Biekorf. Jaargang 47

Mengelmaren

Café Flamenco.

Naar aanleiding van de vraag van E.N. in Biekorf, n^r 10, (Zaaimaand 1946), bl. 215, betreffende ‘Café flamenco = een Zigeunercafé in Spanje’, is het niet ongepast er hier eventjes aan te herinneren dat, in zijn bekende novelle ‘Carmen’, de Fransche schrijver Prosper Mérimée (1803-1870) ook de benaming ‘flamande de Rome’ gebruikt voor een zigeunerin, en ziehier wat hij in voetnota vermeldt:

‘Flamenca de Roma. Terme d'argot qui désigne les bohémiennes. Roma ne veut pas dire ici la ville éternelle, mais la nation des Romi ou des gens mariés, uom que se donnent

[p. 256]

les bohémiens. Les premiers qu'on vit en Espagne venaient probablement des Pays-Bas, d'où est venu leur nom de Flamands.’

(Flamenca de Roma. Uitdrukking ontleend aan de dieventaal die de Zigeunerinnen aanduidt. Roma beteekent hier niet de Eeuwige Stad, maar het volk der Romi of der getrouwde menschen, zooals de Zigeuners zichzelf noemen. De eerste die men in Spanje aantrof, kwamen waarschijnlijk uit de Nederlanden, vandaar hun naam van Vlamingen).

Of dit vermoeden van Mérimée juist is, weten wij niet, onwaarschijnlijk is het in ieder geval niet. Waarom noemt men dit volk in 't Fransch ‘Bohémiens’? Omdat de eersten kwamen uit Bohemen of voorgaven uit dit land te komen. Stippen wij aan dat de Zigeuners in het Spaansch ook Gitanos (Gitanas) heeten, naam die meer gebruikt wordt.

F. Van Es.

Onze windmolens. - Vgl. hierboven bl. 96.

De houten molen van Kerkhove, eigendom van jhr burgemeester van Wassenhove, verdween in 1940. Hij stond langs de Schelde en was nog goed bewaard alhoewel men hem niet meer gebruikte. Er werd hevig gevochten in de omgeving en zoo brandde hij af terwijl gansch het dorp verlaten was.

In 1944 werd de houten Audenardemolen te Beernem (eig. R. Meuleman - 1648) afgebroken. Door een slechte herstelling na den anderen oorlog helde hij over naar den linkeren kant.

In December 1945 waaide te Handzame den houten Abeelemolen om. Die molen draaide nog altijd en was pas in 1941 verdekkerd. In 1920 werd hij van Gistel naar Handzame verplaatst en wat verkleind. Mulder Darras had hem nochtans met een stormketting vastgelegd, doch eerst brak de balk waaraan de ketting vastlag, dan de ketting zelf. De molen begon te draaien en viel, gelukkig zóó dat geen schade werd berokkend aan de gebouwen.

In Januari 1946 werd een molen afgebroken te Ruiselede waarover dhr Vangaver, op blz. 119 van dezen jaargang, reeds een bijdrage schreef.

In Mei 1946, hebben de gebroeders De Clercq, wagenmakers te Vlissegem, den houten molen van Zuienkerke afgebroken. Deze molen was totaal vervallen. De einden, het berd der weegen en de trap waren er af. Veel menschen vreesden voor de instorting. Hij was eigendom van maalder De Brouwere en behoorde eertijds aan de kerk en disch van Zuienkerke.

Ten slotte werden in Oogst 1946 de einden uitgehaald van den steenen molen van Bavikhove (J. Allegaert). In den molen stond ieverans het jaartal 1799.

[p. 257]

In Oct. 1946 werd de houten molen van Nieuwmunster (Van den Berghe-Gardin) afgebroken. Hij was van 1845 en dus juist 100 jaar. Sedert de oorlogsteistering (zie Biekorf 1940-45, bl. 119), werd hij nooit meer doelmatig hersteld om te kunnen malen. Voor enkele maanden was er een roede uitgehaald.

Na het verdwijnen dezer 7 molens resten er nog 105.

Wie brengt verder molennieuws?

Chr. Devyt

Duitsche Vesper.

In Biekorf n 11, bl. 240, ‘Hoogmis in Polyphonie’. Dit doet me denken aan een ‘Duitschen Vesper’.

Waaneer een feestje gegeven wordt of wanneer er een familiebijeenkomst plaats heeft te Ruiselede en omgeving, dan is de zang niet uit het gezelschap. Als men moe gezongen is en er geen noten meer staan, dan wordt er besloten een ‘Duitsche Vesper’ te zingen. Iedereen kiest zich een lied uit en moet bij het zingen zijn eigen weg gaan. Zijn er 10 personen zoo heeft men 10 verschillende zangen. Alles dooreen geeft een danig vreemd geluid.

Dit gebruik is aldaar nog in voege.

J. Vangaver

De Balie.

‘Vóór den oorlog, hij hing bijkan aan de balie.’ Hij was zoo naar uitgeschud of geruineerd. Poperinge.

Koe en kalf. (Vgl. hierboven, bl. 40).

‘'k Moet alsaan naar de koeien roepen, omdat 't de kalvers zouden hooren.’

'k Wil het zeggen aan de slimmen die het weten, opdat de dommen het ook zouden leeren begrijpen. Poperinge.

‘Hij 'n weet niet waar 't berd zijnen mostaard haalt.’

Oude zegswijze: Hij weet van tuiten noch blazen. Of anderszins: Hij weet niet hoe hij het moet aan boord leggen. Heist.

G.P.B.