Biekorf. Jaargang 39 (1933)

Biekorf. Jaargang 39

(1933)– [tijdschrift] Biekorf– rechtenstatus

Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende



Schamelen Djoos te Loo. OP den tweeden maandag van Loo-kermisse vierde men, vóór den oorlog, bijna alle jaren in den nanoen: Schamelen Djoos. Een stoet van alle gilden, stielen en ambachten, met 't muziek aan den kop en een heele reeks praalwagens, verkleede groepen en geestige verbeeldingen, trok leutig door de straten van de stad. Twee mannen droegen
[pagina 312]
op de schouders een berrie met een kleine doodkiste waarin het afgeknaagde hespebeen lagGa naar voetnoot(1). Daarnevens gingen vier krijschers met een grooten rooden snuitdoek in de hand. Dan volgde Schamelen Djoos op een ezel gezeten, man en ‘peerd’ omhangen met honderde ijdele geldbeugels ofte porte-monnaie's. De heeren van het feestcomiteit, in frak en hoogen hoed, en de wetheeren van de gemeente sloten den stoet. Een der heeren van 't comiteit droeg een groote papieren rol met een zwart lint: de lijkrede. Gedurende den optocht werd het volgende gedrukte liedje verkocht en gezongen. 't Was gedicht door wijlen Pastor Alfons Van Hee, een geboren Loonaar, de vader van 't Manneke uit de Mane. 't Liedje van Schamelen Djoos op de begraving van 't hespebeen den 2ⁿ maandag van Loo-kerremisse zijnde 22 Juni 1903. Stemme van Pierlala. 1. Waer leeft de Vlaemsche leute nog in vollen glans en zwier? Waer drinkt men vrij van vreemd bedrog Het eedle Vlaemsche bier? Waer viert men zonder kommernis de aloude Vlaemsche kerremis? Te Loo! zei Pierlala, ja-ja’ Te Loo! zei Pierlala. 2. Men loopt om prijs, men steekt, men slaet, men knipt, men zwemt, men poert, 't is al te beene, elk loopt of gaet of rijdt, of waeg[...], of roert. 't Kanon brandt los en pif-poef-paf! men schiet een prachtig vierwerk af. 't Is puik, zei Pierlala, ja-ja 't Is puik, zei Pierlala.
[pagina 313]
3. Maar nu, helaes! de leute is uit en elkeen kermt of klaegt; 't is lek in 't zak: geen rosten duit; en 't beentje is afgeknaegd. Elk is versleten tot den naed en als men op de beurze slaet Z'is plat, zei Pierlala, ja-ja Z'is plat, zei Pierlala. 4. En daarom wordt het hammebeen, bij foute van gereed geld, met kleenen dienst en groot geween ter eerde nu besteld. O dat het, in de ruste daer, weer hespe wierde 't naeste jaer! Bah ja! zei Pierlala, ja-ja Bah ja! zei Pierlala. 5. Om al die redens en nog meer zal elk van zijnen kant zijn hoofdpijne of al 't ander zeer gaen uitbroen waer hij kan. En, tegen verder ongemak, dat gat gaan stoppen in zijn zak. 't Is best, zei Pierlala, ja-ja 't Is best, zei Pierlala. 6. Want leute mag en moet er zijn in eere en vrede en maet. Een scheptje zoet op wijnazijn en doet precies geen kwaed. Maer altijd leute of lachen is, zegt 't spreekwoord: Nooit geen kerremis. 't Is waer, zei Pierlala, ja-ja 't Is waer, zei Pierlala. Toen de stoet op de markt gekomen was, werd het hespebeen plechtig begraven en de volgende lijkrede (opgesteld door pastor Van Hee) werd afgelezen onder het luide weenen van de krijschers en 't zuur of zoet gezichte van de toehoorders.

[pagina 314]
Lijkrede Bij de begraving van 't hespebeen of van den Schamelen Djoos, uitgesproken op het Vateplein te Loo op den maandag na de Kermisse in 1903 en opgesteld door den Loonare E.H. Alfons Van Hee. Inter Gallos fortissimi sunt Belgae! De Vlamingen zijn felder bierborsten dan de Walen. Uit Julius Caesar, 3^e Boek, 14^e Kapittel, 22^e Vers.
Eerzame Medeburgers: We staan hier verstomd te gapen op de stoffelijke overblijfsels van de Slinker achterhamme van den welriekenden vuilgeboren Heere Baron van Schweinenfroche, markgrave van Drexpoele en Swolkuipe. Al de vaderlijke zijde, stamde hij af van den wijdberuchten buschgrave van Slagtanden; al de moederlijke zijde was hij verwant met de Hoog Edele en Roemrijke familie Vander Zeurstande, erfachtige graven van Burstelhaarde, van Krulsteerte en Gulzemonde. Van kindsgebeente muntte hij uit door zijnen slokachtigen aard, en hij lei aan den dag zulke wondere begaafdheid van bedijgen en beklijven, dat hij in den jeugdigen ouderdom van 11 maanden 54 dagen en 39 uren bekwaam geoordeeld wierd voor 't mes en 397 pond geslegen vleesch leverde, zonder de trijpe en de vette derms; achterlatende 12 bedrukte weezen, waarvan wij de naaste kermisse, als 't God belieft, de smakelijkste hammen zullen proeven. Concordia res parvae crescunt, zegt de groote Hipocraet, - 't en ware het de verstandige filosoof Numa Pompilius vóór hem zou gezeid hebben. - 't Gonne te zeggen is: dat hamme en bier wel op malkaar passen! En alzoo komt het, eerzame toehoorders, dat er, ja, menig hammige binst de kermisdagen, tot op 't been afgeknaagd wierd; en dat er ook, 'k moet het bekennen, menig vatje bier de bomme ingeslegen wierd en lek liep. Gaat de stad rond, van herberge tot herberge, en klopt op de vaten die daar in reken geveld liggen, lijk de franschen in den Slag der Gulden Sporen, en ze zullen U antwoorden met hunne holde beweenlijke stemme: Ydel! Ydel Vanitas! Vanitatibus! 't zijn lijken zonder zielen! En waar ging die ziele? Waar liep dat bier? Vraagt het aan de vreemde étrangers van elders die bij duizenden deze dagen naar onze stad kwamen en nu nog bezig zijn met hunne lippen af te lekken en de toppen van hunne knevels uit te
[pagina 315]
zuigen! Vraagt het aan de platte beurzen voor zoo menigen treffelijken Loonare van allen ouderdom, van allen staat en conditie! Vraagt het aan de duizende tongen die dat biertje geproefd, gesmaakt en gesmekt hebben, bij zoo verre dat zij er ijzer van sloegen. - Vraagt het aan de strooyen beenen, die binst de kermisse neerstig aan 't werken waren om de juiste breedte van onze straten en zelfs van onze markt af te meten! O ijdele beurzen, O stijve tongen! O strooyen beenen! O stramme leden! O zeere koppen! Waar belenden met dat blendpeerd? Vis unita fortior! zegt de groote Stradivarius! Werken is zalig, en leeg loopen is heilig! 't Begijntje zei het ook en 't kuischte zijn wafelijzer! Maxima vero discordia dilabuntur! roept van zijnen kant, de wijze Socrate, 't gonne in klaar plat vlaamsch wil zeggen, dat men om ijdele beurzen te vullen zijne twee handen moet gebruiken, en zijnen mond gesloten houden! Intelligenti pauca. Die 't vast heeft houdt het! zegt Nicasius de dichter en die niet verkoud en is, en moet niet hoesten! En nu, Adieu! Adieu lekker hammetje! Adieu zoet biertje! Adieu tot Wederziens tot 't naaste jare! H.v.d G.	voetnoot(1) Over de begraving van 't hespebeen in 't Ypersche, zie Rond den Heerd, XV, 1880, bl. 275.

Vorige Volgende