Laurens Jordaans uit Sluis
In Literatuur 96-1 slaagde E.K. Grootes erin uiteindelijk een auteursnaam te kunnen plaatsen op Studentenhaver In mogelijke Peperhuisjes De Liefhebbers van Drooge Snouperijtjes omgedeelt..., een anonieme bundel epigrammen uit 1658. Het blijkt een bundeling te zijn van 2 gedichten, een Voorrede van 36 blz. geïnspireerd op T. Tasso, 100 epigrammen én een gedicht van 635 verzen ter verdediging van Descartes. Die blijkt geschreven door een voormalige student geneeskunde te Utrecht in 1651, Laurens Jordaans, die aan 22 jaar huwde in 1656, toen reeds docteur en Médicine, met Sara de Sondt uit Dordrecht ('t gelukkig eiland), dochter van Anthoni Pieter de Sont uit Vlissingen, ondertussen coopman te Gorcum. Dit huwelijk ging door voor de Waalse gemeente te Dordrecht, waarna het echtpaar naar Rotterdam verhuisde.
Hoewel de uitgave bij het verschijnen aangekondigd was als Deel 1 van 2 Delen, verscheen het tweede nooit, wellicht vanwege zijn kritiek binnen die epigrammen, van andere dichters (o.m. Cats), of vanwege zijn afkeer van de steile gereformeerden (oudt gereformeerde geuzen met jou ingetrokke neuzen). In 1659 verscheen wel een tweede andere bundel van zijn hand: Bloemkrans van verscheiden Gedichten: 15 dichtstukken van vrij geringe waarde, waaronder een lofdicht op de vertaling door Joan Dulaaert - met wie hij samen was te Rotterdam - van Torq. Tasso's Het verloste Jeruzalem uit 1658.
Merkwaardig tenslotte is dat de band Sluis-Brugge in 1655 nog in die mate blijkt te bestaan dat de bevindingen van de amateur-anatoom Jonker Louis de Bils (over de gehoorbeentjes) in Latijnse en Nederlandse versie te Brugge (Nic. Breygel?) verschenen, op aangeven van Laurens Jordaans (op 12 juni 1634 te Sluis geboren) én Abraham Parent. Precies dit entousiasme voor De Bils zou de medische carrière van Laurens Jordaans daarna hebben in de weg gestaan. Na 1661 wordt over hem zo goed als niets meer gehoord. Hij ging wel in 1660, na het overlijden van Sara de Sondt (1659) een tweede huwelijk aan met Cornelia Lantman uit Delfshaven. Ook P.J. Meertens vernoemt hem niet in zijn Letterkundig leven in Zeeland uit 1943.
A. Dewitte
Lit. E.K. Grootes, Laurens Jordaans Studenhaver, in Literatuur 96-1, blz. 10-17.
Auteursrechtelijk beschermd