Weversmesdag te Wakken (1826)
Tegen ‘het feest van den H. Severinus, by ons en nagebueren genaemd Weversmestdag’ had de weversgilde van Wakken, schuilende onder de aanroeping van voormelde heilige, de confraters uit het omliggende warm gemaakt om deel te nemen aan ‘eenen kampstryd betrekkelyk de wevery’. Een prijs was uitgeloofd voor ‘de maetschappy die op de zinrykste wyze, toepasselyk aen dit beroep, ons dorp zoude binnen treden’.
Op Sint-Severinusdag 8 januari 1826 roffelden en luidden al van vijf uur in de ochtend trom en triomfklok Wakken wakker. Te elf uur stonden op de grote markt Wakkens harmonie en Wakkens weversgilde paraat om de bezoekende gilden te ontvangen. Deze gilden kwamen zich op hetzelfde dorpsplein opstellen, en de jury begon haar rondgang: de burgemeester, de assessoren en andere ‘plaatselijke overheden’.
‘By het nazigt over de maetschappyen in het algemeyn, en elk in het byzonder, hebben die van Ousselghem en van Marckeghem zin- en praelrykst uytgeschenen.
De eerstgenoemde, die een aental van 58 wevers, in gelyke kleeding en uytgedost ingevolge het erlang van hunnen styl, heeft opgeleverd, voorgegaen door mannen met vliegende vaendels, slaende trommels en eenen wel in houding geschikten recreatifmeester, heeft de aendagt van allen inwooonder weten op te wekken.
De tweede (nl. Markegem) was saemengesteld uyt 64 wevers in welgeschikte kleeding, gevolgt door eenen praelwagen, op welkers voorzigt er eenen syngel-wever in volle werkzaemheyd was geplaetst, in het verschiet zag men eenen lynwaed-wever op een wel naer de kunst verveerdigd weefgetouw, eenen 27 honderd 6/4, op de behendigste wyze, bezig met weven, dusdaenig dat gezeyde stuk lynwaed, ten bywezen van ontelbaere aenschouwers, is afgeweven geworden.’
De Wakkense linnenkoopman Vermeeren heeft het stuk gekocht. Markegem kreeg de eerste prijs, Oeselgem de tweede, ‘alles onder de menigvuldige en onophoudelyke vreugde-geroepen van groeye en bloeye onze nederlandsche wevery!’ (Gazette van Brugge, 18 jan. 1826).
Dit soort initiatieven wekt niet weinig weetlust. Hoe uniek was het Wakkense weversfestival van 1826? Weversmesdag keerde in ieder geval ieder jaar terug, net als de mesdagen van allerlei andere beroepssectoren (Sint-Elooi voor boeren, smeden, wagenmakers op 1 december bijvoorbeeld). Was het vertoon mede geïnspireerd door een verlangen om het feestniveau enigszins boven de slampamperij uit te krikken? Of ging de zaak eerder uit van plaatselijke brouwers en herbergiers die doodgewoon meer volk over de vloer wilden krijgen?
J. Huyghebaert
Auteursrechtelijk beschermd