Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xliiij. Capittel.

¶ Als sy thuys trecken, doet hyse achteruolgen ende vangen, Ende brengtse in grooter ancxste, ende vreese.

1

⁺ ENde Ioseph beual zijnen huyshouder, ende sprack: Vult de mannen haer sacken met spijse, so veel als sy voeren moeghen, ende legt eenen yeghelijcken zijn ghelt bouen in zijnen sack.

+ A vers 1

2

Ende mijnen silueren Beker, legt bouen in des Ioncsten sack met den ghelde voor dat Coren. Die dede, so hem Ioseph gheseyt had.

3

Des morghens alst licht wert, lieten sy de mannen trecken met haren Ezelen.

4

Maer als sy ter stadt wt waren, ende niet verre gecomen, sprack Ioseph tot zijnen huyshouder: Op, ende iaecht de mannen na, ende als ghijse aengrijpt, soo segt tot hen: Waerom hebdy goet met quade gheloont:

5

Ist niet dat, daer mijn Heere wt drinckt, ende daer hy mede propheteert? Ghy hebt qualijck ghedaen.

6

Ende als hyse greep, sprack hy met hen sulcke woorden.

7

⁺ Sy antwoorden hem: Waerom spreect mijn Heere sulcke woorden? Het sy verre van uwen knechten, alsulcken dinck te doene.

+ B vers 7

8

Siet, dat ghelt dat wy vonden bouen in onse sacken, hebben wy weder bracht tot v, wt den lande Canaan. Ende hoe souden wy dan wt des Heeren huys ghestolen hebben siluer oft gout?

9

Byden welcken hy beuonden wort, onder uwe knechten, die sy des doots. Daer toe willen wy oock mijns Heeren knechten zijn.

10

Hy sprack: Ia het sy, soo ghy gheseyt hebt. Byden welcken hy beuonden wert, die sy mijn knecht, maer ghi sult vry zijn.

11

Ende sy haesten hen, ende een yeghelijck leyde zijnen sack af, opter Aerden, ende een yeghelijck dede zijnen sack op.

12

Ende hy socht ende begoste vanden grootsten aen totten ioncsten toe, doen vantmen den Beker in BenIamins sack.

13

Doen schuerden sy haer cleederen, ende loeden een yeghelijck zijnen Ezel, ende trocken weder in de stadt.

14

Ende Iuda ginck met zijnen broederen in Iosephs huys, want hy was noch aldaer, ende sy vielen voor hem neder opter Aerden.

15

Maer Ioseph sprack tot hen: Hoe hebt ghy dat derren doen? En weet ghy niet, dattet een alsulcke man als ick ben, gheraden conde?

16

Iuda sprack: Wat sullen wy segghen mijnen Heere, oft hoe sullen wy spreken?⁺ Ende wat connen wy ons rechtuaerdich maken? Godt heeft de misdaet uwer knechten geuonden. Siet daer, wy, ende de gene, byden welcken den Beker gheuonden is, zijn mijns Heeren knechten,

+ C vers 16

17

Maer hy sprack: Dat sy verre van my, sulcx te doen. De man, byden welcken den Beker beuonden is, sal mijn knecht zijn: Maer trect ghy op met vreden tot uwen Vader.

18

Doen tradt Iuda tot hem, ende sprack: Mijn Heere laet uwen knecht een woort spreecken, voor uwen ooren, mijn Heere ende uwe gramschap en vergrimme niet ouer uwen knecht, Want ghy zijt ghelijc Pharao.

19

Mijn Heere vraechde sinen knechten, ende sprack: Hebdy oock eenen Vader oft broeder?

20

Doen antwoorden wy: Wy hebben eenen Vader, die is out, ende eenen ionghen knecht in zijn outheyt gheboren, ende zijn broeder is doot, ende hy is alleen ouerbleuen van zijnder moeder, ende zijn Vader heeft hem lief.

21

⁺ Doen spraeckt ghy tot uwen knechten: Brenghet hem hier af tot my, ick wil hem ghenade bewijsen.

+ D vers 21

22

Ende wy antwoorden mijnen Heere.

[p. 18v]

De Iongen en can van zijnen Vader niet ghecomen: Quaem hy van hem, so soude hy steruen.

23

^† Doen spraect ghi tot uwen knechten Ist dat uwe Ioncste broeder niet mede hier en coemt, so en suldy mijn aensicht niet meer sien.

† Gen. 43.a.3

24

Doen trocken wy henen op tot uwen knecht mijnen Vader, ende wy seyden hem mijns Heeren reden:

25

Doen sprack onse Vader: Trect weder henen, ende coopt ons een weynich spijsen.

26

Maer wy spraken: Wy en conden niet af ghetrecken, ten sy dat onse Ioncste broeder met ons sy, soo willen wy henen af trecken. Want wy en connen des mans aensicht niet gesien, ten sy dat onse Ioncste broeder met ons si.

27

Doen sprack v knecht mijn Vader tot ons: Ghy weet dat mijn wijf my twee sonen gebaert heeft:

28

Die een ghinc henen wt van my, ende men seyt:^† Hy is verschuert, ende en hebbe hem niet ghesien tot noch toe.

† Gen. 37.f.33.

29

Suldy desen oock van my nemen, ende hem een ongeual ouer coemt soo suldy mijn grijs hayr, met iammer nederwaerts inden Kuyle voeren.

30

⁺ Ende oft ick nv te huys quame tot uwen knecht mijn Vader, ende de Ionghen en waer niet met ons, de wijle zijn siel aen deses siel hanghet,

+ E vers 30

31

So salt gheschien, als hy siet dat de Iongen daer niet en is, dat hy sterft: Soo souden wy uwe knechten, dat grijs hayr ws knechts, ons Vaders met droeffenisse des herten inden Kuyle brengen.

32

^* Want ick v knecht ben borghe geworden voor den Iongen, teghen mijnen Vader, ende sprack: En brenge ick hem v niet weder, soo wil ick mijn leuen lanck de schult draghen:

* Gen. 43.b.9

33

Daerom laet uwen knecht hier blijuen in des Ionghens stede tot eenen knecht mijns Heeren, ende den Ionghen met zijnen broederen henen op trecken.

34

Want hoe sal ick henen op trecken tot mijnen Vader, als de Ionghen niet met my en is? Ick sal den iammer sien moeten, die mijnen Vader ontmoeten sal.