Regenmaker Medardus
‘De buien van Medardus vrees ik als een wild dier: regent het op die dag (8 juni) dan zwemt zeker het land’.
Zo zegt het latijnse distichon dat de Vlaamse weerspreuk moet weergeven in het kleine schoolboek (Thesaurus Adagiorum) door een pater-leraar van Sint-Adriaansabdij te Geraardsbergen samengestel en uitgegeven te Gent in 1730. Gelukkig geeft de auteur ook de volksspreuk in een berijmde versie (die volgens M. Broeckhove, Weerkundige Volkskalender, p. 117, moet ouder zijn dan 1730):
Soo 't regent op Medardus dag,
Voor weecken Oegst men vreesen mag.
B.