Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xix. Capittel.

¶ Inder derder Maent comen si aenden berch Sina, daer verthoont hem de HEEre Mosi opten berch. Ende daer geschieden veruaerlijcke dingen. Ende Moses geuet den volcke te kennen.

1

⁺ IN de derde maent nae den wtganck der kinderen Israels wt Egypten lant^* quamen si in desen daghe in de woestijne Sinai.

+ A vers 1

* Num. 33.d.15.

2

Want si waren wt ghetrocken van Raphidim, ende wilden in de woestijne Sinai, ende maecten haren legher aldaer in de woestijne, teghen den berch.

3

^* Ende Mose clam op tot God.

Ende de HEEre riep hem vanden berch, ende sprack: So suldy segghen totten huyse Iacob, ende vercondighen den kinderen Israels:

* Exod. 24.a.1.

4

Ghy hebt gesien, wat ick den Egyptenaren gedaen hebbe,^* ende hoe ick v ghedragen hebbe op Arens vlogelen, ende hebbe v tot my gebracht.

* Deut. 32.b.11.

5

^* Ist dat ghy nv mijne stemme hoort, ende mijn verbont hout, soo suldy mijn eygendom zijn voor alle volcken. Want de gheheele Aerde is mijn.

* Deut. 14.a.2.

6

^† Ende ghy sult my een Priesterlijcke Coninckrijck, ende een heylich volck zijn. Dat zijn de woorden, die ghy den kinderen Israels segghen sult.

† psal. 114.a.2 Hos. 4.b.6. 1.Pet. 2.b.9.

7

⁺ Mose quam, ende hiet de Ouders inden volcke roepen, ende leyde hen alle dese woorden voor, die de HEEre gheboden hadde.

+ B vers 7

8

Ende al dat volck antwoorde ghelijck, seggende:^† Al wat de HEEre ghesproken heeft, willen wy doen. Ende Mose seyde de redene des volcx den HEEre weder.

† Exod. 24.a.3. Deut. 5.d.27. 26.d.17.

9

Ende de HEEre sprack tot Mose: Siet, ick wil tot v comen in een dicke wolcke, op dat dit volck mijn woorden hoore, die ick met v spreecke, ende ghelooue v eewelijck. Ende Mose vercondichde den HEEre de redene des volcx.

10

De HEEre sprack tot Mose: Gaet henen totten volcke, ende heylichtse heden ende morghen, dat si haer cleederen wasschen, ende bereyt zijn opten derden dach.

11

Want ten derden daghe sal de HEEre neder climmen voor alle dat volck, opten berch Sinai.

12

Ende set teeckenen om dat volck her, ende spreeckt tot hen: Wacht v, dat ghy opten berch niet en climt, noch zijne eynden aen en roert.^‡ Want soo wie den berch aenroert, sal den doot steruen.

‡ Heb. 12.c.20.

13

Gheen handt en sal hem aenroeren, maer hy sal ghesteent oft met gheschut doot gheschoten worden: Het si een beest, oft mensch, soo en sal hy niet leuen. Wanneer des Horens geluyt gaet, soo sullen si aenden berch gaen.

14

⁺ Mose clam vanden berch totten volcke, ende heylichdese. Ende si wiesschen haer cleederen.

+ C vers 14

15

Ende hy sprack tot hen: Sijt bereyt opten derden dach, ende niemant en ghenake een wijf.

16

Als nv den derden dach quam, ende morgen was, doen verhief hem een donderen ende blixemen, ende een dicke wolcke op den berch, ende een gheluyt eender seer stercker basuynen. Maer dat gantsche volck dat inden leger was verschricte.

17

Ende Mose bracht dat volck wten Legher, Gode te ghemoet.^† Ende si traden onder aenden berch.

† Deut. 4.c.11.

18

Ende al den berch Sinai roockte, daerom dat de HEEre neder op den berch voer met viere. Ende sinen roock ghinck op, als eenen roock van eenen ouen, dat den geheelen berch seer beefde,

19

Ende der basuynen geclanck wert ymmer stercker. Mose sprac: Ende Godt antwoorde hem luyde.

20

Als nv de HEEre neder ghecomen was opten berch Sinai, bouen op sinen top, doen riep hy Mose bouen opten top des berchs. Ende Mose clam daer op. Doe sprack de HEEre tot Mose:

21

⁺ Climt nederwaerts, ende ghetuyget den volcke, dat si niet toe en breken tot den HEEre, dat si hem sien, ende vele van hem vallen.

+ D vers 21

22

Daertoe de Priesters, die tot den HEEre comen, sullen hen heylighen, datse de HEEre niet en verslae.

23

Moses seyde tot den HEEre: Dat volck en can opten berch Sinai niet geclimmen, want ghy hebt ons ghetuycht ende geseyt: Set teeckenen om den berch, ende heylichten.

[p. 28v]

24

De HEEre sprack tot hem: Gaet henen, climt neder.^† Ghy ende Aaron met v sult herop climmen, maer de Priesters ende dat volck en sullen niet hertoe breken, dat sy opwaerts climmen totten HEEre, dat hyse niet en verslae.

† Exod. 24.c.9

25

Ende Mose clam neder totten volcke, ende seydet hen.