Biekorf. Jaargang 34
(1928)– [tijdschrift] Biekorf–
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd | |
[pagina 66]
| |
Ze en luidt nog geen feeste
ze luidt nog verhinderd;
de strengen en bellen
gaan hooger vandaag,
maar Vasten is 't immer
en 't luiden nog traag.
Wel zit reeds de zon
in 't geluchte te lonken
en strooit ze door 't takwerk
haar' schuchtere vonken,
wel storen er kruiden
in beemd en in bosch
en schudden er takken
hun bladerkes los,
maar spijts al die vreugde
die speelt door de luchten,
spijts Paschen die nadert
in vogelgeruchten,
toch drijft er alomme
nog naarheid en nood:
de week is begonnen
van Kristus-zijn Dood!...
En vredig, niet-vreugdig,
langs straten en wegen
bewegen de menschen
in wordenden zegen;
zij hebben hun' handen
vol takken, vol groen
en, ware 't geen Vasten,
't zou jubelen doen...
Zij zullen het palmhout
gesneên op hun' landen,
zóó 't sneden vóórdezen
hun' ouderen handen,
gebracht, lijk z' het brachten,
naar 't kerkegebouw,
besprenkeld, gezegend
met wierook en dauw,
zij zullen dit hout,
| |
[pagina 67]
| |
zóó ze 't doen sedert jaren,
nu weêr, voor een jaar,
als God's zegen bewaren,
het vesten, betrouwvol,
zóó een en zóó al,
op akker en hoving,
op schuur en op stal...
Ze voelen 't, de vromen,
dan mogen de plagen,
de rampen, de ziekten
vernielinge dragen,
dan mag het ook bliksmen
op schuur en op huis,
zij hebben het takje
dat bloeit naast het Kruis.
Komt dood in de kamer,
benaârt zij een sponde,
zij nemen het hout
en het hout doet de ronde,
en staat er, in 't jaar,
eene kist onder 't dak
ze zeegnen de lijkbaar
met water en tak...
O Palmhout dat opbloeit
in hutten en hoven,
dat praalt als een zinbeeld
van Vlaandren's gelooven,
dat, steeds onveranderd
en steeds onverwelkt,
uw takken bewaart
en uw' blaadjes ontkelkt,
ge zijt, als 't Geloove,
zoo sterk en onroerbaar,
lijk God hier in 't land
zoo gevest en ontvoerbaar;
gij zijt als de Hope
zoo groen en zoo frisch;
zoo blijde als de Liefde
| |
[pagina 68]
| |
die zegepraal is!
O Palmhout, o Zinbeeld,
o Zegen des Heeren,
blij? Vlaandren beschermen,
het blijft U vereeren!
Jos. Vanden Berghe. |
|