Biekorf. Jaargang 44
(1938)– [tijdschrift] Biekorf– Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermdNa den beloken tijd te Reningelst.PIETER Cuvelier vertelt verder in zijn Memoriael (zie hierboven bl. 138) hoe de Beloken Tijd ten einde liep. Pastor van Alstein overleed enkele maanden na zijn terugkeer; de koster is uitvoerig in zijn levensbericht over den aardigen ‘pastor-eremijt’ van Reningelst. ........ Den 27 February (1801), begraven Jgnatius Camerlynck ouden maire; den grooten dienst is gedaen geweest in het sterfhuys vanden overleden, en het was den eersten keer dat ik als koster daer by gevraegt geweest hebbe. Den hr. cappellaen Cousin dede alle dusdaenige diensten overal gevraegt zynde met Yvo Camerlynck. Het post-officie en alle de ceremonien vande begravinge wierden in 't huys gedaen, en daer naer wiert het lyk een weynig naer de kerke gedraegen, en naer een weynigGa naar voetnoot+ | |
[pagina 252]
| |
vertoeft en gebeden te hebben, begraeven in het kerkehof. ........ Den 9 Juny (1801) is weergekeert den hr. pastor van Alstein, naer eene absentie van dry jaeren; hy dede alles ruymen in het pastorye-huys, en is er thuys gegaen. Adriaen Bartier die magteloos geworden was, bewoonde daer van een deel en hy dede hem wegvoeren. Van dan voort dede men de diensten in de groote camer; daer wiert eenen autaer gemaekt, en het sacrificie wiert gerustelik gedaen zonder singen. De uytvaerden wierden ook al gelesen, en dese wierden bykans al gedaen in elke respective woonste vanden overleden, zomtydts met vier messen, als in den uytvaert van Josepha Minne, lest weduwe van Jgnaes Camerlynck, begraeven den 26 Augst 1801. | |
Prysie van de effecten van de kerke.Den 11 7bre 1801, zyn alhier gekomen zekeren Lieverman ende Cornette, iprenses, om de effecten vande kerke en vande sacrystie te pryzen, die beliep op 120 francs; de autaeren en zyn niet gepresen geweest, nog communiebanck, preekstoel, nog biecht-stoel, nog boyzerye, nog vonte, nog orgel, nog clocken. Het tabernakel was gepresen 6 frs, het baldequin 20 frs, met eenige andere saeken als wierookvat, gewyd- water-vat, etca; men sloot vele dingen in de sacristye, en men zegelde de deure. Zy vraegden my of ik wilde daer af den gardien zyn: geen officien my behaegende, hebben ook te vreden geweest. In vele plaetsen aenveyrden dit de kosters en zy hebben een quart d'écu daegs ontfangen, twelcke voor sommige nog gemaekt heeft 70 a 80 croonen. ........ Den 17en 9bre (1801) is overleden den seer eerweerden ed elen heer van Alsteyn, onsen pastor, naer eene siekte van acht dagen, zynde ses maenden dat hy was weergekeert van Gend, alwaer hy ontrent ses maenden | |
[pagina 253]
| |
had gedoken geweest by syne vrienden. Hy heeft met volle overgevinge van synen wille in den Wille Gods, de dood sien naderen, en sig oodmoedelik onderworpen als eenen alderchristeliksten man, en zoo in synen doodstryd gevallen van 's avonds ten 6 uren tot 's morgens ten vier uren, en alsoo heyliglik ontslaepen. Wy hebben al die hem bystonden seer gestigt geweest in syne lydsaemheyd en andere christelikke deugden. Hy heeft alhier de pastorye bedient sedert den 25 Junius 1781; 20 jaeren en vier maenden, comende van de pastorye van Bixschote, dewelke hy genomen hadde door den weg van Loven. Hy was zorgvuldigen herder; een weynig aerdig en wonderlik in manieren. Hy dede een vat bier op van 14 a 15 stoop, meest altyd gemeene bier, en mingelde dit nog met water. Als hy ginck eten de maerte diende alles met eenen keer, en liet hem geworden, vertrok naer haeren keuken, alwaer hy den voet niet en settede. Zy mogte geen water gebruyken om syne camer te wasschen, hy zoude se weggejaegt hebben. Nam geen verkeer, was altyd op syne camer, self bezig met syne coussen te stoppen. Gaf eens of tweemaal 's jaers eten, en was vroeylik en aerdig, en 's anderdaegs nog eens eremyt, en nood hebbende hem te gaen spreken, ontfing hy u al rechte staen, en presenteerde geenen stoel. Vanalle canten, bezonderlik van 't omliggende alwaer hy gestaen hadde, quamender gesonden ofde persoonen selve om geholpen te zyn van zoo genaemde tooverye, vremde quaelen in menschen ende beesten; men sag van tyd tot tyd sulke pelgrims, en sy waeren altyd wel ontfangen. Hij kreeg daer door eenen grooten naem onder het gemeene volk, en my dunkt dat men begon tooverye te maeken van alles dat een weynig wonderlik scheen. Ik hebber zommige naer toe geleyd, eensdeels uyt nieuwsgierigheyd; naer dat sy alles vertelt hadden, den gentenaer seyde hun: g'moet wel leven, zulken dag uwe devotie houden, 'k zal ook voor u bidden. De ambassadeurs vertrocken daer mede, en meynden dat hy wonderheden ginck doen. God lof met d'andere | |
[pagina 254]
| |
pastors zyn die bedevaerden zoo vermindert al of er geen tooverye meer en waere. Hy was ryk en magtig van goede, men schattede dat hy naer liet seventig of tachentig duyzend guldens. Den 19en dito wiert hy begraven, men miek twee autaeren in de pastorye, alwaer misse gelesen hebben hh. pastor en cappellaen van Dickebusch, cappellaen van Kemmel en de Clytte, d'hr de Coester cappellaen van Westoultre, m. Verhelst, onsen cappellaen Cousin, den pastor en cappellaen van Vlamertinge en Locre, den dienst gedaen en gepredikt door den deken Fruyt tot O.L.V. tot Poperinghe. 20 pond wasch wiert er gebesigt; eene schoone maeltyd ten huyse vande weduwe Pieter Jacobus Camerlynck; vier sacken koorne in de kercke gedeelt. Alle de prochiaenen waeren ten uytvaerde genoot, en daer was te dryncken in alle de herbergen. Den 5 December is alhier aengekomen M. Maekereel als pastor onser prochie, geweest hebbende onderpresident van het Seminarie van Ipren. |