Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .x. Capittel.

¶ Vanden silueren Trompetten, hoe datmen die ghebruycken sal. Hoe de kinderen Israels op braken, ende met Hobab Moses swager wech togen.

1

⁺ ENde de HEEre sprack met Mose, seggende:

+ A vers 1

2

^* Maect v twee Trompetten van geslagen siluer, dat ghijse ghebruyckt, om de Menichte daermede tsamen te roepen, ende als dat heyr opbreken sal.

* Esai. 58.a.1

3

Soo wanneer datmen met beyde slechtelijck blaest, so sal haer de geheele Menichte vergaderen tot v, voor de duere der Hutten des ghetuychenis.

4

Wanneer dat men alleen met eender slechtelijck blaest, soo sullen tot v vergaderen de Vorsten ende de Ouerste ouer duysenden in Israel.

5

Maer als ghy trompt, soo sullen de Legeren op breken, die teghent Oosten ligghen.

6

Ende als ghy ten tweeden mael trompt, soo sullen de Legeren op breken die tegent zuyden liggen, want als si reysen sullen, so suldy trompen.

7

^† Maer als de Menichte te vergaderen is, soo suldy slechtelijck blasen, ende niet trompen.

† Iud. 3.d.27.

8

Maer sulck blasen metten trompetten sullen de soonen Aarons des Priesters doen. Ende tsal v recht zijn eewelijck, by uwen nacomelinghen.

9

Als ghy in eenen strijt treckt, in v

[p. 53v]

landt, tegen uwe vianden die v quellen, soo suldy trompen metten Trompetten, op dat uwer ghedacht worde voor den HEEre uwen Godt, ende verlost wert van uwen vianden

10

⁺ Des seluen gelijcken, als ghy vrolijck zijt, in uwe feesten, ende in uwe nieuwe maenden, soo suldy met den Trompetten blasen, ouer uwe Brandtoffer ende Danckoffer, dattet v si een gedachtenis, voor uwen Godt. Ick ben de HEEre uwe Godt.

+ B vers 10

11

Inden twinchsten dage, inde tweede maent, des tweeden iaers, verhief haer de wolcke op, vande wooninge des ghetuychenis.

12

^† Ende de kinderen Israels braken op, ende trocken wt der woestijnen Sinai, ende de wolcke bleef in de woestijne Paran.

† Num. 33.c.16. Deut. 1.a.6. Num. 4.a.5.

13

^‡ Maer de yerste braken op, nae den woorde des HEEren door Mose,

‡ Num. 1.a.1.

14

Te weten, de Banier des Legers der kinderen Iuda, trock ten yersten met haren heyr. Ende ouer haer heyr, was Nahesson, Aminadab soon.

15

Ende ouer dat heyr vanden stamme der kinderen Isaschar, was Nathaneel zuar soon.

16

Ende ouer dat heyr vanden stamme der kinderen Sebulon, was Eliab, Helon soon.

17

^† Doen brackmen de wooninghe van malcanderen, ende de kinderen Gerson ende Merari toghen voort ende droegen de wooninghe.

† Num. 4.a.5.

18

⁺ Daer nae trock de Baniere des Legers Ruben, met haren heyr: Ende ouer haer heyr, was Eli Sur Sedeur soon:

+ C vers 18

19

Ende ouer dat heyr vanden stamme der kinderen Simeons, was Selumiel zuri Sadai soon:

20

Ende Eliasaph Reguel soon, ouer dat heyr vanden stamme der kinderen Gad.

21

Doen trocken oock de Kahathiten, ende droegen dat heylicdom, ende de ghene rechten de wooninge op, tot dat dese hier nae quamen.

22

Daer nae troc de Baniere des legers der kinderen Ephraim, met haren heyre: Ende ouer haer heyr was Elisama, Amihud soon.

23

Ende Gamaliel Peda Sur soon, ouer dat heyr vanden stamme der kinderen Manasse:

24

Ende Abidan Gideons soon, ouer dat heyr vanden stamme der kinderen Ben Iamin.

25

Daer nae trock de Baniere des legers der kinderen Dan, met haren heyr, ende so waren de legers alle op, ende Ahi Eser, Ammi Sadai soon, was ouer haer heyr:

26

Ende Pagiel Ochram soon, was ouer dat heyr vanden stamme der kinderen Asser:

27

Ende Ahira Enan soon, ouer dat heyr vanden stamme der kinderen Naphthali,

28

Also trocken de kinderen Israels met haren heyren.

29

⁺ Ende Mose sprack tot sinen^* swager Hobab, Reguels soon wt Midiam: Wy trecken derwaerts, nae de stede, daer de HEEre af geseyt heeft: Ic wilse v geuen, soo coemt nv met ons, soo willen wy dat beste by v doen, want de HEEre heeft Israel wat goets toegeseyt.

+ D vers 29

* Exod. 2.c.16.

30

Maer hy antwoorde:^† Ick en wil met v niet, maer ick wil in mijn landt tot mijnen maechschap trecken.

† Iudi. 1.d.18.

31

Hy sprac, en verlaet ons doch niet, want ghy weet, waer wy in dese woestijne legheren sullen, ende sult onse ooghe zijn.

32

Ende wanneer ghy met ons trect, wat de HEEre ons goets doet, dat willen wy aen v doen.

33

Alsoo trocken si vanden Berghe des HEEren drie dachreysen, ende de Aercke des verbonts des HEEren, trock voor hen, de drie dachreysen, om hen te wijsen waer si rusten souden.

34

Ende de wolcke des HEEren was des daechs ouer hen, als si wt den legher trocken.

35

Ende als de Arcke trock, so sprac Mose:^† HEEre, staet op, laet v Vianden verstroyt, ende die v haten vluchtich worden voor v.

† Psal. 68.a.1.

36

Ende als si ruste, so sprack hy: Coemt weder HEEre, tot der veelheyt der duysenden Israels.