Biekorf. Jaargang 36

[p. 54]

Lost-Verloren⁽¹⁾

Aan Zeer Eerw. Heer en Vriend Florent De Pratere, Kanunnik van S^t Baafs te Gent.

ALEEN, aleen,⁽²⁾ te midden 't eindeloos vlakzijn,

daar roert de wanhoop, licht en lomp,

en steekt heur kracht in 't onbeholpen zwakzijn,

bij 't wrongelen van ne zwarte klomp. -

O schapen, zwaargewuld, uw donkere kleeren

verwitten 't wit van 't hachelijk veld!

uw zachtzijn hier, bij 't woelen en bij 't keeren,

vergaat in 't beeld van uw geweld. -

O wilden blik, die steigert om te kijken!

o wringende vreeze! o moordgeschreeuw!

verwarden duw, van al die gaan bezwijken,

verdoold, verloren in de sneeuw! -

De lucht zit grauw, en haakt zijn zwijgend wreedzijn

aan 't woest gedoe van uw misbáár³⁾,

aan 't gruwelen van uw hert, aan 't diep- en 't breedzijn,

't onmetelijk-zijn van uw bezwaar. -

Gevonnist, gij,... veroordeeld allerwegen!...

begraven ligt den oude grond!

geen troostgeluid, geen hulpe 'n komt u tegen,

waar niemand ooit zijn hulpe 'n zonde! -

(1) Zwarte Amerikaansche schapen, op 't afgedrukt schilderwerk in 't huis van Eerw. Heer Van Hevel, zaliger, onderherder te Thorhout, en met alonder 't engelsch woord: Lost. (Verloren). -

(2) Al-een = gansch één; gansch op zijn eigen. - Vergelijkt al om, al-onder, enz. - Middelnederlandsch alene; Middelhoogduitsch alein; Nieuwhoogduitsch allein, met ll die in 't Nieuwhoogd. voorkomen in all. - Hedendaagsch Engelsch alone, en toch ook komt de ll in 't Engelsch all (Augelsassensch eal).

3) Misbaar =, woelige beweginge van arms en beenen. - In Holland beteekent misbáár ook getier, geruchte.

[p. 55]

 

Geen menschenstap die naderend u zal vinden,

 

en wijd van angst, uw ooge ziet

 

de Dood, die met heur wade⁽⁴⁾ u zal omwinden,

 

en wandelend opkomt in 't verschiet. -

 

 

 

Ze wandelt, en... 't is zij die bij 't verschijnen,

 

met stil gemoed, en zochten tert,

 

genot raapt uit uw leed, en uit 't verdwijnen

 

van al dat steun geeft aan uw hert. -

 

 

 

En toch ge wilt, ge wilt ne steun behouden

 

in 't laatste druimen van den nood,

 

alsof dat kon 't weêrstaan vermenigvouden,

 

en schrik verwekken bij de Dood. -

 

 

 

Aleen, aleen, te midden 't eindeloos vlakzijn,

 

daar roert de wanhoop, licht en lomp,

 

en steekt heur kracht in 't onbeholpen zwakzijn,

 

bij 't wrongelen van ne zwarte klomp. -

 

 

 

_**_*

 

 

 

En dudderend staan twee lammeren, halfversteven,

 

die even zwart, dat zwart tooneel

 

aanschouwen, ach! als intert van hun leven,

 

met twee'n gelijk, met elk zijn deel! -

 

 

 

Verwisseld en verbeurd, hun vroeg verblijden!

 

ze trokken meê, ze blijven dáár,

 

waar ook voor hun, de klagende moeders lijden!

 

ze blijven, en... gaan dood te gaar! -

Nieuwcappelle.

A. Mervillie.

(4) Wade = doek, kleed: nog in lijkwade, gewaad, (Engelsch Weed) en lijnwaad.
In lijnwaad komt lijn uit 't latijn linum, fransch lin = vlas. 't Zelfde lijn vinden we in lijnzaad = vlaszaad - ook in lijnkoek, lijnolie, lijnmeel; maar daar gebruikt het volk niet lijn, maar lijnzaad, waaruit die voortbrengselen komen: lijnzaadkoek, lijnzaadolie, lijnzaadmeel. (Te Wonterghem: lijzemeel).