Bewijs van herkomste.
Toen ik kleene was en aan 't spelen bij 'en nieuw op te trekken huis, en ik rook aan de schelfers van 'en verschgekapte arduinzulle die tot mijn verwondering onaangenaam geurden, vroeg Bruintje Knots, 'en oude metserdiener, mij al met eens:
- Jongentje, weet je gij waarom hij alzoo stinkt?
- Neen ik.
- Omdat er de Walen in .... zei Bruintje.
Pokziekte.
Op 't pas dat Bruintje om zijn plat gezegde lachte, wierd ik geware hoe deerlijk hij geschonden was van de pokken. Dat sprong in d'oogen omdat 't vel van zijn kaken niet te wel 'n rekte met die, diepe pokkeputten daarin en dat 't vel rond de putranden stropte.
Toen Bruintje 't groenselwijf Liene Slock zag, die ook uit de pokziekte kwam, zeid' hij: ‘Dag Liene, wanneer gaan we nu 'en keer te gare wafels bakken, dan?’
Dat was 'en zinspeling op malkaars pokkeputten en Liene verstond de meeninge, want ze riep weere: ‘Als we van den Winter 'en keer goed gezeten zitten, Bruno!’
Klodderspanen en valhoeden.
Toen vader zag of hoorde dat er miserie aan den gang was met een plat kind, zong hij altijd 'en liedje dat ging:
En koopt dat kind 'en valhoedje,
Voor als 't valt dat 't hem geen zeer 'n doet.
of:
En koopt dat kind 'en klodderspaan,
Het zal ter eer alleene gaan
En op den trommel zal 't slaan, doef, doef!
Kindernamen.
- Hoe heet dat kind?
- Telesfoor.
- 't Hoore nog liever, ‘djak-over-thuis of oordjesdief’.
Klerkenleed.
Hier is nog een versch uit den mond:
Een jonge klerk - die zijn dunkens ten onrechte - een berisping kreeg, verdedigde zijn' stelling alzoo:
Ze moeten alzoo niet barabassen in Brussel, Mijnheere, want we zijn hier in Brugge de piero van 't land! - (met den klemtoon op pier.)
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd