Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

[p. 22r]

¶ Dat .iiij. Capittel.

¶ Moses ontschuldicht hem, ende weert hem, De HEEre leert ende sterct hem met teeckenen, ende recht hem op met woorden. Moses neemt oorlof van zijnen sweer tot zijnen volcke te trecken.

1

⁺ MOse antwoorde, ende sprack: Siet, sy en sullen my niet geloouen, noch mijn stemme hooren, maer sullen seggen: De HEEre en is v niet verschenen.

+ A vers 1

2

De HEEre sprack tot hem: Wat ist dat ghy in v hant hebt? Hy sprack: Eenen staf.

3

Hy sprack: Werpt hem van v opter Aerden. Ende hy werp hem van hem, doen wert hy tot eender slanghen.

4

Ende Mose vloot voor haer. Mer de HEEre sprack tot hem: Strect v hant wt, ende vaetse metten steerte. Doe streckte hy zijn hant wt, ende hieltse, ende sy werdt tot eenen staf in zijnder handt.

5

Daerom sullen sy gheloouen, dat v verschenen sy de HEERE, de Godt haerder vaderen, de Godt Abrahams, de God Isaacs, de God Iacobs.

6

⁺ Ende de HEEre sprack voort tot hem: Steect v hant in uwen boesem. Ende hy stackse in zijnen boesem, ende trackse weder wt, siet, doen was sy lazerich, ghelijc sneeu.

+ B vers 6

7

Ende hy sprack. Steectse weder in uwen boesem. Ende hy stackse weder inden boesem, ende trackse weder wt. Siet, doen wertse weder ghelijck zijn ander vleesch.

8

Wanneer sy v nv niet en sullen geloouen, noch hooren uwer stemmen by dat eerste teecken, soo sullen sy doch gheloouen uwer stemmen by dat tweede teecken.

9

Maer wanneer sy dese twee teeckenen niet gheloouen en sullen, noch uwe stemme hooren, so neemt dat water wt den stroom, ende ghietet op dat drooghe lant, so sal tselue water dat ghy wt den stroom genomen hebt, bloet worden opt drooghe lant.

10

⁺ Maer Mose sprack tot den HEEre:^† ick en ben van oyt aen niet wel ter sprake geweest, sint dier tijt, dat ghy met uwen knecht ghesproken hebt, wandt ick hebbe een swaere Sprake ende een swaere Tonghe.

+ C vers 10

† Iere. 1.a.6. Acto. 9.b.6.

11

De HEERE sprack tot hem: Wie heeft den Mensch den mont gheschapen? Oft wie heeft den Stommen, oft Doouen, oft sienden, oft blinden ghemaect? Heb ict niet ghedaen, de HEEre?

12

So gaet nv henen, ick wil met uwen monde zijn, ende v leeren wat ghy segghen sult.

13

Maer Mose sprack: Mijn HEEre, seynt, wien ghy seynden wilt.

14

Doen wert de HEEre seer toornich op Mose, ende sprack: Weet ict dan niet, dat v broeder Aaron, wt den stamme Leui, wel ter sprake is? Ende siet, hy sal wtgaen, v te gemoet, ende als hy v siet, soo sal hy hem van herten verhuegen.

15

Ghy sult tot hem spreken, ende de woorden in zijnen mont legghen. Ende ick wil met uwen ende zijnen monde zijn, ende v leeren wat ghy doen sult,

16

Ende hy sal voor v totten volcke spreken.^† Hy sal uwen mont zijn, ende ghy sult zijn Godt zijn.

† Exod. 7.a.1.

17

Ende neemt desen staf in v hant, daer ghy teeckenen mede doen sult.

18

⁺ Mose ghinck henen, ende quam weder tot Iethro zijnen Sweer, ende seyde tot hem: Laet my doch gaen, dat ick weder tot mijnen broederen come, die in Egipten zijn, ende besie, oft sy noch leuen. Iethro sprack tot hem: Gaet henen met vreden.

+ D vers 18

19

Oock sprack de HEEre tot hem in Midian:^† Gaet henen ende trect weder in Egipten: Want de lieden zijn doot, die na v leuen stonden.

† Matt. 2.c.20.

20

Aldus nam Mose zijn Wijf, ende zijn Sonen ende vuerdese op eenen Ezel, ende track weder in Egipten lant, ende nam den staf Gods in zijn hant.

21

Ende de HEEre sprack tot Mose: Siet toe, als ghy weder in Egipten coemt, dat ghy alle de wonderen doet voor Pharao, die ick v in uwe hant ghegeuen hebbe.^† Maer ick wil zijn hert verstocken, dat hy dat volck niet verlaten en sal.

† Exod. 7.a.3.

22

Ende sult tot hem segghen: Soo seyt de HEEre: Israel is mijn eerstegheboren soon.

23

Ende ick gebiede v, dat ghy mijnen Soon laet trecken, dat hy my diene, ist dat ghy my dat weygert,^* soo wil ick uwen eerstengheboren Soon dooden.

* Exod. 12.e.29.

24

⁺ Ende als hy onderweghen in de Herberghe was, doe quam hem de HEEre te ghemoet, ende wilde hem dooden.

+ E vers 24

25

Doe nam^† Sipora^* eenen steen, ende besneet haren soon de voorhuyt. Ende roerde hem aen zijn voeten aen ende seyde: Ghy zijt my een bloet bruydegom.

† Sephora.

* Iosue. 5.a.2.

26

Doe liet hy van hem af. Maer sy sprack: Bloet bruydegom om der besnijdinghen wille.

27

Ende de HEEre sprack tot Aaron: Gaet henen Mosi te ghemoet, in de woestijne.^* Ende hy ghinck henen, ende gemoette hem aenden berch Godts, ende custe hem.

* Exo. 4.c.14.

28

Ende Mose seyde Aaron alle woorden des HEEren, die hem gesonden hadde, ende alle teeckenen, die hy hem beuolen hadde.

29

Ende sy ghinghen henen, ende vergaderden alle Outsten vanden kinderen Israels.

30

Ende Aaron seyde alle woorden, die de HEEre met Mose gesproken hadde. Ende dede die teeckenen voor den volcke: Ende dat volck gheloofde.

31

Ende als sy hoorden, dat de HEEre de kinderen van Israel besocht ende haer ellende aenghesien hadde, neychden sy hen, ende aenbaeden.