Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xlviij. Capittel.

¶ Iacob wort cranck. Ende hy gheeft Iosephs kinderen die segheninghe.

1

⁺⁺ DAer na wert Ioseph gheseyt: Siet, v vader is cranck. Ende hy nam met hem beyde zijne sonen, Manasse ende Ephraim.

+ A vers 1

+ Gene. 28.c.

2

Doen wert Iacob gheseyt: Siet, v soon Ioseph coemt tot v. Ende Israel maeckte hem sterck, ende sadt opt bedde ende sprack tot Ioseph:

3

De Almachtighe^† Godt openbaerde my te Lus in dat lant Canaan, ende ghebenedijde my,

† Gene. 28.c.13.

4

Ende sprack tot my: Siet, ick wil v laten wassen ende vermeerderen, ende wil v tot eenen hoop volcx maken, ende wil dit lant tot eygen gheuen uwen sade na v eewelijck.

5

Nv sullen v twee sonen Manasse ende Ephraim^* die v gheboren zijn in Egipten, eer ick hier in ghecomen ben tot v, mijn zijn, ghelijck als Ruben ende Simeon:

* Gen. 41.g.50

6

Maer die ghy na hen windt, die sullen v zijn, ende ghenoemt worden als hare broederen, in haer erfdeel.

7

⁺ Ende als ic wt Mesopotamia quam,^* sterf my Rahel int lant Canaan opten wech, doent noch een velt weechs was tot Ephrath toe. Ende ick begroefse aldaer aenden wech na Ephrath, die nv Bethlehem heet.

+ B vers 7

* Gene. 35.d.19

8

Ende Israel sach Iosephs sonen, ende sprac: Wie zijn die?

9

Ioseph antwoorde zijnen Vader: Het zijn mijne sonen, die my

[p. 20r]

Godt hier ghegheuen heeft. Hy sprack: Brengtse hier tot my, dat ickse ghebenedije.

10

Want Israels oogen waren doncker gheworden van ouderdom, ende en conden niet wel sien. Ende hy brachtse tot hem. Ende hy custese ende namse inden arm,

11

Ende sprack tot Ioseph: Siet, Ick heb v aenghesicht ghesien, dat ic niet ghedacht en hadde, ende siet, God heeft my oock v saet laten sien.

12

Ende Ioseph namse van zijnen schoot, ende neychde hem ter Aerden, teghen zijn aensicht.

13

⁺ Doen namse Ioseph beyde, Ephraim in zijn rechte hant, teghen Israels slincke hant: Ende Manasse in zijn slincke hant, teghen Israels rechter hant, ende brachtse tot hem.

+ C vers 13

14

Maer Israel streckte zijn rechte hant wt, ende leydese op Ephraim des ioncsten hooft: Ende zijne slincke op Manasses hooft, ende dede wetende alsoo met zijnen handen^* want Manasses was de eerstegheboren.

* Iosue. 17.a.1.

15

Ende hy ghebenedijde Ioseph, ende sprac: Godt, voor den welcken dat mijne vaderen Abraham ende Isaac gewandelt hebben, Godt, die my mijn leuen lanck gheuoedet heeft, tot op desen dach:

16

De Enghel die my verlost heeft van allen quade,^* die ghebenedije dese Ionghers, dat sy na mijnen, ende na mijnder vaderen Abraham ende Isaac namen ghenaemt worden, dat sy wassen ende veel worden op Aerden.

* Hebr. 11.d.21.

17

Maer doen Ioseph sach, dat zijn Vader die rechte hant op Ephraims hooft leyde, beuielt hem qualijcken, ende vatte zijns Vaders hant dat hyse van Ephraims hooft op Manasses hooft keerde,

18

⁺ Ende sprack tot hem: So niet mijn Vader, dese is die eerstegheboren, legt uwe rechte hant op zijn hooft.

+ D vers 18

19

Maer zijn Vader weygherde hem dat, ende sprack: Ick wetet wel mijn sone, Ick wetet wel. Dese sal oock een volck worden, ende sal groot zijn: Maer zijn ioncste broeder sal grooter worden dan hy, ende zijn Saet sal een groot volck worden.

20

Also ghebenedijde hyse in dien daghe, ende sprac: Wie in Israel yemanden seghenen wil, die segghe: Godt sette v gelijck Ephraim ende Manasse^* ende settede Ephraim voor Manasse.

* Iere. 31.d.20.

21

Ende Israel sprack tot Ioseph: Siet, ick sterue, ende Godt sal met v zijn, ende sal v weder brenghen in dat landt uwer vaderen.

22

^† Ick heb v een stuck Lants gegeuen, buyten uwen broederen, dat ic met mijnen sweerde ende boge wt de hant der Amoriten ghenomen heb.

† Ioan. 4.a.5. Gene. 33.d.19.