Biekorf. Jaargang 42

[p. 268]

Almachtig, gij...

Almachtig, gij, die

spreekt in 't lunderen

van den donder, en

boven ons hoofden

't handteeken slingert

van uw Godheid!...

Almachtig Wezen,

weert het onweêr

uit mijnen hemel,

drijft uwen name in

't helderen van mijn

ziele! en

doet hem blinken,

blinken, die name,

waar g'aleen de

meester zijt, en

waar g'aleen de

meester zijn moet!

Bevangen stad

Bevangen stad, ne

gloeienden oven!...

deur de straten davert de zonne

't ketteren van heur

zomerwoede!...

brandende lucht! de daken tintelen,

sperken en dansen,

en de steenen

spuigen vier!

ai mij toch, wie kan 't vermijden!

dààr!... en 'k vinde e koel verblijden

bij 't omschaduwend minzaam meêgaan

van den huisdam!

troost-oase in

d'alverzengende wildernis van

d'hitte!...

[p. 269]

 

God, bij 't laaien van de wereld,

 

schut mijn voeten, koelt mijn herte en

 

onder de moordende zonnestralen,

 

laat me vrij mijnen adem halen

 

in de schaduwe

 

van uw vleugels! -

Jesus, laat...

Jesus, laat mijn ziele binnen,

langst de wonde

van uw zijde,

langst die poort van uw genade,

waar uw liefde

uw hemelsche liefde is

uitgebloed op

al de weerde van uw godswerk!

laat ze binnen, binnen, mijn ziele in

d'heilige vesting, 't goddelijk bergvrij

van uw vriendschap!...

Satan mag zijn lagen leggen,

stuwende stormen, dat ze woelen!

mensch 'n vreest, nolite timére,

waar ge leven en rusten moogt in

't heerlijk slot van

Jesus' herte!

Kortrijk.

A. Mervillie.