Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxvj. Capittel.

¶ Isaac treckt om den dieren tijt tot Gerar, hem wort beuesticht den eedt sinen vader ghedaen, hy seyt Rebeca, zijn suster te zijn, hy crijcht goet, daerom stoppen hem de Philistijnen de fonteynen, Abimelech heet hem wech trecken, Abimelech maeckt verbont met hem.

1

⁺ MAer daer quam eenen dieren tijt int landt, nae dien^* die te voren te Abrahams tijden was. Ende Isaac tooch tot Abimelech der Philistijnen Coninck nae Gerar.

+ A vers 1

* Gen. 12.c.10

2

Doen openbaerde hem de HEERE ende sprack: En trect niet af in Egypten, maer blijft in dat lant dat ic v segge,

3

Weest een vremdelinck in desen lande,^† ende ick wil met v zijn, ende v ghebenedien. Want v ende uwen sade wil ic alle dese landen geuen, ende wil mijnen eedt beuestigen,^* die ic uwen vader Abraham gesworen heb.

† eccl. 44.d.25

* Gen. 22.c.16

4

^† Ende wil uwe

† Gen. 15.a.5. 22.d.17

[p. 10r]

saet vermeerderen als de Sterren aen den Hemel, ende wil uwen sade alle dese landen gheuen. Ende door uwe saet sullen alle volcken op aerden ghebenedijt worden,

5

Daerom dat Abraham mijnder stemmen ghehoorsaem geweest is, ende heeft ghehouden mijne rechten, mijn geboden, mijn seden, ende mijn wetten.

6

Aldus woonde Isaac te Gerar.

7

Ende wanneer de lieden, van dier stede, nae zijn wijf vraechden so sprack hy:^† Sy is mijn suster, want hy vreesde hem te segghen: Sy is mijn wijf, si mochten my dooden, om Rebecas wille, want si was schoone van aensicht.

† Gene. 12.b.13. 20.a.2

8

Als hy nv daer eenen tijt lanck was, sach Abimelech der Philistijnen Coninc, door dat venster, ende wert gewaer, dat Isaac boerde met sinen wijue Rebeca.

9

⁺ Doen riep Abimelech Isaac, ende sprack: Siet, het is v wijf, Hoe hebdy dan gheseyt: Sy is mijn suster? Isaac antwoorde hem: Ick dachte, ick soude misschien moeten steruen, om haren twille.

+ B vers 9

10

Abimelech sprac:^† Waerom hebdy ons dat ghedaen? Het waer licht gheschiet, dat yemant vanden volcke hem by uwen wijue gheleyt had, ende ghy haddet also een schult op ons ghebracht.

† Gen. 12.d.18. 20.b.9

11

Doen gheboot Abimelech alle den volcke, ende sprack: Wie desen man oft zijn wijf aentast, die sal de doot steruen.

12

Ende Isaac saeyde in dien lande, en creech desseluen Iaers hondertuoudighe vruchten, want de HEERE ghebenedijde hem.

13

Ende hy wert een groot man, ginck ende nam toe, tot dat hy seer groot wert,

14

Dat hy veel goets hadde aen cleyn ende groot Vee, ende een groot ghesin. Daerom benijden hem de Philistijnen,

15

Ende^* verstopten alle de fonteynen die zijns Vaders knechten ghegrauen hadden, ter tijt Abrahams zijns Vaders, ende vuldense met aerde.

* Gen. 21.c.25

16

Dat oock Abimelech tot hem sprack: Treckt van ons, want ghy zijt ons te machtich gheworden.

17

⁺ Doen trock Isaac van daer, ende sloech zijn Tente op in dat dal Gerar, ende woonde daer.

+ C vers 17

18

Ende hy liet de waterfonteynen weder opgrauen, die si ten tijden zijns Vaders Abrahams ghegrauen hadden, welcke de Philistijnen verstopt hadden, nae Abrahams doot, ende noemdese metten seluen namen, daerse zijn Vader mede ghenoemt hadde.

19

Oock groeuen Isaacs knechten int dal, ende vonden aldaer een fonteyne leuendich waters.

20

Maer de^* Herders van Gerar keuen metten Herderen Isaacs ende seyden: Dat water is ons. Doen hiet hy de fonteyn Esek, daerom dat si hem daer onrecht ghedaen hadden.

* Gen. 13.a.7

21

Doen groeuen si een ander Fonteyn, daerom hadden si oock twist, Daerom hiet hyse Sitna.

22

Doen maeckte hy hem van daer, ende groef een ander fonteyn, daer en keuen si niet om. Daerom hiet hijse Rehoboth, ende sprack: Nv heeft ons de HEERE ruymte ghemaeckt, ende ons laten wassen int lant.

23

Daer nae trock hy van daer nae Bersaba.

24

Ende de HEERE openbaerde hem in dier seluer nacht, ende sprack: Ick ben ws Vaders Abrahams Godt, en vreest v niet, want ick ben met v, ende wil v ghebenedien, ende v saet vermeerderen, om mijns knechts Abrahams wille.

25

Doen boude hy aldaer eenen Altaer, ende predicte vanden Naem des HEEREN, ende richte aldaer zijn Hutten op, ende zijn knechten groeuen aldaer een fonteyne.

26

^+* Ende Abimelech ginck tot hem van Gerar, ende Ahusath zijn vrient, ende Phichol zijn velthooftman.

+ D vers 26

* Gen. 21.c.22

27

Maer Isaac sprack tot hen:^† Waerom coemdy hier tot my? Ghy haet my doch, ende hebt my van v ghedreuen.

† Iud. 11.a.7

28

Sy spraken: Wy sient met onsen ooghen, dat de HEERE met v is, daerom seyden wy: Eenen eedt sal tusschen ons ende v zijn, ende willen een verbont met v maken,

29

Dat ghy ons geen schade en doet, ghelijck wy v niet aenghetast en hebben, ende ghelijck wy v niet dan alle goet ghedaen en hebben, ende v met vreden laten trecken. Maer ghy zijt nv de ghebenedijde des HEEREN.

30

Doen bereyde hy hen een maeltijt, ende si aten ende droncken.

31

Ende des morgens stonden si vroech op, ende die een swoer den anderen. Ende Isaac lietse gaen. Ende si toghen van hem met vreden.

32

Ten seluen daghen quamen Isaacs knechten, ende seyden hem vander fonteynen die si ghegrauen hadden, ende spraken tot hem: Wy hebben water gheuonden,

33

Ende hy noemdet Saba, daer af hiet de stadt Bersaba, tot op den dach van heden.

34

Doen Esau veertich Iaer out was, nam hy tot eenen wijue,^† Iudith de dochter Beri des Hethiters, ende Basmath de dochter Elon des Hethiters.

† Gen. 36.a.2

35

Die beyde maeckten Isaac, ende Rebeca enckel hertseer.