Biekorf. Jaargang 52

Sinksenbruid

Er is geen Veurenaar die de bewaarschool der Blauwe Zusters bezocht heeft, of hij zal zich de ‘Sinkenbruid’ herinneren. Den morgen vóór Sinksen moet ieder kleuter vroeg op zijn om toch maar niet te Iaat te komen op school. Met een bloemenkroon op het hoofd trekken jongens en meisjes aan de hand van moeder naar de bewaarschool in 't Klopperstraatje.

Vroeger was die kroon meestal gevlochten uit gele Sinksenbloemen of boterbloemen met een Sinkenroos ertussen. Tegenwoordig is het een kroon van gemaakte bloemen. Moeder, die mee trekt naar school, is preuts op haar kleine, want ‘haar kind’ heeft zeker de schoonste kroon. Aan de deur van de speelplaats zal ze nog eens kijken naar de rondedans van de kleine gekroonden.

De kleine die laatst toekomt moet in de ronde staan, totdat hij afgelost wordt door een ander die na hem komt.

En ze zingen altijd hetzelfde op zijn Veurens:

[p. 139]

 

Schinsche bruid

 

de leegaard uit

 

had je wel idder op èstaon

 

j'hadde wel idder no schole ègaon.

 

J 'hed è krone èstolen

 

toe Veuren in de schole.

En de ronden gaan hun draai. En wie het allerlaatste toekomt, moet blijven in de ronde staan en wordt door dat jonge goedje hard uitgelachen voor lange slaper en is ‘Schinsche bruid

Dat het daarna moeilijk was om al die kleine snaken in klas stil te houden spreekt vanzelf. Nu hebben de Zusters er sedert enkele jaren wat anders op gevonden. Als ze allemaal

Sinkenbruidjes te Veurne in 1949.

toegekomen zijn en een goede rondedans gedaan hebben, worden de kleuters op rijen van vier geplaatst en dat kleine volkje trekt al zingend door de straten, en 't gaat er weerom van ‘Schinsche bruid - de leegaard uit....’

Niemand in Veurne zou dat willen missen.

Over de kroon van echte bloemen zoals ze vroeger gevlochten en gedragen werd, heeft Biekorf in 1895 (blz. 366) het volgende meegedeeld.

De Vrijdag vóór Sinksen worden hoven, weiden en velden doorlopen door de kinders van de bewaarschool der Blauwe Zusters te Veurne, die gehele panders bloemen naar huis brengen. De hoogstgeschatte zijn de ‘Cinxebruids’ (beuterblomme, butterflower, jaunet). 's Avonds, met moeders hulp, maken de kinders een hoepel van wijdauw: daarrond vlechten zij hun gele Cinxebruids. Hoe dikker de bloemen liggen, hoe schoner. De burgerskinderen steken in top twee, drie bloedrode pioenrozen, of wat andere grote bloemen. Sommigen maken ze van groen (vliendergroen) met hier en daar een bloem ertussen; zo doen ze, omdat ze anders geen bloemen gevonden hebben.

[p. 140]

Rond den Heerd XVII, 1882, 182. ontving uit Veurne de volgende versie van het liedje:

Cinsche bruid

De leêgaart uit

Had-je eerder opgestaan

G'hadt ook eerder naar school gegaan.

In de optekening van Biekorf 1895, 367, luiden de laatste regels:

Hadtje wel eêder opgestaan.

Ge gingt wat vroeger naar schole kunnen gaan,

je hebt de kroone gestoolen

te Veuren in de schole.

En men riep nen ‘awoe!’ voor de laatkomer.

Over Sinksenbruid zie nog in Biekorf 1903, 246; 1938, 287. En vergelijkend bij De Cock-Teirlinck, Kinderspel en Kinderlust VII, 87-89; en nu vooral op het trefwoord Pinksterbruid in het Folkloristisch Woordenboek van K. Ter Laan.

C.D.