Biekorf. Jaargang 37

Verwachting.

Aan A. en M.A.

DE bloeme rust reeds in de bot,

nog onbewust van 't leven

dat haar de scheppend' Hand van God

en 't sap van 't stamhout geven.

Belofte en is de bloem nog maar,

een droom in 't blad geborgen;

[p. t.o. 8]

JUAN DE FLANDES
Christus en de Samaritaansche Vrouw
(Louvre, Parijs).

Bijblad aan Biekorf, t 1, 1931.

[p. 9]

 

ze groeit en wordt, in heimnis dáár,

 

een' werklijkheid voor morgen.

 

De boom verwacht met ongeduld

 

dien langbeloofden morgen

 

en, schoon die morgen hem vervult

 

met angsten en met zorgen,

 

verlangt hij naar den kinderlast

 

lijk naar een vreugdezegen:

 

hij ziet alléén 't geluk dat wast

 

en voelt den druk niet wegen...

 

En dagen komen, dagen gaan

 

en nachten vol van droomen...

 

De vreugde van het voortbestaan

 

verdrijft het moederschromen;

 

de vreugde dat in 't hout weldra

 

een ziel te meer zal dagen

 

doet 't lijden zelve als een' genâ,

 

een zegening verdragen...

 

De boom bidt stil om 't groot geluk

 

van 't moederlijk verlangen

 

en heeft reeds groen en lentgepluk

 

om 't wiegjen uitgehangen.

 

Hij bidt, de boom, van langs om meer

 

en houdt reeds, moê van hopen,

 

voor de eerste gifte van den Heer

 

zijn' bevende armen open...

Jos. Vanden Berghe.