Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xj. Capittel.

¶ Van dat onderscheyt der reynen ende onreynen dieren.

1

⁺ ENde de HEEre sprack met Mose ende Aaron segghende tot hen:

+ A vers 1

2

Spreeckt metten kinderen Israels, ende seght:^† Dat zijn de dieren, onder alle dieren der Aerden, die ghy eten sult.

† Deut. 14.a.4 Act. 10.b.14.

3

Al wat onder de dieren die clauwen clooft, ende^† irrict, dat suldy eten.

† Herkouwet oft wederkouwet.

4

Maer soo wat irrict ende heeft clauwen, ende en clooftse doch niet, gelijck de Kemel, dat is v onreyn, ende en sullet niet eten.

5

De Conijnkens irricken wel, maer si en cloouen de clauwen niet, daerom zijn si onreyn.

6

De Hase irrict ooc, maer hy en clooft de clauwen niet, daerom is hy onreyn.

7

Ende dat vercken clieft de clauwen wel, maer het en irrict niet, daerom ist v onreyn.

8

Van desen^* vleesche en suldy niet eten, noch haer aes aenroeren, want si zijn v onreyn.

* 2.mac. 6.d.18. 7.a.1.

9

⁺ Dit suldy eten, van datter int water is: Al wat vlimmen ende schellen heeft, in de wateren, inde zee, ende beken, suldy eten:

+ B vers 9

10

Maer al wat gheen vlimmen ende schellen en heeft inder zee, ende beken, van alle dat hem ruert, in de wateren, ende alle wat daer leeft int water,

11

Sal v een schouwinghe zijn, dat ghy van haeren vleesche niet en eet, ende v voor haer aes schout.

12

Want al wat gheen vlimmen ende schellen en heeft int water, dat suldy schouwen.

13

⁺ Ende dit suldy schouwen vanden vogelen, dat ghijt niet en eet: Den Arent, den Hauick, de Meeuwen, de Ghieren,

+ C vers 13

14

De Wouwen, ende wat van haerder aert is.

15

Ende alle Rauen met haerder aert:

16

Den Struys, de Nachtwlen, den Koeckoeck,

17

De Sperwar met zijnder aert.

18

De Steenwlen, den Swaen, den Schuyuoet,

19

De vledermuys, den Ruerdump, den Odeuaer, den Reygher, den Roetaert met zijnder aert, de Hoppe, ende de Swaluwe.

20

Oock al wat hem ruert onder de vogelen, ende gaet op vier voeten, dat sal v een schouwinghe zijn.

21

⁺ Doch dat suldy eten vanden vogelen, dat hem ruert, ende gaet op vier voeten, ende niet met twee beenen op Aerden en huppelt.

+ D vers 21

22

Vanden seluen muechdy eten, als daer is Arbe met zijnder aert, ende Selaan met zijnder aert, ende Hargol met zijnder aert, ende Hagab met haerder aert.

23

Maer al wat anders vier voeten heeft onder de vogelen, sal v een schouwinge zijn, ende sultse onreyn achten.

24

^† Wie dat sulcker aes aenroert, die sal onreyn zijn totten Auont toe.

† Leuit. 5.a.2. Agg. 2.b.14.

25

Ende so wie deser aes een dragen sal, die sal zijne cleederen wasschen, ende sal onreyn zijn totten Auont toe.

26

Daeromme alle dier dat clauwen heeft, ende en clieftse niet, ende en irrict niet, dat sal v onreyn zijn: Wiet aenroert, sal onreyn zijn.

27

Ende al wat op pooten gaet, onder de dieren, die op vier voeten gaen, sal v onreyn zijn. Wie dat haer aes aenroert, sal onreyn zijn totten Auont.

28

Ende wie dat haer aes draecht, die sal zijn cleederen wasschen, ende onreyn zijn totten Auont. Want sulcke zijn v onreyn.

29

⁺ Dese sullen v oock onreyn zijn onder de dieren, die opter aerden cruypen: Dat Weselken, de Muys, de quade Padde, een yegelijck nae zijnder aert.

+ E vers 29

30

Den Egel, de Cameleon, de Haechdisse, den Blendelinck ende de Windeworp.

31

Die zijn v onreyn, onder al datter cruypt. Wie dat haer aes aenroert, die sal onreyn zijn totten Auont.

32

Ende al waer een alsulcken doot aes op valt, dat wort onreyn, het si alderley houten vat, oft cleet, oft vel, oft sack. Ende alle sulcke gereetschap daermen yet mede doet, salmen int water steken, ende is onreyn totten Auont, dan wordet reyn.

33

Alderley aerde vaten, indien daer een sulcken prije in valt, soo wort al dat onreyn, wat daer in is,^† ende sullet breken.

† Leuit. 6.d.21. 15.b.12.

34

Alle spijse diemen eet, daer alsulcken water in coemt, is onreyn. Ende allen dranck, diemen drinckt, in alderley alsulcken vat, is onreyn.

35

Ende al dat, daer een sulcke prije op valt, wort onreyn: Het si ouen, oft ketel so salment breken. Want het is onreyn, ende het sal v onreyn wesen,

36

Doch de fonteyne, Poelen ende dijcken zijn reyn. Maer wie haer aes aenroert, is onreyn.

37

⁺ Ende oft een sulcken aes op tsaet viel, datmen ghesaeyt heeft, ist doch reyn.

+ F vers 37

38

Maer wanneermen water ouer dat saet gote, ende een sulcken aes viel daer nae daer op, so wordet v onreyn.

39

Als een dier sterft, dat ghy eten muecht, wie dat aes aenroert, die is onreyn totten Auont.

40

Wie van alsulcken prije eet, die sal zijn cleedt wasschen, ende sal onreyn zijn totten Auont. Also oock wie dat alsulcken prije draecht, sal zijn cleet wasschen, ende sal onreyn zijn totten auont.

41

Wat op Aerden cruypt sal v een scouwinghe zijn, ende men en salt niet eten.

42

Ende al wat opten buyck cruypt, ende al wat op vier oft meer voeten gaet, onder al wat opter Aerden cruypt, en suldy niet eten, want het sal v een schouwinghe zijn.

43

En maeckt v sielen niet tot een schouwinghe, ende en veronreynicht v niet aen hen, dat ghy v beuleckt.

44

Want ick ben de HEEre uwe God.^† Daerom suldy v heyligen, dat ghy Heylich zijt, want ick ben Heylich. Ende ghy en sult uwe sielen niet onreyn maken aen eenich cruypende Dier, dat op Aerden cruypt.

† Leuit. 19.a.2. 1.Pet. 1.c.16.

45

Want ick ben de HEEre die v wt Egypten Landt geleyt heb, dat ick uwe God si. Daerom suldy Heylich zijn, want ick ben Heylich.

46

Dit si de Wet vanden dieren, ende vanden vogelen, ende alderley cruypende dieren in de wateren, ende alderley

[p. 41r]

dieren die op Aerden cruypen.

47

Dat ghi onderscheyden muecht, wat reyn ende onreyn is. Ende welck dier men eten, ende welc men niet eten en sal.