Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)
(2011)–Anoniem Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)– Auteursrechtelijk beschermd¶ Hoe dat Abraham ten derden mael de belofte ontfinck, dat hem God dat Landt gaf, ende hem voorseyde dat zijn saet in een vreemt Landt dienen soude, ende wederom verlost wordden. | |
1Ga naar margenoot+ NA dese gheschiedenissen ghebuerdet dat tot Abram gheschiede, dat woort des HEEren, in een gesichte, ende sprack: En vreest v niet AbramGa naar margenoot* ick ben uwen schilt ende uwen seer grooten loon. | |
2Maer Abram sprac: HEEre, HEEre, wat wildy my gheuen? Ick gae henen sonder kinderen. Ende mijn huysknecht, dese Eleazar van Damasco heeft eenen sone. | |
3Ende Abram sprack noch, my en hebdy gheenGa naar margenoot† gheslachte gegheuen, ende siet de sone mijns ghesins, sal mijn erfghenaem zijn. | |
4Ende siet, de HEEre sprac tot hem: Hy en sal niet uwe erfgenaem zijn, maer die van uwen lichaem comen sal, die sal v erfghenaem zijn. | |
5Ende hy hiet hem wtgaen, ende seyde:Ga naar margenoot‡ Siet na den Hemel ende telt de Sterren, condise tellen? Ende | |
[pagina 5v]
| |
seyde tot hem: Also sal v saet werden. | |
7Ga naar margenoot+ Ende hy sprack tot hem: Ick ben de HEEreGa naar margenoot‡ die v van Vr, wt Caldea geleyt hebGa naar margenoot* dat ick v dit lant te besitten gaue. | |
8Abram sprac: HEEre HEEre waer by sal ick dat mercken, dat ick dit landt besitten sal? | |
9Ende hi sprac tot hem:Ga naar margenoot† Brengt my een dryeiarige koe, ende een dryeiarige gheyte, ende eenen drieiarighen Ram, ende een Tortelduyue, ende een Ionghe duyue. | |
10Ende hy bracht hem sulcx alle, ende hy deylde het midden van malcanderen, ende leyde dat een deel teghen den anderen ouer. Maer die vogelen en deylde hy niet. | |
11Ende dat gheuoghelte viel op dat aes. Maer Abram iaechdese daer af. | |
12Ga naar margenoot+ Doen nv de sonne onder gegaen was, viel eenen diepen slaep op Abram. Ende siet, verschrickinge ende groote duysternis oueruiel hem. | |
13Doen sprack hy tot Abram.Ga naar margenoot† Dat suldy weten dat v saet sal vreemt zijn, in een vreemt lant dat zijn niet en is, daer salmense dwingen te dienen, ende plagen, vierhondert iaer, | |
14Maer ick wil rechter zijn ouer dat volc, wiens knechten sy worden sullen.Ga naar margenoot* Daer na sullen sy wt trecken met veel goets, | |
15Ga naar margenoot† Ende ghy sult varen tot uwen vaderen met vrede, ende in goeden ouder begrauen worden. | |
16MaerGa naar margenoot* sy sullen na vier mans leuen weder hier comen:Ga naar margenoot† Want de misdaet der Amoriten en is noch niet geheel hier. | |
17Als nv de sonne onder ghegaen ende duyster geworden was, siet doen roocte eenen ouenGa naar margenoot* ende een viervlamme voer tusschen die stucken wech. | |
18In dien daghe maecte de HEEre een verbont met AbramGa naar margenoot* ende sprack: Vwen sade wil ick dit lant geuen, van dat water Egipten aen, tot aen dat groote water Phrath, | |
19De Keniten, de Kinisiten, de Kaomoniten, | |
20de Hethiten, de Pheresiten, de Ruesen, | |
21de Amoriten, de Cananiten, de Gergesiten, de Iebusiten. |
|