Biekorf. Jaargang 37

Mengelmaren.

Van weere en wind.

Als de mezie's [= muggen] spelen in den Maartschen dauw, Boertjes past op, en houdt uw voester maar nauw!

Maartsche smooren

Meische vloeden.

Te Meie bloot

ten Oe(g)ste groot

(= 't is een schoon vruchtjaar).

Oostvleteren, Steenvoorde.

- Late Paschen is late zomer, zeggen ze, en 'k geloove dat 't nogal dikwijls derop wint.

- Wint?

[p. 95]

- Ja, derop trekt,... dat 't waar is,.. wint!

Winnen beteekent hier: er op trekken; vgl. Loquela o. 't.w. winnen = naderen, nader komen.

Becelaere

[L.D.W.]

Schepsel.

De Boeren van Zuid-Afrika heeten zichzelven witmens; een kleurling is voor hen een mensch, zonder meer. Maar een Kaffer, dien ze niet wel kunnen dulden, heeten ze een schepsel.

Bij ons, in Westvlaanderen, bestaat ook de naam schepsel om, bijv. een dwaas of slecht vrouwmensch, en over 't algemeen een mensch van mindere waarde te beduiden. Zot schepsel, dom schepsel hoort men dagelijks.

K.d.F.

Tegen schreemende kinders aan tafel zegt men te Dudzeele: Binst. dat 't schaapje bleet, verliest het zijn beetjes!

Vgl. in Provence: Perd lou moussèu fedo que brama (mouton qui bêle perd nourriture): Mistral, Mireio.

J. De L.

Mandekesloof.

In een slecht ‘loofjaar’ of als een partij loof tegenslaat, bij zooverre dat het rapenloof bij 't uittrekken te kleene is om te kunnen samengebonden worden, dan moet men 't loof in manden of in zakken rapen.

- Mijn rapen zijn tegengeslegen: 't en is maar mandekesloof.

Veldeghem.

Ei-ers? - Jan zei tegen Pier:

- Weet ge 't al, man, zondag gaat onze gilde naar Knocke.

- Ei? vroeg Pier bot-weg.

En Jan, kwaad om die botheid, zei daarop:

- Eiers?... Zaterdag!

Te weten: den zaterdag is 't Bruggemarkt en eiermarkt.

Brugge.

A. Verwaetermeulen.

Veltwever = feldwebel.

In de ‘Specificatie Zonier-seizoen van 1656, legeringe van Soldaten’ in de prochie van Berlaer (Staatsarchief van Antwerpen, n^r 2546), leest men:

‘Den oversten lieutenant; - Dry capiteynen; - Dry lieutenanten; - Dry alpherissen [vaandeldragers, vaandrigs] Item sesse sergeanten ende dry veltwevers.’

[p. 96]

Is het niet zonderling hoe die zelfde benaming van 1914 tot 1918 hier te lande, vooral rond Rousselare, ook alzoo uitgesproken werd?

K.d.F.

Een magere troost.

- 't Is nog een troost van brood t'ein, er zijn nog drie plaân mogelijk daarmee: de korste, de kruime en droogen brood!

Watou.

[L.D.W.]

Een Iseral.

- Dat is een wikkelachtige, ze moet altijd entwaar loopen: 't Is lijk een Iseral!

- Wat is dat?

- Enwel de Iseraëls! ze liepen ook zonder te weten waaruit of waarin!

Brugge.

[L.D.W.]

Patatten en Pateel t'eten.

- Te noene, zegt Steven, eten we patatten en... en... e...

- Ja, ja, helpt hem Meten, patatten en pateel t'eten!

Of moet ik schrijven: pateelteten?

Stalhille.

Beuterhanden.

Gezeid van de boerin die koude handen heeft, die niet en zweeten, omdat zulke best de beuter kunnen beren en opmaken.

- Wat hê-je gij koude handen, Marie.

- Dat zijn goe beuterhanden.

Stalhille.

A. Verwaetermeulen.

't Fleurus en een kanteerne.

Dat gaat bij ons altijd te gare: de menschen en noemen 't eene niet zonder 't ander.

- Zij is dood van 't fleurus en ê' kanteerne.

Woumen.

I.M.