Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxxiij. Capittel.

¶ Tvolck draecht rouwe, ende leyt zijn cieraet af, Moses slaet zijn tenten op. De HEEre spreect met hem in eender wolck columne.

1

⁺ DE HEEre sprack tot Mose: Gaet henen treckt van hier, ghy ende dat volck, dat ghy wt Egipten lant gheleyt hebt, in dat lant dat ic Abraham, Isaac ende Iacob ghesworen heb. Ende gheseyt:^† Vwen sade wil ickt gheuen,

+ A vers 1

† Gen. 22.c.16.

2

Ende wil eenen^* Enghel voor v seynden, ende wtstooten de Cananiten, Amoriten, Hethiten, Pheresiten, Heuiten ende Iebusiten,

* Exo. 23.d.20 Deut. 7.d.20. Iosu. 24.c.12.

3

In dat lant daer melck ende honich in vloeyt. Ic en wil met v niet opreysen,^* want ghy zijt een hertneckich volck, ick mocht v onder weghen op eten.

* Deut. 32.b.9.

4

Als dat volck dese quade woorden hoorde, droeghen si rouwe, ende nyemant en droech zijn cieragie aen hem.

5

⁺ Ende de HEEre sprack tot Mose: Segt tot den kinderen Israels: Ghy zijt een hertneckich volck, ick sal eens onuersiens ouer v comen, ende v verdoen.

+ B vers 5

6

Ende nv legt uwe cieragie van v, dat ic wete, wat ick v doen sal. Aldus deden de kinderen Israels haer cieragie af voor den berch Horeb.

7

Mose nam de Hutte ende sloechse op, verre buyten den Legher, ende hietse een Hutte des ghetuychenis. Ende soo wie dat den HEEre vraghen wilde, die moeste wtgaen totter Hutten des ghetuychenis voor den legher.

8

Ende als Mose wtghinc totter Hutten, soo stont alle tvolck op, ende een yeghelijck tradt in zijnder Hutten duere, ende saghen hem nae, tot dat hy in de Hutte quam.

9

Ende als Mose inde Hutte quam,^* so quam de wolcken columne beneden, ende stont inder Hutten duere, ende sprac met Mose.

* Deut. 31.d.15.

10

Ende alle dat volck sach de wolcken columne inde duere der Hutten staen, ende stonden op, ende een yeghelijc bucte in zijnder Hutten duere.

11

⁺ Maer^† de HEEre sprack met Mose van aensichte tot aenghesicht, ghelijck een man met sinen vrient spreect. Ende als hy weder keerde totten Legher,^* soo en weeck zijn dienaer Iosua, de sone Nun, de ionghelinck, niet wt der Hutten.

+ C vers 11

† Num. 12.a.8.

* 1.Par. 10.c.23.

12

Ende Mose seyde tot den HEEre: Siet, ghy segt tot my: Leyt dit volc wech opwaerts, ende ghy en laet my niet weten, wien dat ghy met my seynden wilt, ende ghy doch geseyt hebt: Ic ken v by Name,

13

Ende ghy hebt ghenade voor mijnen ooghen vonden. Heb ick dan ghenade voor uwen ooghen vonden, soo laet my uwen wech weten, op dat ick v bekenne ende ghenade voor dijne ooghen vinde, ende siet doch aen, dat dit volck, uwe volck is.

14

Hy sprac: Mijn aensicht sal gaen, daer mede wil ick v leyden.

15

Maer hy sprack tot hem: Indien v aensicht niet en gaet, so en leyt ons van hier niet opwaert.

16

Want waer by sal doch bekent worden, dat ick ende v volc ghenade voor uwe ooghen gheuonden hebben, ten sy dat ghi met ons gaet? Op dat ick, ende v volck vermaert worden voor alle volc dat op aertrijck is.

17

De HEEre sprack tot Mose: Wat ghy nv geseyt hebt, wil ic ooc doen, want ghy hebt ghenade gheuonden voor mijnen ooghen, ende ic kenne v met Name.

18

⁺ Maer hi sprac: Laet mi dan uwe heerlijcheyt sien.

+ D vers 18

19

Ende hy sprac: Ick wil voor v aensicht henen alle mijn goet voorby laten gaen, ende wil laten prediken des

[p. 34r]

HEEren Naem. voor v:^† Wien ick ghenadich ben, dien ben ick ghenadich, ende wiens ick my ontferme, diens ontferme ick my.

† Rom. 9.b.15.

20

Ende noch sprac hy: Ghy en cont mijn aensicht niet ghesien,^* want gheen mensche en sal leuen die my siet.

* Deut. 4.b.12. Iudic. 6.e.22. 13.d.22. Ioan. 1.b.18.

21

Ende noch sprack de HEEre: Siet, daer is een ruymte by my, daer suldy opten steen staen.

22

Wanneer dan nv mijne heerlicheyt voorby gaet, so wil ic v in des steens cloue laten staen, ende mijn hant sal bouen v houden, tot dat ic voorby gae,

23

Ende als ick mijn hant van v neme, soo suldy my achter nae sien, maer mijn aensicht en canmen niet sien.