Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ Ioseph begraeft zijnen Vader int lant Canaan. Ende hy sterft oock in Egipten. Hy beueelt zijnen broederen dat sy zijn gebeente met hen wech vueren souden. | |
1Ga naar margenoot+ ENde Ioseph beual zijnen knechten den Medecijnmeesters, dat sy zijnen vader saluen souden. Ende de Medecijnmeesters salfden Israel, | |
2Tot dat veertich dagen om waren, want so lange dueren de salfdaghen. Ende die van Egipten beweenden hem tseuentich daghen. Doen nv de roudagen wt waren, | |
3Sprack Ioseph met Pharaos gesin, ende seyde: Hebbe ick genade voor v vonden, soo spreect met Pharao, ende segt: | |
4Mijn Vader heeft eenenGa naar margenoot* eedt van my ghenomen, ende gheseyt: Siet, ick sterue, begraeft my in mijnen graue, dat ick my int landt Canaan ghegrauen hebbe. Soo wil ick nv henen trecken, ende begrauen mijnen vader, ende weder comen. | |
5Pharao sprac: Trect opwaerts ende begraeft uwen Vader, alsoo ghy hem ghesworen hebt. | |
6Ga naar margenoot+ Aldus tooch Ioseph opwaerts, om zijnen vader te begrauen. Ende alle Pharaos knechten, de outste zijns huys, ende alle de outste des lants Egipten, toghen met hem. | |
7Daertoe dat gheheele gesin Iosephs, ende zijn broederen, ende zijns vaders gesin. Alleen hare kinderen schapen ende ossen lieten sy in dat landt Gosen: | |
8Ende daer toghen oock met hem opwaerts, waghenen ende Ruyteren, ende het was een seer groot heyr. | |
9Doe sy nv in dat vlec Atad quamen, dat op gene syde der Iordanen leyt. Daer hielden sy een seer groote ende bitter clagheGa naar margenoot† ende hy droech ouer zijnen Vader row seuen daghen. | |
10Ende als de Lieden int lant, de Cananiten, sagen, dat rou dragen in dat vlecke Atad, seyden sy: De Egiptenaers houden daer groote clage. Daer af heetmen de plaetse, der Egiptenaren Claghe, welcke leyt op ghene syde der Iordanen. | |
11Ende zijne kinderen deden, so hy hen beuolen hadde, | |
12Ende vuerden hem int lant CanaanGa naar margenoot* ende begroeuen hem in de dubbele speloncke des Ackers, die Abraham gecocht hadde met den Acker tot eender erf begrauenissen, van Ephron den Hethiter, tegen Mamre. | |
13Als sy hem nv begrauen hadden, tooch Ioseph weder in Egipten met zijnen broederen, ende met allen die met hem opwaerts ghetrocken waren, om zijnen vader te begrauen. | |
14Ga naar margenoot+ Maer de broederen Iosephs vreesden hen, als haer Vader gestoruen was, ende spraken: Ioseph mocht op ons gram zijn, ende betalen alle boosheyt die wy aen hem gedaen hebben. | |
15Daerom lieten sy hem segghen: Vwe vader beual voor zijn doot, ende sprack: | |
16Aldus suldy Ioseph seggen: Lieue, vergeeft uwen Broederen de misdaet, ende haer sondeGa naar margenoot* dat sy so qualijcken aen v ghedaen hebben. Vergeeft doch nv dese misdaet ons, den dienaren des Godts ws Vaders. | |
17Maer Ioseph weende doen sy sulcx met hem spraken. Ende zijne broederen ghingen henen, ende vielen voor hem neder, ende spraken: Siet, wy zijn uwe knechten. | |
18Ioseph sprack tot hen: En vreest v niet, want ick ben onder Godt. | |
19Ghy dachtet quaet met my te maken, maer Godt dachtet goet te maecken, dat hy dede, ghelijct nv aenden daghe is, om veel volcx te behouden. | |
20Daeromme en vreest v nv niet, ick wil v besorgen ende v kinderen. Ende hy troostese, ende sprack vriendelijck met hen. | |
21Ga naar margenoot+ Aldus woonde Ioseph in Egipten met zijns Vaders huys, ende leefde hondert ende thien iaer. | |
22Ga naar margenoot* Ende sach Ephraims kinderen tot int derde Lit. Des seluen ghelijck de kinderen Machir. Manasses Sonen voedden ooc kinderen op Iosephs schoot. | |
23Ende Ioseph sprac tot zijnen broederen: Ick sterue,Ga naar margenoot* ende Godt sal v besoecken, ende wt desen Lande vueren, in dat lant dat hy Abraham, Isaac ende Iacob ghesworen heeft. | |
24Ga naar margenoot* Daerom nam hy eenen Eedt vanden kinderen Israels, ende sprack: Als v Godt besoecken sal, so vuert mijn ghebeente met v van hier. Also sterf Ioseph, als hy was hondert ende thien iaer out, ende sy salfden hem, ende sy leyden hem in een kiste in Egipten. |
|