Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 24v]
| |
¶ Vanden sprinckhanen, duysternisse inden gheheelen lande van Egipten. Hoe Pharao verbiet Mosen voor hem te comen. | |
1Ga naar margenoot+ ENde de HEERE sprack tot Mose: Gaet in tot Pharao, want ick hebbe zijn, ende zijnder knechten herte, verhert, op dat ick dese mijne teeckenen onder hen doe, | |
2Ende dat ghy vercondiget voor de ooren uwer kinderen ende uwer kinder kinderen, wat ick in Egipten bedreuen hebbe, Ende hoe ick mijn teeckenen onder hen bewesen hebbe, op dat ghy weet, Ick ben de HEERE. | |
3Aldus ghingen Mose ende Aaron in tot Pharao, ende spraken tot hem: Soo spreect de HEERE der Hebreen Godt:Ga naar margenoot† Hoe lange weigerdy v, voor my te verootmoedighen, dat ghy mijn volck verlaet my te dienen? | |
4Ga naar margenoot+ Weygherdy v mijn volck te verlaten, Siet, so wil ick morgen sprinckhanen laten comen, aen allen hoecken, dat sy tlandt bedecken. | |
5Alsoo datmen dat landt niet en sal mogen sien. Ende sy sullen eten dat v vanden hagel ouergebleuen ende behouden is. En sullen alle uwe groeyende boomen eten opten velde, | |
6Ende sullen veruullen v huys, aller uwer knechten huysen, ende aller Egiptenaren huysen, desghelijcken niet ghesien en hebben uwe Vaderen, noch uwer Vaders Vaderen, sint der tijt, dat sy op Aerden gheweest zijn, tot op desen dach. Ende hy keerde hem, ende ghinck van Pharao wt. | |
7Ga naar margenoot+ Doen spraken Pharaos knapen tot hem: Hoe lange sullen wy daermede geplaecht zijn? Laet de lieden ghaen, dat sy den HEERE haren God dienen. En weet ghy noch niet, dat Egipten verdoruen is? | |
8Mose ende Aaron werden weder tot Pharao ghebracht, die sprack tot hen: Gaet henen ende dient den HEERE uwen Godt. Maer wie zijnse, die ghaen sullen? | |
9Mose sprack: Wy willen gaen met ionck ende oudt, met soonen ende dochteren, met Schapen ende Runderen. Want wy hebben een feeste des HEEREN. | |
10Hy sprac tot hen: O ia, de HEERE sy met v. Soude ick v, ende v kinderen daer toe trecken laten? Siet daer, oft ghy niet wat quaets voor en hebt? Niet also, | |
11Maer ghy mannen, gaet henen ende dient den HEERE, want dat hebt ghy oock ghesocht. Ende men stietse wt van Pharao. | |
12Ga naar margenoot+ Doen sprack de HEERE tot Mose: Streckt v hant ouer Egipten landt, om deGa naar margenoot* sprinchanen, dat sy op Egipten landt comen, ende eten, alle dat cruyt int landt op, met al tghene dat vanden hagel ouergebleuen is. | |
13Mose recte sinen staf ouer Egipten lant. Ende de HEERE dreef eenen Oosten wint int landt, den geheelen dach, ende den geheelen nacht. Ende des morgens voerde den Oosten wint, de sprinchanen voort. | |
14Ende sy quamen ouer alle Egipten lant, ende daelden aen alle hoecken in Egipten. So seer veel, dat te voren des ghelijcx noyt geweest en is, noch voortaen zijn en sal, | |
15Want sy bedeckten dat landt, ende verdonckerdent. Ende sy verslonden alle dat cruyt int lant, ende alle vruchten opten boomen, die vanden hagel ouergebleuen waren. Ende en lieten niet groens ouer aenden boomen, ende aent cruyt opten velde, in alle Egipten landt. | |
16Ga naar margenoot+ Doen dede Pharao, Mose ende Aaron haestelijckGa naar margenoot* roepen, ende sprack:Ga naar margenoot† Ick heb my besondicht aen den HEERE uwen Godt, ende aen v. | |
17Vergheeft my mijn sonden op dit mael, ende bidt den HEERE uwen God, dat hy doch slechts dese doot van my wech neme. | |
18Ende hy ginck wt van Pharao, ende badt den HEERE. | |
19Doen keerde de HEERE eenen seer stercken Westen wint, ende hief de sprinchanen op, ende werpse in deGa naar margenoot* roode zee, datter niet een ouer en bleef, in alle hoecken Egipti: | |
20Maer de HEERE verstockte Pharaos herte, dat hy de kinderen Israels niet en verliet. | |
21De HEERE sprac tot Mose:Ga naar margenoot† Rect v handt nae den hemel, dattet so doncker worde in Egipten landt, datment grijpen mach. | |
22Ende Mose recte zijn hant nae den Hemel, doen wertet een dicke duysternis in al Egipten landt, drie daghen, | |
23Dat niemant den anderen en sach, noch op en stont van der plaetsen daer hy was, in drie dagen. Maer by alle kinderen Israels wast licht, in hare wooninghen. | |
24Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* Doen dede Pharao Mose roepen, ende sprack: Gaet henen, ende dient den HEERE: Alleen v schapen ende Runderen laet hier. Laet v kinderkens oock met v gaen. | |
25Mose sprack: Ghy moet ons oock offer ende brantoffer geuen, dat wy onsen Gode den HEERE offeren moghen, | |
26Ons Vee sal met ons gaen, ende niet een clauwe en salder achter blijuen. Want vanden onsen sullen wy nenem totten dienste Godts des HEEREN, want wy en weten niet waer mede dat wy den HEERE dienen sullen, tot dat wy daer comen. | |
27Maer de HEERE verstockte Pharaos herte, dat hijse niet verlaten en wilde. | |
28Ende Pharao sprack tot hem: Gaet van my, ende wacht v dat ghy voor mijnen ooghen niet meer en coemt. Want in wat dach, dat ghy voor mijnen ooghen coemt, suldy steruen. | |
29Moses antwoorde: So ghy geseyt hebt. Ick en wil niet meer voor uwen ooghen comen. |
|