Om te weten wat Vlaamsch is.
Nogweleens is 't gebeurd dat we zeiden, dat 't vlaamsche volk toedrachtelijk spreekt (konkreet) liever dan afdrachtelijk. Nochtans niet afdrachtelijke (abstrakte) begrippen weet het toch weg; bovendien het uit ze op heel eigene wijze, 'n wijze welke we dies mogen heeten de vlaamsche: en dus ware 't leerzaam daar waar dat voorkomt, er telkens het volk eens op af teluisteren. Zoo bestaat het woord ‘opzicht’, wat in het vlaamsch toezicht, aandacht en betrekking beteekent, en wat blijkelijk ontgroeide uit ‘op-zien’. Waarom nu eeuwig gezeid ‘onder opzicht van...’ (sous le rapport de..., au point de vue de...), met een vreemde beteekenis en wending, wanneer volksgewijze - al toedrachtelijk gevoelende wat er steekt in de woorden - kan worden gezeid ‘in’ of ‘met een opzien naar...’ ‘al opziende tot...’ wat ongetwijfeld meer vlaamsch is?