Biekorf. Jaargang 35

Ellendig, ellendig!

Voort uit onze nieuwsbladen: ‘De enquête tegen den Veiligheidsdienst ('t was lange enkwest, 't is reeds enquête, nog wonder dat 't niet ook om is Service de Sûreté); de regeering heeft zich maar te debrouil leeren; de maritieme statie van Oostende; impassen met krotten; de koninklijke familie trok zich in hare appartementen terug; de sociale en economische realiteit: eene egale perfect-evenwich tige manier; eerst het aspect van het museum; Bailleul (zegt ook De Standaard en weet niet dat dit Belle is)’! 't Is tòch te dom!

[p. 84]

En niemand, en niemand, die daar ooit op spreekt: niet één van de honderd bonden, inrichtingen, bladen, zit- en ander dagen, wat-weet ik-al, gesticht ‘voor het behoud der vlaamsche taal en 't eigen leven’.

Welk schoon bewijs dat al die ‘bonderij’ maar-voor den naam en voor 't gerucht en is.

Ons tale is stil-aan stervende, alleen omdat ze niet mag leven, niet mag van de Vlamingen zelve.

Brom.