Biekorf. Jaargang 34

De oorlog in Dickebusch en omstreken
(Vervolg van bl. 61).

1915. Dinsdag, 18ⁿ in Bloeimaand. Iedereen verwachtte hem voor dezen nacht aan het slechtste. Inderdaad, ten elven omtrent, vielen weere vijf bommen: àl in één richtinge, elk entwat voorder of nader, maar geen-een rechts of links van malkaar; allegaar op wegen, in weiden of landen, van Thevelin's, van langs de Pastorij, van Amelie Devos, van 't Paradijs en van Hektoor Dalle's. Dat zou komen zegt 't volk uit Wytschaete en Houthem, 't zijn er die zeggen van de Oosttaveerne. Een geildige eikenboom van een meter dikke, lag langs den hof van de Pastorij, en is meer dan een meter versmeten.

Vandage slecht weder.

De verkoop in de winkels wordt klein: immers het leger vermindert, en de menschen worden schuw van nog op te doen. Dannog is men gestoord allerwegen. Sedert eenigen tijd nietmeer te bakken bij

[p. 123]

dage; en anderszins ook, bij niemand geen zùlk 'en-vuur-meer dat de kave stijf rooke. Overnachte geen licht dat gezien wordt. En 't is al maanden dat de molens (op zeven duistmeter af van de slagreke) overdag nietmeer draaien 'n mogen. Ook geen waschte van witgoed meer buiten.

't Begint-lijk al scheef en krom te gaan. 't Leven keert heelemaal om. De bakkers bijvoorbeeld, 'n kunnen 't nietmeer halen om hun volk te gerieven; omdat immers de menschen, met velen, er een nieuw ambacht van maken, van het brood op te koopen om het, voor een ‘dikken’ gewin, tegen 0.70 fr. (het duistwicht) aan krijgsliên en anderen voort te verkoopen: die menschen slepen 't brood weg uit de winkels bij hoopen, zooveel als dat ze er maar kunnen gekrijgen; of ze rijden er achter met heele getrekken naar Belle. 't Leven en is hier geen makenen uitzetten meer, 't wordt allengerhand halen-en-overleveren.

In den achterhalfdag smijtinge aan 't Hemelrijk.

Woensdag, 19ⁿ. Nu 'n slapen er op Plaatse geen zeven meer. Ik ook niet; ik ga waar dat het kloeker is aangeleid, en meer van den werke weg dan te Madam Brigou's: nl. in 't koelruim van Meester Nollet's.

Nu evenwel bleef het heel den nacht stille.

Na de vijf-en-halfmisse, draag ik de H. Paaschnuttinge naar 8 zieken.

Donderdag, 20ⁿ. Niets bezonders. Entwat-van-niets valt er om het hof van den Burgemeester.

Den 21ⁿ. Vrijdag. Een beetje veel bommelinge naar Diksmuidewaard-toe. En te halfdage wat smijtsel aan 't Hemelrijk.

't Is vier weken nu dat we van de wereld niet weten: geen post of stuurdienst meer, noch marenoch waregestuur. Het zal beteren toch. De bode brengt het nu tewege allemaal naar het huis van den veldwachter; en daar kan eenieder het zijne gaanafhalen. 'n Mensche langt zijn hert uit naar al dat verachterde nieuws.

[p. 124]

Ons dorp wordt door het Hooggezag aanzien als ‘verlaten’... al vertoeven er ruim-zooveel menschen als ten tijde van vrede; hoe is het toch mogelijk dat men niet beter en weet hoe de zaken hier staan. Onze wedde-van-geestelijk, komt af voor mijne gebuurs, niet echter voor mij. Voor de betaling der vluchtelingen, 'tzelfde. Voor schadevergoeding, weer om... En zeggen dat onze Gouwheer verblijft op De Panne. De nieuwe bestrekheer van Yper, commissaris van ons arrondissement of bestrek, Heer Albert Biebuyck die onlangsleên den Heer Merghelynck vervong, is te Watou. Het gerecht te Rousbrugge. We gaan moeten wat leven houden, dat ze ons weere geware zijn.

Zaterdag, 22ⁿ. De engelsche schietstukken te Van de Putte's en aan den Vijver doen-geweldig.

In den avond begraaf ik een Engelschman, een van de krijgswerkschap, en die van ons geloof is; hij was mee met onze grachtstekers, en werd den nacht voordien bij de heeredoeninge van Mad. De Gheus door een kogel gedood. Reeds vijf onzer menschen zijn op Voormezeele en Kemmel derwijze aan hun dood gerocht, anderen gekwetst.

Zondag, 23ⁿ. Sinksen. Eerste-mis: de kerke goedhalfvol; hoogemis: bijna geheel vol. Ruim 200 HH. Nuttingen.

In den voornacht had het nogal gebuischt naar Steenstrate toe.

Heden in den avond veel vliegers. Ten zevenenwaard ben ik langs den keizelweg aan den krijgswerf, wanneer een schrootbomme, geschoten naar een vliegtuig, doch onverbuischt terug neeregekomen, al gloeiende valt en ontploft in de weide van 't Paradijs op een 25 stappen van mij! Of ik verschoot!

Goê nieuws, zeggen ze: dat Italiën gestemd heeft mee-te-doen tegen Oostenrijk.

('t Vervolgt.)

[A.V.W.]