Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xiiij. Capittel.

¶ Pharao veruolcht dat volc Godts, de Heere beschermt de zijne, de viant met zijnder macht verdrinct hy.

1

⁺ ENde de HEEre sprack met Mose, seggende:

+ A vers 1

2

Spreect met den kinderen Israels, dat sy hen omkeeren, ende hen legeren tegen dat Dal Hiroth^* tusschen Migdol, ende de zee tegen Baal zephon, ende aldaer tegen ouer hen legeren aen de zee.

* Num. 33.b.7.

3

Want Pharao sal vanden kinderen Israels segghen: Sy zijn verdwaelt int landt, de woestijne heeftse besloten.

4

Ende ick wil zijn herte verstocken, dat hy hen nae iaeghe, Ende wil aen Pharao, ende aen alle zijnder macht eere behalen. Ende de Egyptenaren sullen gewaer worden, dat ick de HEEre ben. Ende sy deden also.

5

⁺ Ende alst den Coninck van Egypten ge-bootschapt wert, dat dat volck geulucht was, wert zijn herte, ende zijnder knechten herte, verandert tegen dat volck, ende spraken: Waer om hebben wy dat ghedaen, dat wy Israel hebben verlaten, dat sy ons niet en souden dienen?

+ B vers 5

6

Ende hy spande sinen wagen aen, ende nam zijn volc met hem,

7

Ende nam ses hondert wtgelesen wagenen, ende wat anders van wagenen in Egypten was, ende de Hooftlieden ouer alle sinen heyre.

8

Want de HEEre verstocte dat herte Pharaonis, des Conincx in Egypten, dat hy de kinderen Israels nae iaechde. Maer de kinderen Israels waren door een hooge handt wtgegaen.

9

⁺ Ende de Egyptenaren iaechden hen nae, ende sy achterhaeldense (daer sy ghelegert hadden aen de zee) met rosschen ende wagenen, ende Ruyteren, ende alle theyr Pharaonis, int dal Hiroth, tegen Baal zephon.

+ C vers 9

10

^† Ende als Pharao hen nakende was, hieuen de kinderen Israels haer oogen op, Ende siet, de Egyptenaren trocken hen van achter nae, en sy vreesden hen seer, ende riepen totten HEEre.

† Ios. 24.b.6.

11

Ende seyden tot Mose:^† En waren daer gheen grauen in Egypten, dat ghy ons moest wechleyden, dat wy inder woestijnen steruen souden? Waerom hebdy ons dat gedaen, dat ghy ons wt Egypten gheleyt hebt?

† Psal. 106.a.7

12

Ist niet dat, dat wy v seyden in Egypten? Hout op, ende laet ons den Egyptenaren dienen: Want het waer ons emmers beter den Egyptenaren te dienen, dan inder woestijnen te steruen.

13

Mose sprack totten volcke:^‡ En vreest v niet, staet vast, ende siet toe, wat voor een salicheyt, de HEEre heden aen v doen sal:^* Want dese Egyptenaren die ghy heden siet, en suldy nemmermeer sien eewelijck.

‡ 2.Par. 20.c.15 Esai. 30.c.15.

* Deut. 28.g.68.

14

De HEEre sal voor v strijden, ende ghy sult stille zijn.

15

⁺ De HEEre sprack tot Mose: Wat roept ghy tot my? Seght den kinderen Israels dat sy voort trecken:

+ D vers 15

16

Maer ghy^* heft uwen staf op, ende reckt uwe hant ouer de zee, ende deyltse van malcanderen, datter de kinderen Israels in gaen, midden door henen op dat drooge.

* Sap. 14.a.3.

17

Siet, ick wil dat herte der Egyptenaren verstocken, dat sy v nauolghen. So wil ick eere behalen aen Pharao, ende aen alle zijne macht, aen zijn wagenen ende Ruyteren.

18

Ende de Egyptenaren sullent gewaer worden, dat ick de HEEre ben, als ick eere behaelt hebbe aen Pharao, ende aen sinen waghenen ende Ruyteren.

19

Doen verhief hem de Engel Godts, die voor dat heyr Israels ginck, ende maecte hem achter hen.^† Ende de wolckencalomne maeckte haer oock van haren aenghesichte, ende tradt achter hen,

† Psal. 105.e.39

20

Ende quam tusschen dat heyr der Egyptenaers, ende dat heyr Israels. Maer het was een doncker wolcke, ende verlichte den nacht, dat sy den gheheelen nacht, dese ende ghene niet tsamen en quamen.

21

⁺ Doe nv Mose zijn handt wt reckte ouer de zee, lietse de HEEre wech varen, door eenen stercken Oosten wint, den gantschen nacht, ende maeckte de zee drooghe.^* Ende de wateren deylden haer

+ E vers 21

* Ios. 2.b.10. 4.d.23. Iud. 5.c.14.

[p. 26v]

van malcanderen.

22

^† Ende de kinderen Israels ghingen daer in, midden inde zee opt droge. En dat water was hen voor mueren, ter rechter hant ende ter slincker.

† Heb. 11.e.29.

23

Ende de Egyptenaren volchden ende ghingen hen nae in, alle Rossen Pharaos, ende wagenen ende Ruyters, midden in de zee.

24

Als nv de morgen wake quam^* doen sach de HEEre op der Egyptenaren Heyr, wt der vierigher Columne ende wolcken,

* Iud. 9.a.6.

25

Ende maeckte een verschricken in haer heyr, ende stiet de raderen van haren wagenen, ende werpse om met tempeest. Doen spraken de Egyptenaren: Laet ons vlieden van Israel, de HEEre strijdt voor hen tegen de Egyptenaren.

26

⁺ Maer de HEEre sprack tot Mose: Reckt v handt wt ouer de zee, dat dat water weder neer valle, ouer de Egyptenaren, ouer hare Wagenen ende Ruyteren.

+ F vers 26

27

Doen^† recte Mose zijn handt wt ouer de zee, ende de zee quam weder voor den morghen in haren stroom, ende de Egyptenaren vloden hem tegen.

† Psal. 78.e.53.

28

Also^* werpse de HEEre om midden in de zee, dat dat water weder quam, ende bedeckte wagenen ende Ruyteren, ende alle Pharaos macht, die hen nagheuolcht waren in de zee, datter niet een van hen ouer en bleef.

* Sap. 10.d.19.

29

Maer de kinderen Israels ghinghen^* drooch midden door de zee, en dat water was hen als mueren, ter rechter hant ende ter slincker.

* Psal. 105.a.9. Esai. 11.f.16.

30

^† Alsoo holp de HEEre Israel in dien daghe, vander Egyptenaren handt.

† 1.mac. 4.a.9

31

Ende sy sagen de Egyptenaren doot, aenden oeuer der zee, ende de groote handt, die de HEEre aen de Egyptenaren bewesen had, ende dat volck^† ontsach den HEEre, ende gheloofden hem, ende sinen knecht Mosi.

† vreesde.