Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxij. Capittel.

¶ Hoe de Priesters ende haer huysghesin zijn sullen. Oock hoe datmen metten offeren handelen sal.

1

⁺ ENde de HEEre sprack met Mose, segghende:

+ A vers 1

2

Segt Aaron ende sinen sonen, dat si hen onthouden van dat heylighe der kinderen Israels, dat si my heylighen, ende mijnen heylighen Naem niet en ontheylighen. Want ick ben de HEEre.

3

Soo segt nv hen op haren nacomelinghen: Soo wie dat van uwen sade toegaet tot dat heylighe, dat de kinderen Israels den HEEre heylighen, ende veronreynicht hem alsoo ouer dat selue, diens siel sal wtgheroeyt worden, voor mijn aensicht. Want ick ben de HEEre.

4

^* Soo wie dat van Aarons sade Lazarich is, oft eenen vloet heeft, die en sal niet eten van dat heylighe, tot dat hi reyn is gheworden. Wie dat erghens een onreyn lichaem aenroert, oft wien dat saet inden slaep ontgaet,

* Leuit. 15.a.2.

5

Ende wie dat eenich ghewormte aenroert, dat hem onreyn is, oft een mensche die hem onreyn is, ende al wat hem veronreynicht,

6

Welcke siele dier een aenroert, die is onreyn totten Auont. Ende en sal van dat heylighe niet eten, mer sal eerst zijn lichaem met water baden.

7

Ende als de sonne onder gegaen, ende hy reyn worden is, dan mach hy daer af eten, want het is sinen nootdruft.

8

Een aes^* ende wat vanden wilden dieren verschuert is, en sal hy niet eten, op dat hy niet onreyn daer af en worde, want ic ben de HEEre.

* Exod. 22.d.31. Eze. 44.d.31.

9

Daerom sullen si mijn settinghen houden, dat si geen sonde op haer en laden, ende daer aen steruen als si hen ontheylighen. Want ick ben de HEEre diese heylicht.

10

⁺ Gheen ander en sal van dat heylighe eten, noch des Priesters huysgenoot, noch dachloonder.

+ B vers 10

11

Maer als een Priester een siele om zijn ghelt coopt, die mach daer af eten. Ende wat hem in zijn huys gheboren wort, dat mach ooc van sinen broode eten.

12

Maer als des Priesters dochter een vreemdelincx wijf wort, die en sal niet van de heylige Heffinghe eten.

13

Maer wort si een weduwe, oft wtghestooten, ende en heeft geen saet, ende coemt weder tot haers vaders huys, so sal si eten van haers Va-ders broot, ghelijckerwijs doen si noch een meysken was. Maer gheen vreemdelinck en sal daer af eten.

14

Maer wie anders vanden geheylichden onwetende eet, die sal dat vijfste deel daer toe doen, ende den Priester geuen met den gheheylichden,

15

Op dat si niet en ontheyligen dat gheheylichde der kinderen Israels, dat si den HEEre heffen.

16

Op dat si haer niet met misdaet ende schult en beladen, als si haer gheheylichde eten. Want ick ben de HEEre diese heylicht.

17

⁺ Ende de HEEre sprack met Mose, segghende:

+ C vers 17

18

Segt Aaron ende sinen sonen, ende al den kinderen Israels: Soo welck Israelijt, oft vreemdelinck in Israel, zijn offer doen wil, het sy voor eenige geloofte, oft van vrijen wille, dat si den HEEre eenen Brantoffer doen willen, dat hem van v aengenaem sy,

19

Dat sal een^† Hy, ende sonder ghebreck zijn, van Runderen, oft lammeren, oft gheyten.

† Manneken.

20

Alle wat een^* ghebreck heeft, en sult ghy niet offeren. Want het en sal voor v niet aenghenaem zijn.

* Mala. 1.b.8. Deut. 15.c.20 17.a.6.

21

Ende wie dat een Dancoffer den HEEre doen wil, een sonderlinghe belofte, oft van vrijen wille, van Runderen, oft Schapen, dat sal sonder smette zijn, dattet aenghenaem sy. Het en sal gheen ghebreck hebben.

22

Ist blint oft ghebreckelijck, oft ghewont, oft gebladert, oft grillich, oft scorft, soo en sult ghy sulcx den HEEre niet offeren, ende daer gheen offer af gheuen opten Altaer des HEEren.

23

Eenen Osse oft Schaep, dat onghewoonlijcke leden heeft, oft wandelbaer leden heeft, muechdy van vrijen wille offeren. Maer tot eender beloften en cant niet aenghenaem zijn.

24

Ghy en sult ooc den HEEre niet ghestootens, oft gewreuens, oft verschuerts, oft dat gewont is, offeren, ende ghy en sult in uwen lande sulcx niet doen.

25

Ghy en sult ooc sulcker gheen, van eens vreemdelincx hant, neuen den broode ws Godts offeren, want het en dooch niet, ende heeft een ghebreck: Daer om en salt niet aenghenaem zijn voor v.

26

⁺ Ende de HEEre sprack met Mose, segghende:

+ D vers 26

27

Als een Osse, oft lam, oft gheyte gheboren is, soo salt seuen daghen by zijnder moeder zijn, ende ten achsten daghe, ende daer nae, machment den HEEre offeren, soo ist aenghenaem.

28

Het sy een Osse, oft lam, soo en salmens niet met zijn ionck op eenen daghe slaen.

29

Maer als ghy den HEEre een Dancoffer doen wilt, dat voor v aenghenaem sy,

30

So suldijt ten seluen dage eten, ende en sult niet ouer houden totten morghen, want ick ben de HEEre.

31

Daerom hout nv mijn gheboden, ende doet daer nae, want ick ben de HEEre,

32

Dat ghy mijnen heylighen Naem niet en ontheylicht, ende ick gheheylicht worde, onder de kinderen Israels. Want ick ben de HEEre die v heylicht,

33

Die v wt Egipten lande gheleyt heeft, dat ick uwe Godt ware. Ick de HEEre.