Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .viij. Capittel.

¶ Pharao siet der teeckenen so veel, dat hy denckt dat volck te laten trecken, maer soo haest als de straffinghe ophout, en verlaet hy dat volck niet.

1

⁺ DE HEERE sprack tot Mose: Gaet in tot Pharao, ende seght tot hem: Soo seyt de HEERE^* verlaet mijn volck, dattet my diene.

+ A vers 1

* Exod. 7.c.16. 9.a.1.

2

Ist dat ghy my dat weygert, siet, soo wil ick alle uwe palen met vorschen plagen,

3

Dat de Vliete van vorschen crielen sal. Die sullen opclimmen, ende comen in v huys, in uwe camer, op uwen leger, op v bedde, oock in uwer knechten huysen, onder v volck, in v Backouenen, ende in v deech,

4

Ende de vorschen sullen op v, ende op v volck, ende op alle uwe knechten cruypen.

5

⁺ Ende de HEERE sprack tot Mose: Seght Aaron:^† Rect v hant wt, met uwen staf, ouer de Beken ende stroomen ende zee, ende laet vorschen ouer Egipten Lant comen.

+ B vers 5

† Psal. 78.e.45 ende .105.c.30.

6

Ende Aaron recte zijn handt ouer de wateren in Egipten, ende daer quamen vorschen op, dat Egipten landt bedect wert.

7

Doen^* deden de toouenaers oock also met haren besweeren, ende lieten vorschen ouer Egipten landt comen.

* Sap. 17.b.7. 2.Tim. 3.b.8.

8

Doen ontboot Pharao Mose ende Aaron, ende sprack:^† Bidt den HEERE voor my, dat hy de vorschen van my, ende van mijnen volcke neme, soo wil ick dat volck verlaten, dattet den HEERE offere.

† 3.Reg. 13.b.6. Exod. 9.f.28. 10.e.17. Act. 8.c.24. Num. 21.b.7.

9

⁺ Mose sprack: Hebt ghy de eere voor my, ende stelt my, wanneer ick voor v, voor uwe knechten, ende voor v volck bidden sal, dat de vorschen van v, ende van uwen huyse verdreuen worden, ende alleen inder Vliete blijuen.

+ C vers 9

10

Hy sprack: Morgen. Hy sprack: Als ghy geseyt hebt, op dat ghy bekennen muecht, dat daer niemant en is, ghelijck de HEERE onse Godt,

11

So sullen de vorschen van v, van uwen huyse, ende van uwe knechten, ende van uwen volcke ghenomen worden, ende alleen inde Vliete blijuen.

12

Aldus gingen Mose, ende Aaron van Pharao. Ende Mose riep totten HEERE, om der vorschen wille, als hy Pharao toegeseyt hadde.

13

Ende de HEERE dede also Mose gheseyt hadde. Ende de vorschen storuen inde huysen, inde ouens, ende op de velden,

14

Ende sy hooptense te samen, hier eenen hoop, ende daer eenen hoop, ende tlant stanck daer af.

15

Maer doen Pharao sach, dat hy locht ghecregen hadde, wert zijn hert verhert, ende en hoordese niet, soo de HEERE ghesproken hadde.

16

⁺ Ende de HEERE sprack tot Mose: Seght Aaron: Rect uwen staf wt, ende slaet in dat stof op aerden, datter Luy-sen worden in alle tlandt van Egipten.

+ D vers 16

17

Sy deden also. Ende Aaron recte zijn handt wt, met sinen staf, ende sloech in dat stof op aerden, Ende daer werden Luysen aen de menschen ende aen dat Vee. Alle dat stof des lants wert Luysen, in dat gantsche Egypten.

18

De^† toouenaers deden ooc also met haer besweeren, dat sy Luysen voort brachten: Maer sy en conden niet. Ende de Luysen waren beyde aenden menschen, ende aenden Vee.

† Sap. 17.b.7.

19

Doen spraken de toouenaers tot Pharao: Dat is Godts vinger.^† Maer Pharaos herte wert verstockt, ende en hoordese niet, Also de HEERE ghesproken had.

† Gen. 7.a.3. ende .4.d.25.

20

Ende de HEERE sprack tot Mose: Maeckt v morghen vroech op, ende treet voor Pharao. Siet, hy sal aent water gaen, ende spreeckt tot hem: Soo seyt de HEERE: Verlaet mijn volc dattet my diene:

21

⁺ Want doedijt niet, siet, soo wil ick alderley boose Wormen laten comen, ouer v, uwe knechten, v volck, ende v huys, dat alle der Egyptenaren huysen, ende dat velt, ende wat daer op is, vol booser Wormen worden sullen.

+ E vers 21

22

Ende wil in dien daghe een sonderlinck dinck doen metten lande^* Gosen, daer mijn volck in is, dat daer gheen boose Worm en sy, op dat ghi beuint, dat ick de HEERE ben, op aerden ouer al,

* Gen. 47.f.27

23

Ende wil een verlossinghe setten, tusschen mijnen ende uwen volcke. Morghen sal dat teecken gheschieden.

24

Ende de HEERE dede also. Ende daer quamen veel schadelijcke boose^† Wormen in Pharaos huys, in zijnder knechten huysen, ende ouer dat gantsche Egypten landt. Ende dat landt wert verdoruen vande boose Wormen.

† Psal. 78.e.45 105.d.31.

25

Doen dede Pharao Mose ende Aaron roepen, ende sprack: Gaet henen, ende offert uwen Gode hier int landt.

26

⁺ Mose sprack: Dat en schickt hem niet, dat wy also doen. Want wy souden der Egyptenaers grouwelen offeren onsen Gode den Heere. Siet, wanneer wy dan der Egyptenaers grouwelen voor haer ooghen offerden, en souden sy ons niet steenigen?

+ F vers 26

27

Drie dachreysen willen wy gaen, inde woestijne, ende den HEERE onsen Gode offeren,^* alsoo hy ons gheseyt heeft.

* Exod. 3.e.18.

28

Pharao sprack: Ick wil v verlaten, dat ghy den HEERE uwen Gode offert inder woestijnen, alleen dat ghy niet voorder en treckt, ende bidt voor my.

29

Mose sprac: Siet, wanneer ick van v wt come, soo wil ick den HEERE bidden, dat dese boose Wormen, van Pharao, ende zijne, ende sinen volcke ghenomen worden, morghen ten daghe: Alleen en bedriecht my niet meer, dat ghy dat volck niet en verlaet, den HEERE te offeren.

30

Ende Mose ghinck wt van Pharao, ende badt den HEERE.

31

Ende de HEERE dede alsoo Mose geseyt had, ende dede de boose Wormen wech van Pharao, van sinen knechten, ende van sinen volcke, datter niet een ouer en bleef.

32

Maer Pharao verherde zijn

[p. 24r]

herte oock op dat selue mael, ende en verliet dat volck niet.