Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxv. Capittel.

¶ Hoe dat Abraham na der doot Sara, Kethuram tot een huysvrouwe nam, ende aen haer kinderen wan, van Ismaels gheslachte, Rebecca baert Esau ende Iacob, Esau vercoopt zijn yerste gheboorte.

1

⁺ ABraham nam een wijf weder, die hiet Kethura^† Die baerde hem Simron ende Iaksan, Medan ende Midian, Iesbak ende Suah.

+ A vers 1

† 1.Par. 1.c.31.

2

Maer Iaksan wan Seba van Dedan. Maer de kinderen van Dedan waren Assurim, Latusim, ende Leumim.

3

De kinderen Midian waren Epha, Epher, Hanoch, Abida ende Eldaa. Dese alle zijn kinderen der Kethura.

4

Ende Abraham gaf alle zijn goet Isaac.

5

Maer de kinderen die hy met de Byslaepsters hadde, ghaf hy gheschencken, ende lietse van zijnen sone Isaac trecken, de wijle dat hy noch leefde, tegen den opganck der Sonnen, in dat Oosten lant.

6

^* Ende dat is Abrahams ouderdom, dat hy geleeft heeft, hondert ende vijfentseuentich iaer,

* Gen. 15.c.15

7

Ende hy nam af ende sterf in eenen gherusten ouderdom, doen hy out ende des leuens moede was, ende wert vergadert tot zijnen volcke.

8

⁺ Ende zijne sonen Isaac ende Ismael begroeuen hem inder dubbelder Speluncke, op den Acker Ephron, des soons Soar des Hethiten, die daer leyt teghen Mamre

+ B vers 8

9

Inden velde^* dat Abraham vanden kinderen Heth gecocht had. Daer is Abraham begrauen met zijn wijf Sara.

* Gen. 23.d.16.

10

Ende na der doot Abrahams ghebenedijde Godt Isaac zijnen sone:^† Ende hy woonde by der fonteynen des leuenden ende sienden.

† Gen. 16.d.14. 24.g.62.

11

^* Dit is dat gheslachte Ismaels Abrahams sone, die hem Hagar baerde, de dienstmaecht Sara, wt Egypten,

* 1.Par. 1.b.29

12

Ende dat zijn de namen der kinderen Ismaels, daer haer nacomelinghen van ghenoemt zijn: De yerste gheboren sone Ismaels Nabaioth, Kedar, Adbeel, Mimbsam,

13

Misma, Duma, Masa,

14

Hadar, Thema, Iethur, Naphis, ende Kedma.

15

Dit zijn de kinderen Ismaels, met haren namen, in haren houen en steden^* twelf Vorsten ouer haerlieden.

* Gen. 17.c.20

16

Ende dat ist ouderdom Ismaels hondert ende seuenendertich iaer. Ende hy nam af, ende sterf ende wert vergadert tot zijn volcke.

17

Ende si woonden van Heuila aen tot Sur toe teghen Egypten, alsmen te Assirien gaet. Ende hy vooruiel voor alle zijn broeders.

18

⁺ Dit is dat gheslachte Isaacs, Abra-hams sone. Abraham wan Isaac.

+ C vers 18

19

Maer Isaac was veertich iaren out, doen hy Rebeca ten wijue nam, de dochter Bethuels des Syriers van Mesopotamien, Labans des Syriers suster.

20

Maer Isaac badt den HEERE voor zijn wijf, want si was onuruchtbaer, ende de HEERE lietet hem afbidden^* ende Rebeca zijn wijf wert beurucht,

* Rom. 9.b.10

21

Ende de kinderen stieten malcanderen in haren lichaem. Doen sprack si: Doent my alsoo soude ghaen, waerom ben ick beurucht gheworden? Ende si ginck henen om den HEERE te vraghen?

22

Ende de HEERE sprac tot haer: Twee volcken zijn in uwen lichaem, ende tweederhande lieden sullen hem scheyden wt uwen lichaem, ende deen volck sal dander^† te bouen gaen,^* ende de groote sal den cleynen dienen.

† Ouerlegen zijn.

* 2.Re. 8.c.14

23

Als nv den tijt quam, dat si baren soude^‡ siet, doen waren tweelingen in haren lichaem.

‡ Iosu. 24.a.4.

24

De yerste die daer wt quam was rootachtich, heel rou gelijck een vel, ende si noemden hem, Esau.

25

Ter stont daer nae quamper voort zijn broeder^* die hielt met zijnder hant de versenen Esaus, ende hieten hem Iacob. Isaac die was tsestich iaer out doen si geboren werden.

* Ozee. 12.a.4

26

⁺ Doen nv de Iongers groot werden, wert Esau een Iager, ende een Ackerman: Maer Iacob een vroom man, ende woonde inde Hutten.

+ D vers 26

27

Ende Isaac hadde Esau lief, ende adt gheerne van sinen wiltuanck, maer Rebeca hadde Iacob lief.

28

Ende Iacob koocte een gericht. Doen quam Esau vanden velde ende was moede,

29

Ende sprack tot Iacob: Laet my proeuen dat roode gherichte, want ick ben moede.

30

Daer af heet hy Edom.

31

Maer Iacob sprack: Vercoopt my heden v yerste geboorte.

32

Esau antwoorde: Siet, ic moet doch steruen, wat sal my dan de yerste gheboorte?

33

Iacob sprack:^† So sweert my heden. Ende hy swoer hem^* ende vercocht also Iacob zijn yerste gheboorte.

† Ge. 47.g.29.

* Heb. 12.c.16

34

Doen ghaf hem Iacob broot, en dat moes gerecht. Ende hy adt ende dranck, ende stont op, ende ginck van daer: Also verachte Esau zijn yerste geboorte.