Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)–¶ Iacob merckt misgonst zijns ghelucx, hem wort beuolen weder thuys te keeren. Rachel steelt haers Vaders Beelden, Laban loopt hem nae, ende verwijt hem de vlucht, hy soect zijn Beelden achter hem, niet vindende maeckt hy een verbondt met hem int scheyden, Ende si trecken beyde haers weechs, De Engel ontmoete Iacob. | |
1Ga naar margenoot+ ENde die Redenen der kinderen Labans quamen voor hem, dat si spraken: Iacob heeft alle ons Vaders goet tot hem gebracht, ende van ons Vaders goet heeft hy sulcken rijckdom gecregen. | |
2Ende Iacob aensach Labans aensicht, ende siet, ten was niet teghen hem, ghelijck ghisteren ende eerghisteren. | |
3Ende de HEERE sprac tot Iacob.Ga naar margenoot† Treckt weder in ws Vaders landt, ende tot uwen maechschap, ick wil met v zijn. | |
4Doen sandt Iacob henen, ende liet Rahel roepen, ende Lea opt Velt by zijn Cudden, ende sprack tot haer: | |
5Ick sie, ws Vaders aensicht dattet niet teghen my en is ghelijck ghisteren ende eergisteren. Maer de GODT mijns Vaders is met my gheweest. | |
6Ende ghy weet, dat ick nae al mijnder macht uwen Vader ghedient heb. | |
7Ende hy heeft my bedrogen, ende nv thienmael mijnen loon verandert: Maer Godt en heeftet hem niet toegelaten dat hy my schade dede. | |
8Ga naar margenoot+ Wanneer hy sprac: De bonte sullen uwen loon zijn, so droech alle de geheele Cudde bonte. Maer wanneer hy sprac: De gesprickelde sullen uwen loon zijn, soo droech die gheheele cudde gesprickelde. | |
9Alsoo heeft Godt de goeden ws vaders hem ontkeert, ende my ghegheuen. | |
10Want als den tijt des loops quam, hief ick mijn ooghen op, ende sach inden droom, ende siet, die Bocken sprongen op de besprickelde, beplacte, ende bonte schapen. | |
[pagina 12v]
| |
11Ende de Enghel Gods sprack tot my inden droom: Iacob? Ende ic antwoorde: Hier ben ick. | |
12Maer hy sprack: Heft op v ooghen, ende siet, de Bocken springhen op de besprickelde, beplacte ende bonte Schapen: Want ick hebbe al dat ghesien wat v Laban doet. | |
13Ga naar margenoot* Ick ben de Godt te BethEl, daer ghy den steen ghesalft hebt, ende mi aldaer een ghelofte gedaen: Nv maect v op, ende treckt wt desen lande, ende treckt weder in dat lant uwer maechschappen. | |
14Ga naar margenoot+ Doen antwoorde Rahel ende Lea, ende spraken tot hem: Wy en hebben doch geen deel noch erue meer in ons Vaders huys, | |
15Ende heeft ons toch ghehouden als die vreemde, want hi heeft ons vercocht, ende onsen loon verteert. | |
16Daerom heeft Godt onsen Vader sinen rijckdom afghewendet tot ons, ende onsen kinderen: Al wat v Godt nv gheseyt heeft, dat doet. | |
17Alsoo maecte hem Iacob op, ende sette sine Kinderen ende Wijuen op Kemels, | |
18Ende voerde wech alle zijn Vee, ende alle zijn haue die hi te Mesopotanien vercreghen had, dat hy quame tot Isaac sinen Vader, int lant Canaan: | |
19Maer Laban was ghegaenGa naar margenoot* om zijn cudde te scheeren: Ende Rahel stal haers vadersGa naar margenoot† Afgoden. | |
20Alsoo stal Iacob den Laban te Sirien therte, daer mede, dat hy hem niet en seyde, dat hy vloot: | |
21Alsoo vloot hy, ende alle dat sine was maecte hem op, ende voer ouer dwater, ende schicte hem nae den berghe Gilead. | |
22Ten derden daghe werdt het Laban ghebootschapt, dat Iacob vloot, | |
23Ende hy nam sinen broeder tot hem, ende iaechde hem nae, seuen dachreysen, ende creech hem opten berch Gilead. | |
24Ga naar margenoot† Maer God quam tot Laban den Syrier, inden droom, des nachts, ende sprac tot hem:Ga naar margenoot+ Wacht v, dat ghi met Iacob niet anders en spreect dan vriendelijck. | |
25Ende Laban naecte tot Iacob. Maer Iacob hadde zijn Hutte op gheslaghen opten Berch. Ende Laban met sinen broederen sloech zijn Hutte ooc opten Berch Gilead. | |
26Doen sprack Laban tot Iacob: Wat hebdy ghedaen, dat ghy mijn hert ghestolen hebt, ende hebt mijne dochter ontuoert, recht oft si door het sweert gheuanghen waren? | |
27Waerom hebdy heymelijck geuloden, ende hebt v wech ghestolen, ende en hebbes my niet aengheseyt, dat ick v met blijschappen geleyt hadde, met sanghe, met trommelen ende herpen? | |
28Ende en hebt my mijne kinderen ende dochteren niet laten cusse? Nv, ghy hebt sottelijck ghedaen: Ende ic hadde [met Gods hulpe] wel soo veel machts dat ick v quaet hadde moghen doen: Maer ws Vaders God heeft ghisteren tot my gheseyt: Wacht v, dat ghy met Iacob niet anders dan vriendelijck en spreect. | |
30Ende de wijle ghy dan ymmers trecken wout, ende begheerdet so seer ws Vaders huys, waerom hebdy my mijne Goden ghestolen? | |
31Ga naar margenoot+ Iacob antwoorde, ende sprac tot Laban: Ick vreesde my ende dacht, dat ghy uwe dochteren van my rucken sout: | |
32Maer byden welcken ghy v Goden vindet, die sterue hier voor onse Broeders. Soeckt dat uwe by my, ende nemet wech. (Maer Iacob en wiste niet datse Rahel ghestolen hadde.) | |
33Doen ghinck Laban in de Hutten Iacobs, ende Lea, ende der beyder dienstmaechden, ende en vant niet, ende ghinck wt de Hutte Leas, in de Hutte Rahels. | |
34Doen nam Rahel die Afgoden, ende leydese onder dat stroysel der Kemelen, ende ghinck daer op sitten. Maer Laban betaste de gantsche Hutte, ende en vant niet. | |
35Doen spracse tot haren Vader: Mijn Heere, en weest niet toornich, want ick en can teghen v niet opstaen, want het gaet my nae der vrouwen maniere. Alsoo en vant hy de Afgoden niet, hoe seer hy oock sochte. | |
36Ende Iacob wert toornich, ende schelde Laban, ende sprack tot hem: Wat heb ick mishandelt oft ghesondicht, dat ghy op my so verhit zijt? | |
37Ghy hebt alle mijnen huysraet betast, wat hebdy van uwen huysraet geuonden? Legget daer neder voor mijnen ende uwen Broederen, dat si tusschen ons beyden rechten. | |
38Dese twintich Iaer heb ick by v gheweest, v Schapen ende Geyten en hebben niet onuruchtbaer gheweest, die Rammen uwer cudden en heb ick noyt gheten. Soo watGa naar margenoot† de dieren verschuerden, ende ict v niet en bracht, so moest ict v betalen. | |
39Ghy eyschtet van mijnder hant, al wast my ooc des daechs oft snachts gestolen. | |
40Des daechs versmachte ick van hitten, ende des nachts van vorste, ende gheenen slaep en quam in mijnen ooghen. | |
41Ga naar margenoot+ Alsoo hebbe ick dese twintich Iaer in uwen huyse ghedientGa naar margenoot* veerthien om uwe dochteren, ende ses om v cudde, ende hebt my thienmael mijnen loon verandert: | |
42En had de Godt mijns Vaders, de Godt Abrahams, ende de vreese Isaacs, op mijnder zijden niet geweest, ghy hadt my ledich laten wech trecken: Maer God heeft mijn ellende ende arbeyt aengesien, ende heeft v ghisteren ghestraft. | |
43Laban antwoorde ende sprack tot Iacob: Die dochteren zijn mijn dochteren, ende die kinderen zijn mijn kinderen, ende dye cudden zijn mijn cudden, ende al wat ghy siet is mijn: | |
44Wat can ick mijnen dochteren heden, oft haren kinderen ghedoen die sy ghebaert hebben? Soo coemt nv, ende laet ons een verbont maken, ick, ende ghy, dat een ghetuyghenisse sy tusschen my ende v. | |
45Doen nam Iacob eenen steen, ende rechte hem op tot een teecken, | |
46Ende sprack tot sinen Broederen: Raept steenen op, ende si namen steenen, ende maecten eenen hoop, ende saten opten seluen hoop. | |
47Ende Laban hiet hem Iegar Sahaduta: Maer Iacob hiet hem Gilead. | |
48Doen sprack Laban:Ga naar margenoot† Den hoop sy heden een ghetuyghe tusschen my ende v, (daer af heetmen hem Gilead) ende sy een Wachte. | |
49Want hi sprac: de HEERE sie daer in, | |
[pagina 13r]
| |
tusschen my ende v, wanneer wy van malcanderen comen. | |
50Ist dat ghy mijne dochteren lastich zijt, oft ander wijuen daer toe neemt bouen mijne dochteren. Hier en is gheen Mensche met ons, maer siet, Godt is de ghetuyge tusschen my ende v. | |
51Ga naar margenoot+ Ende Laban sprack voort tot Iacob: Siet, dat is den hoop, ende dat is dat Teecken, dat ick opgherecht heb tusschen my ende v, | |
52Den seluen hoop si een getuyge, ende dat teecken si ooc een getuyge waer ick ouer vare tot v, oft ghy ouer vaert tot my, ouer desen hoop, ende dit Teeken te beschadigen. | |
53De Godt Abrahams, ende de Godt Nahor, ende Godt haerder Vaderen, sy Rechter tusschen ons. Ende Iacob swoer hem, by de vreese zijns vaders Isaac, | |
54Ende Iacob offerde eenen offer opten BerchGa naar margenoot* ende noodde zijn Broeders dat broot te eten. Ende doen si gheten hadden, bleuen si opten Berch den nacht ouer. | |
55Maer des morghens stont Laban vroech op, kuste zijn kinderen ende dochteren, ende ghebenedydese, ende tooch henen, en quam weder aen zijn plaetse. | |
56Maer Iacob tooch zijnen wech, ende de Enghelen Godts ghemoetten hem. | |
57Ende doen hyse sach, sprack hy: Het zijn Gods heyren, ende hiet de selue stede Mahanaim. |
|