Biekorf. Jaargang 34

De Zondagrust in vroegere eeuwen

IN de Middeleeuwen was, onderander te Brugge en meer dergelijke steden, de winkelsluiting verplicht op de Zondagen, Vigeliedagen en ‘Heylichdagen’, mits hiervan enkele uitzonderingen.

Zelfs, over het algemeen, had men wat wij nu noemen de ‘Engelsche week’, want 's Zaterdagsnamiddags werkte men niet⁽¹⁾; en alsdan hadden de vergaderingen plaats van de verscheidene gilden en ambachten, om er hunne eigene bestuurlijke zaken te bespreken⁽²⁾.

Voorbeelden (welke wij uitvoerig gesteld hebben in het vakblad ‘De Belgische Beenhouwerij’, xxxiv^en jg., 12-ii-1928) vonden we, uit verschillende tijden vanaf 't begin der XIV^e eeuw en tot op 't einde der XVIII^e, voor tal van ambachten in de volgende steden:

- Gent, voor de beenhouwers en vischverkoopers (Placc. v. Vlaand., bk. iii, dl. i, bl. 13, art. 23; De Potter-Brouckaert Gem. Oost-Vlaand., dl. 16).

- S. Truiden (Invent. Archief, dl. i, bl. 412).

- Parijs, voor de beenhouwers (H. de Lespinasse. Les Métiers de Paris, dl. i, bl 293).

- Hazebrouck (Edw. Gailliard. De keure van 1336).

(1) J. Gailliard: De Ambachten en Neringen te Brugge, bl. 80.

(2) A. Duclos. Bruges, Hist. & Souv., bl. 61. - P. Allossery. Het Gildeleven, bl. 121.

[p. 334]

- Antwerpen, voor vleeschverkoopers en vleeschhouwers (E. Poffé. Gesch. der Antw. Beenhouwers, een stuk van 12-iv-1455).

- Kortrijk, voor voerlieden en schippers, winkelhouders, bakkers, wasschers en bleekers (Kleine keurboeken; Sententieboeken; Fr. De Potter. Kortr. in het verleden).

Deze zijn alleen voorbeelden.

Wie maakt er eens een heel boek daarover?

A. Verwaetermeulen.