Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxvij. Capittel.

¶ Iacob wort wt bestel zijns moeder voor Esau ghesegent, ende Isaac daer in bedroghen.

1

⁺ ENde het ghebuerde doen Isaac out gheworden was, dat zijn ooghen doncker waren int sien, riep hy Esau sinen grootsten soone, ende sprack tot hem: Mijn soone. Maer hy antwoorde hem. Hier ben ick.

+ A vers 1

2

Ende hy sprac: Siet, ick ben out geworden, ende en weet niet wanneer ick steruen sal.

3

So neemt nv v getuych, de koker ende boge, ende gaet op het velt, ende vangt my een wiltbraet, ende maeckt my een eten,

4

So ickt gheerne heb, ende brenget my hier binnen dat ick ete, dat mijn siele v gebenedie eer ick sterue.

5

Maer Rebeca hoorde dese woorden, die Isaac tot sinen soone Esau seyde. Ende Esau ginck henen opt velt, dat hy een wiltbraet iaechde, ende thuys brochte.

6

Doen sprac Rebeca tot haren sone Iacob: Siet ic heb gehoort uwen vader spreken met Esau uwen broeder, ende seggen.

[p. 10v]

7

⁺ Brengt my een wiltbraet, ende maect my teten dat ick ete, ende v ghebenedye voor den HEERE, eer ic sterue.

+ B vers 7

8

So hoort nv mijn sone, mijn stemme, wat ick v heete:

9

Gaet henen totter Cudden, ende haelt my twee goede bocxkens, dat ick uwen Vader daer af een eten make, soo hijt gheerne eet,

10

Ende dat suldy by uwen Vader dragen, dat hy ete, op dat hy v gebenedie voor zijn doot.

11

Maer Iacob sprack tot zijnder moeder Rebeca: Siet, mijn broeder Esau is row, ende ick ben gladt.

12

So mocht my misschien mijn Vader betasten, ende werde voor hem gheacht als woude ick hem bedrieghen, ende brachte ouer my eenen vloeck, ende niet eenen seghen.

13

Doen sprack zijn moeder tot hem: Den vloeck si op my mijn sone, verhoort slechts mijn stemme, gaet ende haeltse my.

14

Doen ghinck hy henen, ende haeldese ende brachtse zijn moeder. Doen maeckte zijn moeder een eten alst zijn vader geerne hadde,

15

Ende nam Esaus haers grootsten soons costelijcke cleederen, die si by haer in huys hadde, ende tracse Iacob haren cleynsten sone aen.

16

⁺ Maer de vellen vande bocxkens maeckte si hem om zijn handen, ende waer hy gladt was aenden hals.

+ C vers 16

17

Ende gaf alsoo dat eten metten broode, soo zijt gemaeckt had, in Iacob haers soons hant.

18

Ende hy ginck bynnen tot sinen vader, ende sprack: Mijn vader. Hy antwoorde: Hier ben ick, Wie sidy mijn sone.

19

Iacob sprack tot zijnen Vader: Ic ben Esau v yerstgheboren sone, ick heb ghedaen so ghy my gheseyt hebt, staet op, ende sidt om te eten, van mijnen wiltbrade, op dat my uwe siele gebenedie.

20

Maer Isaac sprac tot sinen sone: Mijn sone, hoe hebdijt soo haest gheuonden? Hy antwoorde: De HEERE v Godt verleendet my.

21

Doen sprack Isaac tot Iacob: Treet herwaerts mijn sone, dat ick v betaste, oft ghy zijt mijn sone Esau of niet.

22

Also trat Iacob tot sinen vader Isaac. Ende doen hy hem betast hadde, sprack hy: De stemme is Iacobs stemme, maer de handen zijn Esaus handen.

23

Ende hy en kende hem niet, want zijn handen waren row, gelijck Esaus zijns broeders handen, ende ghebenedijde hem.

24

⁺ Ende sprack tot hem: Sydy mijn sone Esau? Hy antwoorde: Ia, ick bent. Doen sprack hy:

+ D vers 24

25

So brengt my hier mijn sone, te eten van uwen wiltbrade, dat v mijn siele gebenedije. Doen bracht hijt hem, ende hy adt, ende hy droech hem ooc wijn, ende hy dranck.

26

Ende Isaac zijn Vader sprack tot hem: Coemt hier, ende cust my mijn sone.

27

Hy tradt henen toe, ende custe hem. Doen roock hy den ruec zijnder cleederen, ende ghebenedijde hem, ende sprack: Siet, den rueck mijns soons, is ghelijck eenen ruecke des velts, dat de HEERE gebenedijt heeft.

28

Godt^† gheue v vanden dauwe des hemels, ende vander vetticheyt der aerden, ende Corens ende wijns oueruloedicheyt.

† Eccl. 3.a.8. Heb. 11.d.20

29

Volcken moeten v dienen, ende Lieden moeten v te voete val-len: Weest een Heere ouer uwen broeder, ende uwer moeder kinderen moeten v te voete vallen:^* Veruloeckt si, wie v vloect: Ghebenedijt si, wie v gebenedijt.

* Gen. 12.a.3

30

⁺ Als nv Isaac volbracht hadde de gebenedijdinghe ouer Iacob, ende Iacob nauwe wtgheghaen en was van sinen vader Isaac. Doen quam Esau zijn broeder van zijnder iacht,

+ E vers 30

31

Ende maeckte oock een eten, ende droecht binnen tot sinen vader, ende sprack tot hem: Staet op mijn Vader, ende eet van ws soons wiltbraet, dat my v siele ghebenedije.

32

Doen antwoorde hem Isaac zijn Vader. Wie sidy? Hy sprack: Ick ben Esau v yerstgeboren sone.

33

Doen wert Isaac bouen der maten seer ontstelt, ende sprack: Wel? Waer is dan de iagher, diet my ghebrocht heeft, ende ick hebbe van allen ghegeten, eer ghy quaemt, ende hebbe hem ghebenedijt? Hy sal oock ghebenedijt blijuen.

34

Als Esau dese reden zijns Vaders hoorde, riep hy luyde, ende wert wter maten seer bedroeft, ende sprack tot sinen Vader: Ghebenedijt my oock mijn Vader.

35

Maer hy sprack: Vwe broeder is ghecomen met liste, ende heeft uwe benedictie al wech.

36

Doen sprack hy: Hy heet wel Iacob, want hy heeft my nv tweemael ondertreden.^+† Mijne yerste gheboorte heeft hy wech, ende siet, nv neemt hy my oock mijn benedictie, ende sprack: Hebdy my dan geen benedictie behouden?

+ F vers 36

† Gen. 25.d.33

37

Isaac antwoorde, ende sprac tot hem: Ick heb hem tot eenen Heere ouer v geset, ende alle zijn broeders heb ick hem tot knechten ghemaeckt. Met coren ende wijn heb ick hem voorsien. Wat sal ick v doch nv doen mijn sone?

38

Esau sprack tot sinen Vader: Hebdy dan maer een benedictie mijn Vader? Gebenedijt my ooc mijn Vader.^† Ende hief zijn stemme op, ende weende.

† Heb. 22.b.17

39

Doen antwoorde Isaac zijn Vader, ende sprack tot hem:^* Siet daer, ghy sult een vette wooninge hebben op aerden, ende vanden dauwe des hemels van bouen af.

* Heb. 11.d.20

40

Van uwen sweerde suldy v generen, ende uwen broeder dienen. Ende het sal geschieden, dat ghy oock een Heere [worden sult]^* ende zijn iock van uwen halse schueren sult.

* 4.Reg. 8.c.20

41

Ende Esau was op Iacob gram om der benedictien wille, daer zijn Vader hem mede gebenedijt hadde, ende sprack in zijnder herten: De tijt sal haest comen dat mijn Vader rouwe draghen moet, want ick wil mijnen broeder Iacob verworghen.

42

Doen werden Rebecca gebootschapt dese woorden Esaus haers grootsten soons,⁺ ende schickte henen, ende liet Iacob haren cleynsten sone roepen, ende sprack tot hem: Siet, uwe broeder Esau dreyghet v, dat hy v verworgen wil,

+ G vers 42

43

Ende nv hoort mijn stemme mijn sone, maeckt v op, ende vliedet tot mijnen broeder Laban, in Haran,

44

Ende blijft een wijle by hem, tot dat hem de grimmicheyt ws broeders keere,

45

Ende tot dat hem zijn^* gramschap tegen v, van v keere, ende vergete wat ghy hem gedaen

* Gen. 33.a.4

[p. 11r]

hebt. So wil ick daer nae henen schicken, ende v van daer halen laten. Waerom soude ick uwer beyder berooft worden, op eenen dach?

46

Ende Rebecca sprack tot Isaac:^† My verdriet te leuen voor de dochteren Heth, ist dat Iacob een wijf neemt vanden dochteren^† Heth, die daer zijn gelijck de dochteren deses lants, wat sal my dat leuen [baten?]

† Gen. 26.d.34

† Gen. 10.b.15