Biekorf. Jaargang 41
(1935)– [tijdschrift] Biekorf–
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
[pagina 181]
| |
 | |
Schrijver - B.Schrijver gij die God beschimpt, of
roekeloos weg de Godheid loochent,
- non est Deus -Ga naar voetnoot(1)
en als mensch toch,
grijpt naar 't leven, snakt naar 't licht dat
God ons toekent!...
Gij die wilt in niet vergaan, den
afgrond in,... en nergens, nergens,
daar ook niet, den niet zult vinden
in dien niet toch wilt ge leven,
méér nog, wilt g'onsterfelijk blijven
hi er beneên, waar
't al begeeft en sterven zal! -
.......
Ge loochent God,... ze
komt de stonde,
dat ge schrijver, willens nillens,
eeuwigblijvend voor dien God staat, -
***
Schrijver die 't gemoed verdraait, den
wille ontkracht, de deugd ontzenuwt,
't herte ontspiert, en
d'edele d'edele liefde dooddoet!
- Corrupti sunt -Ga naar voetnoot(2) die 't
al bezoedelt, en èn dier laat,
waar uw goddeloos
waar uw zedeloos goochelspel ne
mensch vond!...
Jaren, jaren, kunt ge pralen
lijk ne vorst op uwen roem, en
zwaait g'uwe veder lijk ne machtstaf
| |
[pagina 182]
| |
over de wereld!...
Van dien troon toch
jaagt de Dood de Dood u weg, en
strooit wat stof op
al 't vernuft dat u vermaard miek!
Schrijver, schrijver,
gij die met uw wreed vermogen,
uit de diepte van uw graf nog,
ongezien en
ongehoord,
geesten kraakt en zielen vermoordt!
| |
'k Ben verrezen.Aan Heer Dr. Prof. J. Sebrechts, bij 't verlaten van 's H. Josefs kliniek, - Brugge - Hooimaand 1929. 'k Ben verrezen - gansch genezen -
van mijn lijden!
Uwe name zal - lijk zoet geschal -
mijn hert verblijden!
't dankbaar hert
is tweemaal hert!...
O 'k danke nu - en God en U -
voor wat mij hier
gegeven werd!
| |
Als priesterGa naar voetnoot(1).O mijn God,
als priester heb ik U gezocht,
als priester heb ik
U gevonden,
gevonden aan den autaarsteen,
en onder 't volk ook, waar Uw hand
mij vaderlijk heeft
naartoe gezonden!
| |
[pagina 183]
| |
Mijn volk dat hier, bij rampe en dood,
gedoold, gezucht heeft
en geleden!
den oorlog moedig heeft deurzien,
en uit de Dood weêr leven zag
zijn nieuw, zijn heerlijk
dorp van heden!
Laat, o God, en altijd voort,
mijn dierbaar volk
uw wegen opgaan,
tot waar et voor de laatste maal,
vernieuwd, verheerlijkt in uw licht,
uit 's werelds puinen
weêr zal opstaan!
Kortrijk, Verruelaan, 39 A. Mervillie. |
|