Biekorf. Jaargang 43
(1937)– [tijdschrift] Biekorf– Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
[pagina 106]
| |
3e Groep.Waar er sprake is van ‘bolletjes kraken’ en van ‘schrijven’. 1. Aken baken bolletjes kraken
Aken baken boeng
De bolletjes zijn genoeg
Mijnheere mag 'k naar huis gaan
'k Heb zou lange mijn beste gedaan
In 't lezen en in 't schrijven
Mijnheere pakt een latje
En slaat hem op mijn gatje
Mijnheere pakt een dikke stok
En slaat hem op mijn roste kop.
2. Aken, baken boontjes kraken
Aken, baken boeng
De boontjes zijn genoeg
Mijnheere laat de schole gedaan
Dat ik kan naar huis gaan
'k Heb zoowel mijn beste gedaan
In 't lezen en in 't schrijven
De meester begon te kijven
Hoe meer dat de meester kijft
Hoe meer dat mijn penne schrijft
Mijn penne schrijft met groot plezier
Zwarte letters op wit papier.
3. Aken, bolletjes kraken
Aken baken boeng
Zeven keeren troe la la
Zeven keeren boeng.
- Voor deze groep, vgl. De Cock-Teirlinck a.w. IV, blz. 203; VIII, bl. 289. | |
[pagina 107]
| |
4e Groep.
| |
[pagina 108]
| |
5e Groep.Het aftellen begint met een slag: ‘Poem’ of ‘Flakke’. Soms zijn de telrijmpjes zoodanig vervormd dat ze geen zin meer hebben, 1. Poem! in de wei
lag er een ei
van papier
Spire-wire-wier (rond draaien met de vingers op de borst).
Van kartong
Charlestong.
2. Poem! in de wei
Stond een boom
In dien boom lag een ei
In dat ei lag er een brief
Waarop geschreven stond
Kokerikot
Mijn lief is zot.
3. Poem! In de poemsjeire
Appel misjoneire
Plak! (klets op de kaak) Allee, allee, allee
Koeke de pattee
10 - 20 - - 100 A.B. af.
4. Poem! un deux diek
c'est le kalastiek
eest le kala, kala, boemlala
un, deux diek
5. Poem! In de biede boede bergen
Wonen biede boede menschen
En die biede boede menschen
Hebben biede boede kinders
En die biede boede kinders
Eten biede boede pap
Met de biede boede lepels
A B af.
6. Poem! Er wandelt een patertje langs de zee
En hij pakte dat minnetje bij zijn hand mee
Ei! bazinne de mei, zei! zei!
Ei bazinne de mei!
Un, deux dik af.
| |
[pagina 109]
| |
6e Groep.Waar er sprake is van: ‘Ik’ en een ander. 1. Ikke en den dikken
Gingen samen koren pikken
En den dikken viel in 't slijk
En de koren waren rijp. 10 - 20 - 30 - - 100 af.
(uit 't Antwerpsche)
2. Ikke en de dikken
En een olifant
Spelen met een fluitje
En dat was plezant.
3. Ik en Jantje
Zaten in een mandje
Jantje riep ‘ik ben er niet aan’.
Magda Cafmeyer. |
|