Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ Hoe dat Abraham Gode gehoorsaem was, Isaac zijnen sone te offeren, ende daerom weder de belofte ontfinck. | |
[pagina 8r]
| |
1Ga naar margenoot+ NA dese geschiedenissenGa naar margenoot† beproefde Godt Abraham, ende sprack tot hem: Abraham? Ende hy antwoorde: Hier ben ic. | |
2Ga naar margenoot* Ende hy sprack: Neemt Isaack uwen eenighen Sone, dien ghy lief hebt, ende gaet henen in dat landt Moria, ende offert hem aldaer tot eenen brantoffer op eenen berge, dien ick v segghen sal. | |
3Ga naar margenoot* Doen stont Abraham des mogens vroech op, ende sadelde zijnen Ezel, ende nam met hem twee Ionghers, ende zijnen sone Isaac, ende cloofde hout totten brantoffer, maecte hem op ende ghinck henen ter plaetsen daer hem Godt af geseyt hadde. | |
4Ten derden dage, hief Abraham zijn ooghen op, ende sach die stede van verre, | |
5Ende sprack tot zijnen Ionghers: Blijft ghy hier met den Ezel, ick ende den Ionghen willen daer henen gaen,Ga naar margenoot* ende wanneer wy aengebeden hebben, willen wy weder tot v comen. | |
6Ga naar margenoot+ Ende Abraham nam dat hout totten brantoffer, ende leydet op zijnen sone Isaac. Maer hy nam dat vier ende mes in zijn hant, ende die beyde ghingen te samen. | |
7Doen sprack Isaack tot zijnen vader Abraham: Mijn vader. Abraham antwoorde: Hier ben ick mijn sone. Ende hy sprack: Siet, hier is vier ende hout, maer waer is dat schaep totten brantoffer? | |
8Abraham antwoorde: Mijn sone, God sal hemGa naar margenoot‡ wtsien een schaep totten brantoffer, ende die beyde ghinghen te samen. | |
9Ende als sy quamen aen die stede die hem Godt seyde, boude Abraham aldaer eenen Altaer, ende leyde dat hout daer op, ende bant zijnen sone Isaac, leyde hem op den Altaer, bouen op dat hout, | |
10Ende recte zijn hant wt, ende vaette dat mes, dat hy zijnen sone soude slaen. | |
11Ga naar margenoot+ Doen riep hem de Engel des HEEREN vanden Hemel, ende sprack: Abraham, Abraham. Hy antwoorde: Hier ben ick. | |
12Hy sprack: En legt v hant niet aen den Ionghen, ende en doet hem niet. Want nv weet ick, dat ghy Godt vreest,Ga naar margenoot* ende en hebt uwen eenighen sone niet verschoont om mijnentwille. | |
13Doen hief Abraham zijn ooghen op, ende sach eenen Ram achter hem, inden bossche hanghende, met zijn hoornen, ende ghinck henen, ende nam den Ram, ende offerden tot eenen brantoffer, in zijns soons stede. | |
14Ende Abraham hiet die stede: De HEERE siet. Daer af men noch heden sdaechs seyt: Op den berghe, daer de HEEre siet. | |
15Ende de Enghel des HEEren riep Abraham noch eens vanden Hemel, ende sprack: | |
16Ga naar margenoot† Ick heb by my seluen gesworen, spreect de HEEre, Dewijle ghy sulcx ghedaen hebt, ende en hebt uwen eenighen Sone niet ghespaert, | |
17Dat ick uwe saet ghebenedien ende vermeerderen wil, als de Sterren aen den Hemel ende als dat Sant aen den oeuer des Sees.Ga naar margenoot* Ende uwe saet sal besitten de poorten zijnder Vianden, | |
18Ga naar margenoot† Ende door uwen Sade sullen alle volcken op Aerden ghenebedijt worden, daerom dat ghy mijnder stemmen ghehoorsaem gheweest hebt. | |
19Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* Alsoo keerde Abraham weder tot zijnen Ionghers, ende maecten hen op, ende toghen te samen na BerSaba, ende woonden aldaer. | |
20Na dese gheschiedenissen ghebuerdet, dat Abraham aengheseyt wert:Ga naar margenoot† Siet, Milca heeft oock kinderen ghebaert uwen broeder Nahor, | |
21Te weten,Ga naar margenoot* Vz, den yestgheboren endeGa naar margenoot‡ Bus zijnen broeder, ende Kemuel, van dien de Syriers comen, | |
22Ende Cesed, ende Haso, ende Pildas, ende Iedlaph, | |
23Ende Bethuel. Maer Bethuel wanGa naar margenoot† Rebeca. Dese acht ghebaerde Milca Nahor Abrahams broeder. | |
24Ende zijn Concubijn met namen Rehuma, baerde oock namelijck Thebath, Gaham, Thahas, ende Maacha. |
|