De Macht van de Pastoors.
't Is gebeurd te Nieuwmunster. Rozalie Maertens weunde in een huis dat ze pachtte. De deure van 't huis was verrot en uit heur eigen zak had Rozalie een nieuwe deure betaald.
Achter korte tijd verhuisde ze en deed de deure mee. ‘'t Is de mijne’, zei ze, maar z' had d' oude deure in den heerd verbrand, en zo stond dat huis daar zonder deure.
De proprietaris reklameerde natuurlijk, en tegen wil en dank heeft Rozalie in 't schuim en in 't zweet de deure op heur rik were gedregen.
‘Dat is 't werk van de pastor, zei ze, de pastors hê'n macht om de mensen te dwingen.’
(Opgenomen te Dudzele).
A.M.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd