Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

[p. 3r]

¶ Dat .vij. Capittel.

¶ Hoe Noah metten zijnen inde arcke ghinck, ende hoe Godt dat water ouer alle dat aertrijck liet comen.

1

⁺ ENde de HEEre sprack tot Noah:^* Gaet inder Arcken, ghy ende v gheheel huys, want v heb ick Rechtueerdich ghesien voor my, tot deser tijt.

+ A vers 1

* 2.Pet. 2.b.5.

2

Wt^† alderley reyn vee neemt tot v, van elcx seuen ende seuen, den Hy ende zijne Sy: Maer vanden onreynen Vee, van elcx een paer, den Hy ende sine Sy:

† Leuit. 11.*.

3

Desgelijcx vanden vogelen onder den Hemel, van elcx seuen ende seuen, den Hy ende sine Sy, op dat daer Saet leuendich blijue op den geheelen Aertbodem.

4

Want noch na seuen dagen wil ick laten regenen op Aerden veertich dagen ende veertich nachten, ende verdoen vanden Aerdbodem al wat dat wesen heeft, dat ic gemaect heb.

5

^* Ende Noah dedet al dat hem de HEEre geboot.

* Mat. 24.d.38 Luce. 17.c.26. 1.Pet. 3.c.20.

6

Maer hy was ses hondert Iaer oudt, doen dwater der diluuien op Aerden quam.

7

⁺ Ende hy ghinc in darcke met zijn Sonen, zijn Wijf, ende zijnder sonen Wijuen voor de wateren der diluuien.

+ B vers 7

8

Vanden reynen Vee, ende vanden onreynen, vanden vogelen, ende van alle gewormte op Aerden,

9

Ginghen tot hem by paren inder Arcken, van elcx een Hy ende een Sy, so hem de HEEre geboden had.

10

Ende doe die seuen dagen geleden waren, quamen de wateren der diluuien op Aerden.

11

Inden ses hondersten Iare des ouderdoms Noah, den seuentiensten dage des tweeden maents, dats den dach, doen alle fonteynen der grooter diepten op braken, ende die vensteren des Hemels hen op deden,

12

Ende quam eenen regen op Aerden veertich daghen ende veertich nachten.

13

^+* Effen inden seluen dage ginc Noah inder Arcken, met Sem, Ham ende Iaphet, sine sonen, ende met sinen Wijue, ende met zijnder sonen drie Wijuen.

+ C vers 13

* Sap. 10.a.4. 2.Pet. 2.b.5.

14

Daer toe alderley Dier nae zijnder aert, alderley Vee na zijnder aert, alderley gewormte dat op Aerden cruypt na zijnder aert, ende alderley geuogelte na zijnder aert. Al wat vlieghen conde, ende al wat vluegelen hadde,

15

Dat ginc al tot Noah inder Arcken by paren van alle vleessce, daer eenen leuendighen gheest in was.

16

Ende dat waren Hy ende Sy, van alderley vleessche, ende ghinghen daer in, alsoo Godt hen gheboden hadde. Ende de HEERE sloot achter hen toe.

17

^+* Doe quam de diluuie veertich dagen op Aerden, ende de Wateren wiessen, ende hieuen de Arcke op, ende droeghense hooch bouen der Aerden.

+ D vers 17

* Eccli. 40.a.12

18

Also namen de wateren douerhant, ende wiessen seer op Aerden, dat de Arcke op de wateren voer.

19

Ende de Wateren namen douerhant, ende wiessen so seer op Aerden, dat alle hooge Bergen onder den geheelen Hemel bedect werden.

20

Vijfthien ellen hooch ginc dat water bouen de Berghen, die bedect werden.

21

Doen ghinck alle dat Vleesch onder, dat op Aerden cruypt, van Vogelen, van Vee, van Dieren, ende alle wat hem roert op Aerden, ende alle Menschen.

22

Al wat eenen leuenden adem had int drooge, dat sterf.

23

^* Also werdt verdaen al wat op den Aertbodem was, vanden Menschen aen tot dat Vee toe, ende tot dat gewormte, ende tot de Voghelen onder den Hemel, dat wert al vander Aerden verdaen.^* Noah bleef alleen ouer, ende wat met hem inder Arcke was.

* Sap. 10.a.4.

* 1.Pet. 3.c.20. 2.Pet. 2.b.5.

24

Ende de wateren stonden op Aerden hondert ende vijftich dagen.