Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxxiiij. Capittel.

¶ Moses ontfangt ander tafelen vanden HEEre die hem sommighe insettinghen vernieuwet, Daer na coemt hi totten volcke, dwelcke verschrickt vande claerheyt zijns aensichts.

1

⁺ ENde de HEEre sprack tot Mose:^† Houwet v twee steenen tafelen, ghelijck de eerste waren, dat ick de woorden daer op schrijue, die in de eerste tafel waren, die welcke ghy ghebroken hebt.

+ A vers 1

† Deut. 10.a.1.

2

Ende weest morgen bereyt, dat ghi vroech opten berch Sinai climt, ende aldaer tot my tredest op des berchs top.

3

Ende en laet niemanden met v op climmen, datter niemant ghesien en worde om al den Berch. Oock gheen schaep, noch runt, en laet teghen ouer desen berch weyden.

4

Ende Mose hieu twee steenen tafelen, ghelijck de eerste waren. Ende stont des morgens vroech op, ende clam opten berch Sinai, soo hem de HEEre gheboden hadde, ende nam de twee steenen tafelen in zijn hant.

5

Doen quam de HEEre af, in eender wolcke, ende tradt aldaer by hem, ende predicte van des HEEren Naem.

6

Ende als de HEEre voorby zijn aensicht ghinck, riep hy: HEEre, HEEre Godt,^† bermhertich ende genadich, ende lancmoedich, ende van grooter ghenaden ende trouwe.

† Psal. 86.a.5.c.15. 103.a.8. 145.a.8. Ionas. 4.a.2. Iohel. 2.c.13.

7

Ghy die bewijst ghenade int duysende lidt, ende vergheeft misdaet, ouertredinghen, ende sonde, ende voor wien niemant ontschuldich en is.^* Ghy die de misdaet der vaderen versuect op de kinderen, ende kintskinderen, tot int derde ende vierde lidt.

* Exod. 20.a.5. Deut. 5.b.9. 7 b.10.

8

⁺ Ende Mose neychde hem haestelijck totter aerden, ende badt hem aen,

+ B vers 8

9

Ende sprack: HEEre, heb ick ghenade voor uwen ooghen vonden, soo gae de HEEre met ons. Want het is een hertneckich volc, dat ghy onser sonden ende misdaet, ghenadich weest, ende laet ons uwe erfgoet wesen.

10

Ende hy sprack: Siet, ic wil een verbont maken voor alle dijnen volcke,^* ende wil wonderen doen, dier ghelijcken die noyt gheschiet en zijn in allen landen, ende onder alle volcken. Ende alle tvolc, daer ghi onder zijt, sal sien des HEEren werck, want tsal wonderlijck zijn, dat ick met v doen sal.

* Iosue. 3.d.15. 6.c.20. 10.c.12.

11

Hout wat ick v heden ghebiede. Siet, ick wil voor v wtstooten de Amoriten, Cananiten, Hethiten, Pheresiten, Heuiten ende Iebusiten.

12

Wacht^‡ v dat ghy niet en maeckt eenich verbont met den inwoonders van dien lande, daer ghy in coemt, dat si v niet een arghernis onder v en worden.

‡ Exo. 23.d.32. Deut. 7.a.2. 3.Reg. 11.a.2.

13

Maer haer Altaren suldy om storten, ende haer afgoden breken, ende haer hagen wtroeyen,

14

Want ghy en sult gheenen anderen Godt aenbidden. Want de HEEre heet een Iuerer, om dat hy een Iuerich God is,

15

Op dat, waer ghy een verbont met den Inwoonderen des Lants maectet, Ende als si dan hoereren met hare goden, ende haren goden offeren,^* dat si v dan niet en nooden, ende dat ghy dan van haren offer eet,

* Num. 25.a.2.

16

Ende uwen sonen wijuen neemt van haren dochteren. Ende als die selfde dan hoereren met hare goden, datse uwe sonen ooc doen hoereren met hare goden.

17

⁺ Ghy en sult v gheen ghegoten goden maken. De feeste^† des onghesuerden broots suldy houden.

+ C vers 17

† Exo. 12.c.15. 23.b.15.

18

Seuen daghen sult ghy onghesuert broot eten, soo ick v gheboden hebbe, ontrent der tijt des maents Abib: Want inder maent Abib, sidy wt Egipten ghetrocken.

19

^* Alle wat zijn moeder eerstwerf breect, is mijne: Wat een^† Hy zijn sal in dijne Vee dat zijn moeder breeckt, het sy os, oft schaep.

* Exod. 13.a.2. Num. 8.c.16. 1.Reg. 1.d.24 Luc. 2.d.23. Num. 18.c.15.

† Manneken.

20

Maer den eerstelinck des Ezels suldy met een schaep lossen: Maer en losty hem niet, soo breeckt hem den neck. Alle eerstgheboorte uwer Sonen, suldy lossen. Ende datter niemandt ydel voor my en verschijne.

21

^* Ses daghen suldy arbeyden, den seuensten dach suldy vieren, beyde met ploeghen ende met oogsten.

* Exod. 20.b.11 23.b.12. 35.a.2.

22

De feeste der weken suldy houden met den eerstelinghen des tarwen oogsts. Ende de feeste der inuoeringhe, als dat iaer om is.

23

Driemael in een iaer sal alle mans naem openbaren voor den Heerschapper, den HEEre ende den Gode Israels.

24

Als ick de Heydenen voor v wtstooten, ende v palen verbreyden sal, so en sal niemant v lant begheeren, dewijle ghi op gaet driemael inden iare, om te openbaren voor den HEEre uwen Godt.

25

Ghy en sult niet offeren tbloet mijns offers, op dat ghesuerde broot. Ende dat offer des Passah feeste en sal niet ouer nacht blijuen, tot des morghens.

26

^† De eerstelingen vande eerste vruchten ws ackers, suldy int huys des HEEren ws Gods brenghen. Ghy en sult dat bocxken niet coken, alst noch aen zijn moeders melck is.

† Exod. 23.c.19. Deut. 26.a.2.

27

⁺ Ende de HEEre sprack tot Mose: Schrijft dese woorden, want nae dese woorden heb ick met v ende met Israel een verbont ghemaect.

+ D vers 27

28

Ende^* hy was daer by den HEERE^† veertich daghen, ende veertich

* Exo. 24.d.18.

† 3.Re. 19.b.8.

[p. 34v]

nachten, ende en adt gheen broot ende en dranck gheen water.^† Ende hy schreef op de tafelen sulcken verbont, de thien woorden.

† Deut. 10.a.4.

29

Doen nv Mose vanden berge Sinai ghinck, had hy de twee tafelen des ghetuychenis in zijn hant, ende en wist niet, dat de huyt zijns aensichts glinsterde, om dat hi met hem ghesproken hadde.

30

Ende als Aaron ende alle de kinderen Israels saghen dat de huyt zijns aensichts glinsterde, soo vreesden si by hem te comen.

31

Doen riep haer Mose, ende si keerden hen tot hem, beyde Aaron ende alle Ouerste der Menichten.

32

Ende hy sprac met hen. Daer nae quamen alle de kinderen Israels tot hem, ende hy gheboot hen al wat de HEEre met hem gesproken had, opten berch Sinai.

33

Ende^† als hy sulcx al met hen sprack, leyde hy een decksel op zijn aensicht.

† 2.Cor. 3.c.13.

34

Ende als hy inghinck voor den HEEre, om met hem te spreken, nam hijt decksel af, tot dat hy weder wt ginc. Ende als hi wt quam, ende sprack metten kinderen Israels wat hem geboden was.

35

Soo saghen dan de kinderen Israels zijn aenghesicht aen, hoe dat de huyt zijns aenghesichts glinsterde, soo dede hy dat decksel weder op zijn aenghesicht, tot dat hy weder inghinck om met hem te spreken.