Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .ij. Capittel.

¶ Als Moses gheboren was so wert hy opt water geleyt. De dochter Pharaonis vant hem, ende voede hem op. Ende als hy daer na den Egyptenaer verslaghen hadde, so wijct hy int lant Midian, daer trout hy Siporam des Priesters dochter.

1

⁺ ENde een man vanden huyse Leui ghinck henen, ende nam een dochter Leui^* ende dat wijf wert beurucht ende baerde eenen sone. Ende doen sy sach dattet een fijn kint was, verborch sy hem drie Maenden.

+ A vers 1

* Exod. 6.c.18. Acto. 7.c.20. Heb. 11.d.23.

2

Ende als sy hem niet langer verbergen en conde, maeckte sy een kiste van riet,

3

Ende becleefdese met leem ende peck, ende leyde tkint daer in, ende leydet inden^* lissche aenden oeuer des waters.

* Oft Riet.

4

Mer zijn Suster stont van verre, dat sy mercken soude, hoe dattet hem gaen soude.

5

Ende Pharaos dochter ghinck neder^† om te baden int water. Ende hare dienstiofferen ghingen aenden cant des waters. Ende als si de kiste inden Lissche sach, sant sy haer dienstmaecht henen, ende lietse halen,

† 2.Reg. 11.a.2. Sus. c.15.

6

Ende doen syse op dede, sach sy dat kint: Ende siet, dat knechtken weende. Doe iammerdet haer, ende sprack: Het is een vanden Hebreeuschen kinderkens.

7

⁺ Doen sprack zijn suster tot Pharaos dochter: Sal ick henen gaen, ende een vanden Hebreeuschen wijuen roepen, die daer sooget, dat sy v dat kindeken sooge?

+ B vers 7

8

Pharaos dochter sprac tot haer: Gaet henen. De maecht ghinck henen, ende riep des kints moeder.

9

Doen sprac Pharaos dochter tot haer: Neemt dat kindeken henen ende sooget my, ick wilt v loonen. Dat wijf nam dat kint ende soochdet.

10

Ende als dat kint groot worden was, bracht zijt Pharaos dochter. Ende het wert haer soon, ende hiet hem Mose: Want sy sprack: Ick hebbe hem wt den water getrocken.

11

Ten dien tijden,^* als Mose groot geworden was ghinc hy wt tot zijn broeders, ende sach haren last, ende wert gewaer dat een Egiptenaer eenen zijnre broederen der Hebreeuscer sloech.

* Luc. 2.g.42.

12

Ende hy keerde hem ghins ende weder, ende als hy sach, dat daer gheen mensch en was, versloech hy den Egiptenaer, ende groef hem in dat sant.

13

Op eenen anderen dach ghinc hy oock wt, ende sach twee Hebreeusche mannen tsamen kijuende, ende sprack tot den ongerechten: Waerom slaet ghy uwen naesten?

14

Maer hy sprack:^† Wie heeft v tot eenen Ouersten oft Rechter ouer ons geset? Wildy my oock verworgen, gelijck ghy den Egiptenaer verworcht hebt?

† Gene. 19.b.9. Matt. 21.c.23. Acto. 7.c.27.

[p. 21v]

Doen vreesde Mose, ende sprack: Hoe is dat openbaer gheworden?

15

⁺ Ende het quam voor Pharao, die socht Mose om te dooden.Maer Mose vloot voor Pharao, ende onthielt hem int lant Midian, ende woonde by een Fonteyn.

+ C vers 15

16

Maer de Priester in Midian had seuen dochteren, die quamen om water te halen, ende vulden de goten om haers vaders schapen te drencken.

17

Doen quamen de Herders ende stietense daer af. Maer Mose maecte hem op, ende holp hen, ende drencte haer schapen. Ende als sy tot haren vader Reguel quamen, sprac hy:

18

Hoe sydy heden so gheringe ghecomen?

19

Sy spraken: Een Egiptisch man verloste ons vanden Herders, ende schepte ons water, ende drencte de Schapen.

20

Hy sprack tot zijnen dochteren: Waer is hy? Waerom liet ghy den Man van v gaen, dat ghy hem niet en noodet met ons te eten?

21

Ende Mose bewilchde byden man te blijuen.^* Ende hy gaf Mose zijn dochter Sipora,

* Num. 12.a.1.

22

Die baerde eenen soon,^† ende hy hiet hem Gersom. Want hy sprack: Ick ben een vreemdelinck gheworden in vreemden lande.

† Exo. 18.a.3.

23

Ende sy baerde noch eenen soon, dien hiet hy Elieser, ende sprac: De Godt mijns Vaders is mijn helper, ende heeft my van Pharaos hant verlost.

24

Maer langhen tijt daer na, sterf de Coninck in Egipten, ende de kinderen Israels suchteden ouer haren arbeyt, ende^† schreyden, ende haer schreyen ouer haren arbeyt, quam voor Gode.

† Riepen.

25

Ende Godt^* verhoorde haer weeclaghen, ende ghedacht aen zijn verbont, met Abraham, Isaac ende Iacob, ende hy sach daer in, ende nam hem haerder aen.

* Iudic. 2.c.18.