Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .v. Capittel.

¶ Moses ende Aaron gaen totten Coninck nae dat beuel des HEEren. Maer de Coninck werdt toornich, ende hy benaudt ende belast het volck noch meer.

1

⁺ DAer na ghinghen Mose en Aaron in, ende spraken tot Pharao: Soo seyt de HEERE, de Godt Israels: Laet mijn volck trecken, dattet my een Feest houde in de Woestijne.

+ A vers 1

2

Pharao andtwoorde:^† Wie is de HEEre, diens stemme ick hooren moet,

† Iob. 21.b.15.

[p. 22v]

ende Israel laten trecken? Ick en weet van dien HEEre niet: En wil oock Israel niet laten trecken.

3

Sy spraken: Der Hebreeuscher Godt heeft ons gheroepen, so laet ons nv henen trecken drie dachreysen in de woestijne, ende den HEEre onsen Godt offeren, op dat ons, noch Pestilentie, noch sweert toe en come.

4

Doen sprac de Coninck in Egipten tot hen: Ghy Mose ende Aaron, waerom wilt ghy dat volck van zijnen arbeyt vrij maken? Gaet henen tot uwen dienste.

5

Voort sprack Pharao: Siet, des volcx is doch veel inden Lande, ende ghy wiltse noch heeten vieren van haren dienste.

6

Daerom beual Pharao inden seluen daghe den Voochden des volcx, ende haer Officiers, ende sprack:

7

⁺ Ghy en sult den volcke gheen stroo meer vergaderen ende gheuen, dat sy teghelsteenen bernen, ghelijck voorhenen. Laetse seluer henen gaen ende stroo tsamen rapen.

+ B vers 7

8

Ende dat getal der teghelsteenen, dat sy voorhenen ghemaect hebben, suldy hen euen wel oplegghen, ende niet verminderen, want sy gaen ledich. Daerom roepen sy, ende seggen: Wy willen henen trecken, ende onsen God offeren.

9

Men drucke de lieden met arbeyde, dat sy wat te doen hebben, ende hen niet en keeren aen valsche redenen.

10

Doen ghingen de Voochden des Volcx, ende haer Officiers wt, ende spraken totten volcke: Aldus seyt Pharao: Men sal v gheen stroo gheuen,

11

Gaet ghy seluer henen, ende vergadert v stroo, waer ghijt vindt: Maer van uwen arbeyt en sal niet vermindert werden.

12

Doe verstroyde hem dat volck, in dat gheheele lant Egipten, dattet stoppelen vergaderde, op dat sy stroo hadden.

13

⁺ Ende de Voochden dreuense, ende spraken: Veruullet v dachwerck ghelijck als doe ghy stroo hadt.

+ C vers 13

14

Ende de Officiers der kinderen Israels, die de Voochden Pharaos, ouer hen geset hadden, werden geslaghen, ende daer wert tot hen gheseyt: Waerom en hebdy noch heden noch ghisteren v gheset dachwerck niet ghedaen, als voorhenen?

15

Doen ghingen henen de Officiers der kinderen Israels, ende riepen tot Pharao, seggende: Waerom wildy met uwen knechten also varen?

16

Men en gheeft uwen knechten gheen stroo, ende souden de teghelsteenen maken, die ons ghesedt zijn. Ende siet, v knechten worden gheslaghen, ende v volck moet sondaers zijn.

17

Pharao sprac: Ghy gaet ledich, ledich gaet ghy. Daerom segdy: Wy willen henen trecken, ende den HEEre offeren.

18

So gaet nv henen, ende doet uwen Hofdienst. Stroo en salmen v niet gheuen: Maer dat ghetal der teghelsteenen sult ghy gheuen.

19

⁺ Doen nv de Officiers der kinderen Israels van Pharao ghinghen, ende sagen dattet argher wert, dewijle men seyde: Ghy en sult niet verminderen vanden dachwerck aen de teghelsteenen,

+ D vers 19

20

Ontmoetteden sy Mose ende Aaron, ende tra-den tegen hen,

21

Ende spraken tot hen: De HEEre sie op v, ende rechtet, dat ghy onsen rueck hebt stinckende ghemaect voor Pharao ende zijnen knechten, ende hebt hen dat sweert in haren handen ghegheuen om ons te dooden.

22

Maer Mose quam weder totten HEEre, ende sprac: HEEre, waerom doedy soo qualijcken by desen volcke? Waerom hebdy my hier ghesonden?

23

Want sint dat ick in ben ghegaen tot Pharao, om met hem te spreken, in uwen Naem, heeft hy dat volc noch harder geplaecht, ende ghy en hebt v volc niet verlost.

24

De HEEre sprac tot Mose: Nv suldy sien, wat ick Pharao doen sal. Want door een stercke hant moet hyse verlaten.^† Hy moetse noch door een stercke hant, wt zijnen lande van hem drijuen.

† Exo. 14.e.29.