Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xj. Capittel.

¶ Dat volck wort wt moeyte des weechs onlijdsaem, ende het murmureert teghen Mose, si hebben lust tot vleesch, ende eenen afgonst op Mose. De HEEre gheeft haer begheerte, maer hy straftse strenghelijck.

1

⁺ ENde doen dat volck^* onuerduldich wert, ghenoechdet qualijck voor de ooren des HEEren. Ende alst de HEEre hoorde, vergramde sinen tooren,^† ende ontstack dat vier des HEEren onder hen aen, dat verteerde den buytensten legher.

+ A vers 1

* Exod. 16.a.3. Deut. 9.d.22.

† Psal. 78.c.21.

2

Doen riep dat volck tot Mose. Ende Mose badt den HEEre. Doen veruoer dat vier,

3

Ende men hyet de stede Thabera, daerom dat hem des HEEren vyer, daer onder hen onsteken hadde.

4

Want dat gemeyn volck onder hen, wert ontsteken met luste, ende saten ende weenden met den kinderen Israels, ende spraken: Wie wil ons vleesch teten gheuen?

5

Wy ghedencken der visschen die wy in Egypten om niet aten, concommeren, ende meloenen, loock, Aiuyn Clijsterloock.

6

⁺ Maer nv is onse siele verdorret, want onse oogen en sien niet dan dat Man.

+ B vers 6

7

Maer het was Man ghelijck^† Coriander saet, ende aen te sien ghelijck Bedellion.

† Exod. 16.f.32.

8

Ende dat volck liep hier en daer, ende vergaderdet, ende wreeft metter muelen, ende stiet in eenen mortier, ende cooctent in potten, ende maeckten hen aschkoecken daer af, ende het had eenen smaec, als eenen olykoeck.

9

Ende als des nachts den dauw opten Legher viel, so viel dat Man mede daer op.

10

Doen nv Mose dat volc hoorde weenen onder haren gheslachten, een yeghelijck in zijnder Hutten duer, doen vergramde des HEEren toren seer ende Mose wert ooc bange

11

⁺ Ende Mose sprac totten HEEre: Waerom becomerdy uwen knecht? Ende waerom en vinde ick geen genade voor uwen ooghen, dat ghy den last van al dit volck op my leght?

+ C vers 11

12

Heb ick nv al dit volck ontfanghen oft ghebaert, dat ghy tot my segghen muecht: Draechtet in v armen (ghelijck een voester een kindt draecht) in dat landt dat ghy haren vaderen ghesworen hebt?

13

Van waer sal ick vleesch nemen, dat

[p. 54r]

ick alle desen volcke gheue? Sy weenen voor my, ende seggen: Geeft ons vleesch, dat wy eten.

14

Ick en vermach dit volc alleen niet al verdragen, want het is my te swaer.

15

Ende wildy also met my doen, so verworcht my lieuer, heb ick anders ghenade, voor uwen ooghen gheuonden, dat ick mijn ongheluck alsoo niet en derf sien.

16

⁺ Ende de HEEre sprack tot Mose: Vergadert^† my tseuentich mannen onder de Ouders Israel,^* die ghy weet, dat de Ouders int volck ende de Officiers zijn, ende neemtse voor de Hutte des ghetuychenis, ende steltse aldaer by v,

+ D vers 16

† Ezech. 8.b.11.

* Ex. 18.d.24.

17

Soo wil ick af comen, ende met v aldaer spreken, ende van uwen gheest, die op v is, nemen, ende op hen leggen, dat si met v den last des volcx draghen, dat ghy niet alleen en draecht.

18

Ende totten volcke suldy seggen:^† Heylicht v teghen morghen, dat ghy vleesch eet, want v weeninghe is voor de ooren des HEEren ghecomen, ghy die daer seght: Wie geeft ons vleesch teten, want het ghinck ons wel in Egypten?^* Daerom sal v de HEEre vleesch gheuen, dat ghy eet,

† Leuit. 20.a.7. Iosue. 3.b.5. 1.Reg. 16.a.5.

* Exod. 16.b.9.

19

Niet eenen dach, niet twee, niet vijue, niet thien, niet twintich daghen lanck,

20

Maer een maent lanck, tot dattet v ter nuesen wt gae, ende v daer af walge. Daerom dat ghy den HEEre verworpen hebt, die in dat midden van v is, ende hebt voor hem geweent ende geseyt:^† Waerom zijn wy wt Egypten gegaen?

† Num. 21.a.

21

^* Ende Mose sprack: Ses hondert duysent mannen voetvolcx isser, daer ick onder ben, ende ghy spreect: Ic wil v vleesch gheuen, dat ghy eet een maent lanck

* Exo. 12.f.37. Num. 1.g.46

22

^+† Salmen schapen ende Runderen slaen, dattet hen ghenoech si? Oft sullen alle de Visschen der zee vergaderen, dattet hen genoech si?

+ E vers 22

† Ioan. 6.a.7.

23

Maer de HEEre sprac tot Mose:^† Is dan de handt des HEEren vercort? Maer nv suldy sien, oft v mijn woorden wat ghelden connen, oft niet.

† Esai. 50.a.2. 59.a.1.

24

Ende Mose ghinck wt, ende vertelde den volcke des HEEren woort, ende vergaderde de tseuentich mannen onder de Ouders des volcx, ende steldese rontom de Hutte.

25

Doen quam de HEEre af inder wolcken, ende sprack met hem, ende nam vanden gheeste, die op hem was, ende leyde hem op de tseuentich oude mannen. Ende als de gheest op hen ruste, propheteerden si, ende en hielden niet op.

26

⁺ Maer daer waren noch twee mannen inden legher bleuen: Die een hiet Eldad, dander Medad, ende de geest ruste op hen. Want si waren ooc beschreuen, ende en waren nochtans niet wtgegaen totter Hutten, ende si propheteerden inden legher.

+ F vers 26

27

Doen liep een Iongen henen, ende bootschaptet Mose, seggende: Eldad ende Medad, propheteren inden Legher.

28

Doen antwoorde Iosua Nuns soon, Moses dienaer, die hy gecoren hadde, ende sprack: Mijn Heere Mose, verbietse.

29

Maer Mose sprack tot hem: Sydy die ijuerer voor my?^† Oft Godt woude dat alle dat volck des HEEren propheteerde, ende de HEEre sinen gheest op hen gaue.

† Iohel. 2.f.28. 1.Cor. 14.a.5.

30

⁺ Alsoo vergaderde hem Mose totten Legher, ende de ouders Israels.

+ G vers 30

31

^* Doen voer de wint wt vanden HEEre, ende liet Quackelen comen, vande zee, ende stroydese ouer den Legher, hier een dachreyse lanck, ende daer een dachreyse lanck, alom den Legher twee ellen hooch bouen der Aerden.

* Exo. 16.c.14. Psal. 78.c.27. Sap. 16.a.2.

32

Doen maeckte hem dat volck op, den seluen gheheelen dach, ende den geheelen nacht, ende al den anderen dach. Ende vergaderden Quackelen, ende die alderminste vergaderde, die vergaderde thien Homor, ende hinghense op, om den leger alom.

33

Maer^* doen dat vleesch noch onder haer tanden was, ende eer het op was, doen vergramde des HEEren tooren, onder den volcke,^† ende sloechse met een seer groote plage.

* Psal. 78.c.30.

† 1.Cor. 10.a.5.

34

Daer af heet de selue stede Lustgraue, daerom datmen aldaer begroef dat belust volck.

35

Ende vanden^* Lustgrauen, trock dat volck nae Hazeroth, ende bleuen te Hazeroth.

* Num. 33.c.17.