Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ Pharao beueelt datmen hen dat lant Gosen soude ingheuen te bewoonen. Den dieren tijt wordt so groot, dat de Egiptenaers haer beesten, ende Velden aenden Coninc versetten. Israel belast Ioseph van zijnder begrauinghen weghen. | |
1Ga naar margenoot+ DOen quam Ioseph ende bootschaptet Pharao, ende seyde: Mijn vader ende mijn broeders, haer cleyn ende groot vee, ende al wat sy hebben, zijn ghecomen wt den lande Canaan, ende siet, sy zijn int lant Gosen. | |
2Ende hy nam vijue van zijne ioncste Broeders, ende steldese voor Pharao. | |
3Doen sprac Pharao tot zijne broeders: Wat is v neringhe? Sy antwoorden: V knechten zijn veeherders, wy ende onse Vader. | |
4Ende voort spraken sy tot Pharao: Wy zijn ghecomen om by v te woonen int lant, want uwe knechten en hebben geen weyde voor haer vee, soo hert druct den dieren tijt dat lant Canaan, so laet doch nv uwe knechten int lant Gosen woonen. | |
[pagina 19v]
| |
v vader, ende tzijn uwe broeders, die zijn tot v gecomen, | |
6Dat lant Egipten staet v open, laetse aenden besten cant des lants woonen, laetse int lant Gosen woonen. Ende weet ghy datter lieden onder hen zijn, die daer toeGa naar margenoot* duegen, soo setse ouer mijn vee. | |
7Ioseph bracht ooc zijnen vader Iacob binnen, ende stelde hem voor Pharao, ende Iacob segende Pharao. | |
8Ende Pharao vraechde, Iacob: Hoe out sydy? | |
9Iacob sprac tot Pharao:Ga naar margenoot* Den tijt mijns wandelens [oft mijnder pelgrimagien] is hondert ende dertich iaer, weynich ende boos is den tijt mijns leuens, ende en reyct niet aenden tijt mijnder vaderen in hare pelgrimagie. | |
11Ende Ioseph bestelde zijnen Vader ende zijne broederen wooningen, ende gaf hem eenGa naar margenoot† goedt in Egipten lant, aenden besten cant des lants, te weten, int lant Raemses, soo Pharao geboden hadde, | |
12Ende hy besorchde zijnen vader, ende zijne broederen, ende alle zijns Vaders huys, eenen yegelijcken daer na als hy kinderen hadde. | |
13Maer daer en was geen broot in allen Landen, wandt den dieren tijt was seer swaer, dat dat lant Egipten ende Canaan versmachte van den dieren tijt. | |
14Ende Ioseph bracht al dat gelt te samen dat in Egipten ende Canaan gheuonden wert, voor dat coren dat sy cochten, ende hy bracht alle dat ghelt in thuys Pharaons. | |
15Doe nv gelt gebrack inden lande Egipten ende Canaan, quamen alle Egiptenaren tot Ioseph, ende seyden: Besorcht ons broot waerom laet ghy ons voor v steruen, om dat wy sonder ghelt zijn? | |
16Ga naar margenoot+ Ioseph sprac: Brengt v vee hier, soo sal ick v voor dat vee wat gheuen, dewijle ghy sonder gelt zijt. | |
17Doe brachten sy Ioseph haer vee, ende hy gaf hen broot voor haer peerden, schapen, runderen ende ezelen. Also voedde hyse met broodt dat iaer voor alle haer vee. | |
18Als dat iaer om was, quamen sy tot hem ten naesten iaer, ende spraken tot hem: Wy en willen onsen Heere niet verbergen, dat niet alleen dat gelt, mer ooc alle dat vee wech is tot onsen Heere, ende daer en is niet meer ouer voor onsen Heere, dan alleen ons Lijf ende ons velt, | |
19Ga naar margenoot+ Waerom laet ghy ons voor v steruen ende onse veldt? Coopt ons ende onse lant om tbroot, dat wy ende ons lant lijfeyghen zijn den Pharao, gheeft ons saet, dat wy leuen ende niet en steruen, ende dat dat veldt niet en verwoeste. | |
20Also cochte Ioseph den Pharao dat geheel Egypten. Want de Egiptenaren vercochten een yegelijc zijnen acker, want den dieren tijt was te sterc ouer hen. Ende alsoo wert dat lant Pharaoni eyghen, | |
21Ende deylde dat volck wt in de steden, vanden eenen cant van Egipten tot aenden anderen, | |
22Wtgenomen derGa naar margenoot† Priesteren velt, dat en cocht hy niet in, want het was van Pharao voor den Priesteren gheordineert, dat sy hen generen souden, vanden genoemden, dat hy hen ghe-gheuen had, daerom en dorsten sy haer velt niet vercoopen. | |
23Ga naar margenoot+ Doen sprac Ioseph totten volcke: Siet, ick hebbe heden ghecocht v, ende v velt, den Pharao. Siet, daer hebdy saet, ende besaeyt dat velt, | |
24Ende vanden Coren suldy Pharao den vijfsten gheuen. Vier deelen sullen uwe zijn te besaeyen dat velt, tot uwer spijsen, ende voor uwe huys ende kinderen. | |
25Sy spraken: Laet ons slechts leuen, ende ghenade voor v onsen HEEre vinden, wy willen geerne Pharaos lijfeyghen zijn. | |
26Alsoo maecte Ioseph hen een Wet tot op desen Dach, ouer der Egiptenaren veldt, Den vijfsten Pharao te gheuen. Wtghenomen der Priesteren veldt, dat en werdt Pharaoni niet eyghen. | |
27Aldus woonde Israel in Egipten, int Lant Gosen, ende haddent in, ende wiessen ende vermeerderden hen seer. | |
28Ga naar margenoot+ Ende Iacob leefde seuenthien iaer in Egipten landt, dat alle zijn ouderdom wert hondert ende seuenenveertich iaer. | |
29Doe nv den tijt naecte dat Israel steruen soude, riep hy zijnen Soon Ioseph, ende sprack tot hem:Ga naar margenoot† Heb ick genade voor v geuonden, so legget v hant onder mijn huep, dat ghy de liefde ende trouwe aen my doet, ende en begraeft my niet in Egipten, | |
30Maer ick wil liggen by mijnen vaderen, ende ghy sult my vueren wt Egipten, ende in haren begrauenissen begrauen. | |
31Hy sprack: Ick wil doen, so ghy gheseyt hebt. Maer hy sprack,Ga naar margenoot* soo sweert my. Ende hy swoer hem. Doen neychde hem Israel opt bedde ten hoofteynde. |
|