Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xliij. Capittel.

¶ Sy comen ten anderen mael om Coren, ende brengen den Iongen broeder BenIamin mede ende sy worden nv noch veel meer veruaert.

1

⁺ MAer den dieren tijt dructe dat landt

+ A vers 1

2

Ende alst verteert was, wat sy voor Coren wt Egypten gebracht hadden, sprac haer Vader Iacob tot hen: Treckt weder henen, ende coopt ons een weynich spijsen.

3

Doen antwoorde hem Iuda ende sprac: De man beknoopte ons dat herte, ende sprack:^† Ghy en sult mijn aensicht niet meer sien, ten sy dat uwe broeder met v sy.

† Gen. 44.d.23

4

Ist nv, dat ghy onsen broeder met ons seynt, so willen wy henen aftrecken, ende v wat te eten coopen:

5

Maer ist ist dat ghy hem niet met ons en seynt, so en trecken wy niet henen af, want de man heeft tot ons gheseyt: Ghy en sult mijn aensicht niet sien, uwe broeder en sy dan met v.

6

Israel sprack: Waerom hebdy so qualijc by my gedaen, dat ghijt den man seyt, dat ghy noch eenen broeder hebt:

7

⁺ Sy antwoorden: De man vraechde so scherpelijck na ons, ende na onse maechschap, ende sprack: Leeft uwe vader noch? Hebdy oock noch eenen broeder? Doen seyden wy hem, so hy ons vraechde. Hoe costen wy so iuyst geweten dat hy seggen soude: Brengt uwen broeder mede af.

+ B vers 7

8

Doen sprack Iuda tot Israel zijnen Vader: Laet den Iongen met my trecken, dat wy ons opmaken ende reysen, ende leuen ende niet en steruen, beyde wy, ende ghy, ende onse kinderen:

9

^‡ Ic wil borge voor hem zijn, van mijnen handen suldy hem eyschen. En brenge ick hem v niet weder, ende hem voor uwe oogen niet en stelle, so wil ick mijn leuen lanck de schult draghen:

‡ Gen. 44.e.32

10

Want waert dat wy niet en hadden ghebeyt, so waren wy alreede wel tweemael weder ghecomen.

11

Doen sprac Israel haer Vader tot hen: Moetet dan emmers also zijn, so doetet, ende neemt van des lants beste vruchten in uwe sacken, ende brengt den man gheschencken henen af, een luttel Balsem ende huenich, ende Cruyt, ende Mirre, ende Dayen, ende Amandelen.

12

Neemt oock ander gelt met v, ende dat gelt dat v bouen in uwe sacken weder gheworden is, brengt dat oock weder met v, misschien is daer in gedoolt.

13

Daer toe neemt uwen broeder, maect v op, ende coemt weder tot den man.

14

⁺ Maer de Almachtige Godt geue v weder bermherticheyt voor den man,^* dat hy v late uwen anderen broeder, ende BenIamin. Maer ick moet zijn ghelijck een die zijnder kinderen berooft is.

+ C vers 14

* Gen. 42.c.24

15

Doen namen sy dese geschencken, ende dat gelt dubbel met hen, ende BenIamin maecten hen op, ende trocken in Egypten ende traden voor Ioseph.

16

Doen sachse Ioseph met BenIamin, ende sprack tot zijnen huyshouder: Brengt dese mannen int huys, ende slaet ende bereydt, want sy sullen te Noene met my eten.

17

Ende de man dedet so hem Ioseph geseyt had, ende bracht de mannen in Iosephs huys.

18

Maer sy vreesden, om dat sy in Iosephs huys gebracht werden, ende spraecken: Wy zijn hier inghebracht om des gelts wil, dat wy in onse sacken te vooren weder vonden hebben, dat hijt op ons brenghe ende velle een oordeel ouer ons, op dat hy ons neme tot eyghen knechten, met onse Ezelen.

19

⁺ Daerom traden sy tot Iosephs huyshouder, ende spraken met hem voor de duere des huys,

+ D vers 19

20

Ende seyden.^* Mijn

* Gen. 42.e.35

[p. 18r]

Heer, wy zijn hier voortijts afgetrocken om spijse te coopen,

21

Ende als wy inde herberge quamen, ende onse sacken op deden, siet, doen was een yeghelijcx gelt bouen in zijnen sack, met vollen ghewichte, daerom hebben wijt weder met ons ghebracht,

22

Hebben oock ander ghelt met ons afgebracht, om spijse te coopen, maer wy en weten niet wi ons onse ghelt in onsen sacken ghesteecken heeft.

23

Maer hy sprack: Weest goets moets, vreest v niet, uwe God ende ws Vaders Godt heeft v eenen schat in uwe sacken ghegheuen, uwe ghelt is my gheworden. Ende hy bracht Symeon daer tot hen wt,

24

Ende brachtse in Iosephs huys, ende gafse water dat sy haer voeten wiesschen, ende gaf haren Ezelen voeder.

25

⁺ Maer sy bereyden dat gheschenck toe tot dat Ioseph quam opten middach. Want sy hadden ghehoort dat sy aldaer dat broot eten souden.

+ E vers 25

26

Als nv Ioseph ten huyse inginck, brachten sy hem thuys dat geschenck in haren handen, ende vielen voor hem neder ter Aerden.

27

Maer hy groettese vriendelijc ende sprac:^‡ Gatet uwen Vader den ouden wel, van dien ghy my seyt? Leeft hy noch?

‡ Gen. 29.a.6.

28

Sy antwoorden: Het gaet onsen Vader uwen knecht wel, ende leeft noch, ende neychden hen, ende vielen voor hem neder.

29

Ende hy hief zijn oogen op, ende sach zijnen broeder BenIamin zijnder moeder soon, ende sprack:^‡ Is dat uwe Ioncste broeder, daer ghy my af seyt? Ende sprack voorder: Godt sy v ghenadich mijn soon.

‡ Gen. 42.b.13.

30

Ende Ioseph haeste hem^† want zijn herte ontstack hem tegen zijnen broeder, ende socht waer hy weenen soude, ende ginck in zijn camer,^* ende weende aldaer.

† 3.Reg. 3.d.26.

* Gen. 45.a.2

31

⁺ Ende als hy zijn aensicht gewasschen hadde, ghinck hy wt, ende onthielt hem vast, ende seyde: Legt broot op.

+ F vers 31

32

Ende men droech hem bysonder op, ende den anderen oock bysonder, ende de Egyptenaren die met hem aten oock bysonder:^† Want de Egyptenaren en doruen geen broot eten met den Hebreeuschen. Want het is een grouwel voor hen.

† Tob. 1.b.12. Iud. 12.a.2 Daniel. 1.b.8.

33

Ende men settese teghen hem ouer, den yerstgheboren, nae zijn yerste gheboorte, ende den ioncsten nae zijnder iuecht. Des verwonderden sy hen onder malcanderen.

34

Ende men droech hen eten voor van zijnder tafelen. Maer BenIamin wert vijfmael meer, dan den anderen. Ende sy droncken ende werden droncken met hem.