Biekorf. Jaargang 36
(1930)– [tijdschrift] Biekorf–
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd | |
[pagina 178]
| |
Van een Waterdocteur die de cholera bluschte.TEN tijde van de cholera, in de jaren zestig (1866), was er te Kortrijk een waterdocteur met name Vander Plancke, die er vele genezen heeft. Die met hem wilden meesteren, moesten naar zijn huis, daar tenden de Groeninghstrate; dat huis, ge weet wel, met die groote trapveister: 't is hij die ze daar heeft doen steken. En 't was daar lijk een hospitaal. De zieken kregen daar spoelingen, warme, lauwe en koude, de eene na de andere, om er bij te blazen en te zweeten. En hij deed ze daarbij water drinken, geheele kuipen. Ze moesten drinken totdat ze niet meer en konden, totdat ze 't al weere moesten uitspuwen: en 't was dan herdoens. En nogal velen zijn er alzoo deure gekomen, dank aan den waterdocteur: ‘Hij bluscht de cholera, hij kan de cholera blusschen’ zeiden de menschen. Alzoo vertelde mij een bejaard man, die in zijnen jongen tijd vele van dien waterdocteur heeft hooren spreken. Die waterdocteur, Jan Frans Van der Plancke, was geboren te Kortrijk den 20 Juli 1806 en gehuwd met Maria-Theresia Vanden Berghe. 't Was een edelmoedig man. In Meie 1868 trok hij naar Rome, ten dienste van Pius IX ‘Pius, onze Vader, die moet Paus en Koning zijn.’ Hij was er docteur van de ZouavenGa naar voetnoot(1). 't Moet zijn dat hij nog altijd geren met water meesterde, want de Zouaven noemden hem: Acqua frescaGa naar voetnoot(2). Toen Rome in September 1870 beschoten werd en ingenomen, was hij zelve ziek. Hij had vele te lijden | |
[pagina 179]
| |
van de Garibaldisten. Met een uitgebannen priester van Rome kwam hij den 11 October 1870 te Kortrijk weer. Hij bleef ziek, kwijnde nog eenige maanden en overleed in zijne geboortestad den 27 April 1871Ga naar voetnoot(1). Een beeltenis van hem, als docteur der Zouaven, is bewaard in 't Gedenkboek van het Zouaven-museum (Casino) te Kortrijk. A.V. |
|