Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xviij. Capittel.

¶ Iethro Moses sweer brengt hem zijn wijf, ende kinder. Ende als hy hem veel te seer in recht ende vonnissen te gheuen belast siet, soo gheeft hy hem raet den last te verlichten.

1

⁺ ENde als^† Iethro de Priester in Midian Mose sweer hoorde al wat Godt gedaen hadde met Mose ende sinen volcke Israel, dat de HEEre Israel wt Egypten geleyt had.

+ A vers 1

† Exod. 3.a.1.

2

Nam hy zipora Moses wijf, die hy weder om gesonden had,

3

Met haer twee soonen.^* Die een hiet Gersom: Want hy sprac: Ick ben een gast geworden in vreemde landen.

* Exod. 2.c.22.

4

Ende de ander Elieser, want hy sprack: Mijns vaders Godt is mijn hulpe geweest, ende heeft my verlost van Pharaos sweert.

5

Doen nv Iethro Mose sweer ende zijn Sonen, ende zijn Wijf tot hem quamen, in de woestijne aen den berch Godts, daer hy hem gelegert hadde,

6

Liet hy Mose seggen: Ick Iethro v sweer ben tot v gecomen, ende v wijf, ende beyde haer kinderen met haer.

7

Doen ginck Mose hem te gemoet buyten, ende neech voor hem, ende custe hem. Ende als si malcanderen gegroet hadden, ghinghen si in de Hutte.

8

⁺ Doe vertelde Mose zijnen sweer al wat de HEEre Pharao ende den Egyptenaren ghedaen had, om Israels wil, ende al de moeyte die hem opten weghe gheschiet was, ende datse de HEEre verlost had.

+ B vers 8

9

Ende Iethro verblijde hem van alle dat goet, dat de HEEre Israel ghedaen hadde, dat hyse verlost hadde, vander Egyptenaren hant.

10

Ende Iethro sprack: Gelooft si de HEEre, die v verlost heeft vander Egyptenaren ende Pharaos hant, die weet zijn volc vander hant Egypti te verlossen.

11

Nv weet ic, dat de HEEre grooter is, dan alle goden. Daerom dat si hoochmoet aen hen ghebruyckt hebben.

12

Ende Iethro Moses Sweer nam brantoffer, ende offerde Gode. Doen quam Aaron, ende alle Ouders in Israel, met Mose sweer, om dat broot te eten voor Gode.

13

⁺ Des anderen morgens sadt Mose om dat volck te oordelen, ende dat volck stont rontom om Mose, van smorgens aen tot den auont.

+ C vers 13

14

Maer als zijn Sweer sach al wat hy metten volcke dede, sprack hy:

[p. 28r]

Wat ist dat ghy metten volcke doet? Waeromme sidt ghy alleen, ende alle dat volck staet rontom v van smorgens aen tot den auont?

15

Mose antwoorde hem: Dat volc coemt tot my, ende vragen Godt om Raet.

16

Want waer si wat te doen hebben, comen si tot my, dat ic oordele tusschen eenen yegelijcken ende sinen naesten, ende leere hen Godts Recht ende sine Wet.

17

Sijn sweer sprack tot hem: Het en is niet goet dat ghy doet.

18

Ghy maeckt v te moede, daertoe dat volck oock dat met v is.^† Dat werck is v te swaer, ghy en moget alleen niet wtrichten.

† Deut. 1.b.9. Act. 6.a.2.

19

Maer hoort mijn stemme, ic wil v raden, ende Godt sal met v zijn. Handelt ghy metten volcke voor Gode, ende brengt de saken voor Gode.

20

Ende maect hen Rechten ende Wetten, dat ghy hen leert den wech, daer si in wandelen, ende de wercken, die si doen sullen.

21

⁺ Ende siet om onder al den volcke, nae redelijcke lieden die Godt vreesen, waerachtich, ende der giericheyt viant zijn, die set ouer hen. Sommighe ouer duysent, ouer hondert, ouer vijftich, ende ouer thien dat si dat volc alle tijt oordelen.

+ D vers 21

22

^† Maer wanneert een groote saecke is, dat sy die selfde tot v brengen, ende si alle cleyne saken oordelen, so salt v lichter worden, ende si sullen den last met v dragen.

† Deut. 1.c.17. 17.b.13.

23

Doedy dat soo condy wtrechten wat v Godt ghebiedt, ende alle dit volck can met vreden aen zijn stede comen.

24

Mose hoorde zijns sweers woorden,^* ende dede al wat hy seyde,

* Num. 11.d.16

25

Ende vercoos redelijcke Lieden wt alle Israel, ende maectese tot hoofden ouer dat volck. Sommighe ouer duysent, ouer hondert, ouer vijftich, ende ouer thien,

26

Op dat si dat volck tot allen tijden souden oordelen. Maer wat sware saken waren, dat si die brengen souden tot Mose, Ende de cleyne saken souden si oordelen.

27

Aldus liet Mose zijnen Sweer weder in zijn Landt trecken.