Voor een si.
DE persoon, die te Assebroucke (z. boven, bl. 82) iets voor een si gezeid heeft, volgde daarin het woordgebruik en de gewoonte, die overal elders in de Nederlanden bestaan hebben van in de XIIIe eeuw. In het woordenboek van Verdam, vo Si, vindt men voorbeelden genoeg, met de beteekenis van voorwaarde, voorbehoud, uitvlucht. De franschen zeiden sans si en sans nul si.
Ook in platduitsche oorkonden der XVe eeuw, door ons uitgegeven, komt deze si meermaals voor met de beteekenis van uitvlucht. Later is si, overal in Westvlaanderen, zooveel te zeggen geweest als een gezegde zonder waarde, ‘entwat om niemendal te zeggen’.
K.d.F.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
