Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xvij. Capittel.

¶ Hoe dat Abram de besnijdenisse ontfangt, ende Isaac hem belooft wert, daerom dat Sara lachte, ende der Sodomiten verderffenisse wort voorseyt.

1

⁺ ALs nv Abram negenentnegentich Iaer out was, openbaerde hem de HEEre, ende sprack tot hem: Ick ben de Almachtige Godt, wandelt voor my, ende weest vroom,

+ A vers 1

2

Ende ick wil mijn verbont tusscen my ende v maken, ende wil v wter maten seer vermeerderen.

3

Doen viel Abram op zijn aensicht. Ende Godt sprack breeder met hem ende seyde.

4

Siet ick bent, ende hebbe mijn verbondt met v, ende ghy sult een Vader veelder volcken worden.

5

Daerom en suldy niet meer Abram heeten, maer Abraham sal uwen naem zijn.^† Want ick heb v gemaect veelder volcken vader,

† Rom. 4.c.17.

6

Ende wil v wtermaten seer vruchtbaer maken, ende wil volcken van v maken^* ende van v sullen oock Coninghen comen.

* Matt. 1.a.6.

7

⁺ Ende ick wil mijn verbont maken

+ B vers 7

[p. 6r]

tusschen my, ende uwen sade nae v, by haren nacomelinghen dattet een eewich verbont sy. Also, dat ick v Godt sy, ende ws saets nae v.

8

^† Ende wil v, ende uwen sade na v, gheuen dat landt, daer ghy een vreemdelinc in zijt, te weten, dat gheheele lant Canaan, ter eewigher besittinghen, ende wil haer Godt zijn.

† Gene. 15.c.18. 24.a.7. Deut. 1.b.8.

9

Ende Godt sprack voort tot Abraham: Soo hout nv mijn verbondt, ghy ende uwe saet na v, by hare nacomelinghen.

10

Dat is nv mijn verbondt, dat ghy houden sult tusschen my ende v, ende uwen sade nae v:^† Alle wat manlijck is onder v, sal besneden werden.

† Gene. 21.a.4 Leuit. 12.a.3. Luce. 2.c.21. Actor. 7.a.8.

11

Maer ghy sult de voorhuyt aen uwen vleessche besnijden. Dat selue sal v een teecken zijn des verbonts tusschen my ende v.

12

Een yeghelijc knechtken wanneert acht daghen out is, suldijt besnijden, als uwe nacomelinghen.

13

Desghelijcx oock alle dat ghesin dat in uwen huyse gheboren, oft ghecocht is, van alderley vreemden, die niet van uwen geslachte en zijn. Also sal mijn verbont aen uwen vleesche zijn, ten eewigen verbonde,

14

Ende waer een knechtken niet besneden en wert aen de voorhuyt zijns vleeschs, diens siele sal wtgheroeyt worden wt zijnen volcke, daerom dattet mijn verbont naghelaten heeft.

15

⁺ Ende Godt sprack wederom tot Abraham: Ghi en sult v wijf Sarai niet meer Sarai heeten, maer Sarah sal haren naem zijn.

+ C vers 15

16

Want ick wilse ghebenedijen: Ende van haer wil ick v eenen soon gheuen, dien wil ick ghebenedijen, ende volcken sullen wt haer worden^† ende Coninghen ouer veel volcken.

† Matt. 1.a.6.

17

Doen viel Abraham op zijn aensicht ende loech, ende seyde in zijn herte: Soude my, ick die hondert iaer out ben een kindt gheboren worden, ende Sara die tnegentich iaer out is, baren?

18

Ende Abraham sprac tot God: Och dat Ismael leuen soude voor v.

19

Doen seyde Godt: Ia,^* Sara v wijf sal v eenen sone baren, dien suldy Isaac heeten: Want met hem sal ick mijn eeuwich verbont maken, ende met zijnen sade na hem.

* Gene. 16.c.11. Iudic. 13.a.3. 4.Re. 4.b.16 Luce 1.b.13.

20

Daer toe om Ismael heb ick v oock verhoort.^* Siet, ick heb hem ghebenedijt, ende wil hem vruchtbaer maken, ende vermeerderen geheel seer.^* Twelf Vorsten sal hy^† voortbrenghen, ende wil hem tot eenen grooten volcke maken.

* Gene. 21.b.13.

* Gen. 25.b.15

† Telen, winnen.

21

Maer mijn verbont wil ick oprechten met Isaac, dien v Sara baren sal ontrent deser tijt, ten naesten iare.

22

Ende hy hielt op met hem te spreken: Ende Godt voer op van Abraham.

23

⁺ Doen nam Abraham zijnen sone Ismael, ende alle knechten die in zijnen huyse gheboren, ende alle die ghecocht waren, ende al wat mans naem was in zijnen huyse, ende besneet de voorhuyt aen haren vleessche, effen des seluen daechs, alsoo hem Godt gheseyt had.

+ D vers 23

24

Ende Abraham was negenentneghentich iaer out, doen hy de voorhuyt aen zijnen vleesche besneet.

25

Maer Ismael zijn sone, was derthien iaer out, doen zijns vleeschs voorhuyt besneden wert.

26

Effen op eenen dach werden sy alle besneden, Abraham, zijn sone Ismael,

27

Ende wat van manlijck gheslachte in zijn huys was, in zijnen huyse gheboren, ende ghecocht van vreemden. Het wert al met hem besneden.