Biekorf. Jaargang 43 (1937)

Biekorf. Jaargang 43

(1937)– [tijdschrift] Biekorf– rechtenstatus

Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende



Aftelrijmen in het Brugsche. UIT de volgende verzameling afgeluisterde rijmen moge blijken hoe de kinderen bij hun spel de ‘aftelderkes’ niet kunnen missen. De vele wijzigingen binnen éénzelfde groep getuigen hoezeer die rijmpjes leven en verspreid zijn. Ik deed mijn best om zoo trouw mogelijk neer te pennen, alle aftelrijmpjes zooals ze heden nog, in en rond Brugge, op de kinder-
[pagina 78]
lippen voortleven. Onze Vlaamsche folklore van kinderspel en kinderlust ten bate!
1^e Groep. Onder de groene boomen... De aftelrijmen die aldus beginnen kunnen we, naar den inhoud, in twee reeksen schikken:
1. Waar er sprake is van ‘een Engelsch schip’. 1. Onder de groene boomen Lag er een Engelsch schip De Franschen waren gekomen Ze waren niet beter of ik Un, deux, dik Zeven karren stik Zeven karren boemlala Un, deux, dik. 2. Onder de groene boomen Daar lag er een Engelsch schip De Franschen waren gekomen Ze waren zoo rijk als ik Een hoed van plumen Een hoed van testament 'k Ben zoo lange soldaatje geweest En nu ben'k kapitein Van lerre den duvele Van lerre den daffele Pif, poef, paf In Jantje's zijn zak, En gij zijt af, Om... te spelen.
2. Waar er sprake is van ‘een hondje dood’. Hier en daar zijn er wel uitdrukkingen die voor volwassenen wat onkiesch klinken, doch de kinderen hechten daar dezelfde gedachte niet aan. Ge moet maar eens afluisteren hoe natuurlijk ze die deuntjes aftellen! 3. Onder de groene boomen Daar lag er een hondje dood Zijn sterretje was vervrozen En 't lag met zijn kontje bloot.
[pagina 79]
't Kwam daar een patere Hij smeet dat hondje in 't watere 't Kwam daar een puid Hij trok dat hondje daar uit 't Kwam daar een beenhouwer Hij kapte dat hondje zijn sterretje af Danke zei dat hondje Mijn sterretje is van mijn kontje. 4. Al onder de groene boomen Daar lag een hondje dood Zijn sterretje was vervrozen En heel zijn kontje bloot. Er kwam daar een zagere Hij zei dat hondje is magere Dan kwam Jan den doenker Hij zei dat hondje is droenke Dan kwam Jan den timmerman En kapte dat hondje zijn sterretje d'er van Danke zei dat hondje Mijn sterretje is van mijn kontje. 5. Onder de groene boomen Lag er een hondje dood Zijn sterretjen af en zijn gatje bloot 't Kwam daar een maloenke Ze zei dat hondje is droenke 't Kwam daar een patere Hij smeet dat hondje in 't watere 't Kwam daar een puid En hij trok dat hondje er uit 't Kwam daar een timmerman Hij kapte dat hondje zijn sterretje van Dat hondje zei: ‘God loon je man Omda'je zoo goed j'n ambacht kan’.
2^e Groep. Waar er sprake is van ‘Mijnheer De Witte’ en ‘de brugge’. Het eerste lijkt een samenraapsel van verschillende deuntjes om het zoo lang mogelijk te rekken.
[pagina 80]
1. Onder de brugge Lag er een mugge Met heur muile wijd open Zeven ezels Zeven kwezels Kwamen daar uit gekropen Van Napoleon, van Napoleon Is mijnheere de Witte niet thuis Neen hij is gaan wandelen Al wat dat hij tegen komt Zes ijzeren mannetjes Zes patlapannetjes Twee kinders zonder ziel Abraham de dertien Mijn ziel is in den hemel Verre van in den kemel Verre van in de bonte kraai Kletse, kletse den hemel is toe 10-20... 100 En gij zijt af. 2. Achter de kerke staat er een huis Is mijnheere de Witte niet thuis Neen hij is gaan wandelen Raad eens wat hij tegenkwam Twee ijzeren mannetjes Twee potten en pannetjes Twee meisjes zonder ziel Acht en acht is zestien. 3. Onder de brugge Lag d'er een mugge met heur muile wijd open Zeven ezels Acht kwezels Waren er in gekropen En hij is daarmee door heel de stede geloopen Met een helsch gedruis Al door Sinte Kruis. - Voor de 1^e groep, vgl. De Cock-Teirlinck, Kinderspel en Kinderkist IV, 218 en 273: VIII, 238. Voor de tweede groep IV, 176 en 192; VIII, 250. ('t Veroolgt) Magda Cafmeyer.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

auteurs

Magda Cafmeyer

plaatsen

Brugge